Μία ακόμα συμβολική επιχείρηση της παροικίας κατεβάζει οριστικά ρολά, αφήνοντας πίσω γλυκές αναμνήσεις από την ελληνική κοινότητα μιας άλλης εποχής. Ο λόγος για το κατάστημα επίπλων «Windsor Discount Centre» της οδού Chapel, που στα περισσότερα από 40 χρόνια λειτουργίας του, διακόσμησε τα σπίτια πολλών συμπαροίκων.

«Η αύξηση του κόστους ζωής και η έλλειψη υποστήριξης μας αναγκάζουν να σβήσουμε τα φώτα αυτού του πάλαι ποτέ οικογενειακού καταφυγίου. Παρ’ όλα αυτά, η κληρονομιά του «Windsor Discount Centre» παραμένει ζωντανή. Είναι μια απόδειξη του ανθεκτικού πνεύματος του πατέρα μου και της ανυπολόγιστης δύναμης της γνήσιας καλοσύνης», λέει ο Γιώργος Φιλόπουλος που ανέλαβε την επιχείρηση μετά το θάνατο του πατέρα του και ιδρυτή του καταστήματος, Περικλή.

Ωστόσο, το κατάστημα θα συνεχίσει να λειτουργεί διαδικτυακά. «Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι πελάτες μας που αδυνατούν να έρθουν ως το κατάστημα, ήδη κάνουν τις παραγγελίες τους τηλεφωνικά κι εμείς τους παραδίδουμε τα προϊόντα κατ’ οίκον», εξηγεί ο κ. Φιλόπουλος που ελπίζει με τη μείωση του κόστους διατήρησης ενός καταστήματος να γίνει η επιχείρηση πιο ανταγωνιστική.

Στη δεκαετία του 1980, ο αείμνηστος Περικλής Φιλόπουλος, ενώ δούλευε όπως όλοι οι «φρέσκοι» μετανάστες σε κάποιο εργοστάσιο, βρέθηκε στη βιομηχανία κατασκευής επίπλων.

Η ευκαιρία του χτύπησε την πόρτα όταν ένα κατάστημα επίπλων στην οδό Chapel St 100 βγήκε προς πώληση. Με την ενθάρρυνση του κουνιάδου του, ο Περικλής άρπαξε την ευκαιρία. «Το μεταδοτικό του γέλιο και ο αξιαγάπητος χαρακτήρας του μετέτρεψαν το «Windsor Discount Centre» σε κάτι περισσότερο από ένα απλό κατάστημα – έγινε κόμβος για την ελληνική κοινότητα. Από το Mornington μέχρι το Keilor, ακόμη και πίσω στην Ελλάδα, ο Περικλής επίπλωνε σπίτια αφήνοντας ανεξίτηλο το σημάδι του στις ζωές τόσων οικογενειών», λέει ο γιος του, Γιώργος που μόλις στα 19 του ανέλαβε την ευθύνη της επιχείρησης μετά την απώλεια του πατέρα του από καρκίνο.

Ο ίδιος εξηγεί στον «Νέο Κόσμο» πως το τόλμησε «παρακινούμενος από την ακλόνητη αποφασιστικότητά του και τις αμέτρητες ιστορίες που μοιράστηκαν οι άνθρωποι που βοήθησε ο πατέρας του. Είτε μέσω άτοκων δόσεων, είτε μέσω δώρων με τις αγορές, είτε μέσω δωρεών σε όσους είχαν ανάγκη, η καλοσύνη του πατέρα μου δεν είχε όρια.

Καθώς αποχαιρετούμε αυτό το κεφάλαιο, κρατάμε τις αναμνήσεις του ανθρώπου που μετέτρεψε ένα κατάστημα σε ιερό – ένα μέρος όπου οι οικογένειες έβρισκαν παρηγοριά, χαρά και φροντίδα», καταλήγει ο Γιώργος Φιλόπουλος.