Η Μαρίνα Σάττι είναι η καλλιτέχνιδα που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον 68ο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2024.
Φέτος, ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί στo Μάλμε της Σουηδίας‚ από τις 7 έως τις 11 Μαΐου 2024.
Η Μαρίνα Σάττι είναι μια πολυπρόσωπη μουσικός με αξιόλογη πορεία. Είναι πτυχιούχος κλασικού πιάνου, διπλωματούχος κλασικού τραγουδιού και υποκριτικής, και έχει σπουδάσει ενορχήστρωση, παραγωγή και jazz στο Berklee College of Music. Ο ήχος της συνδυάζει διάφορες μουσικές παραδόσεις, όπως η ελληνική, η αραβική και η βαλκανική. Η τραγουδίστρια δεν περιορίζεται σε ένα μουσικό είδος, καθώς μπορεί να εκφραστεί ταυτόχρονα ως pop, ethnic και mainstream, παρουσιάζοντας παραδοσιακά και σύγχρονα στοιχεία στη μουσική της.
Η Ελληνίδα μουσικοσυνθέτης και ερμηνεύτρια Μαρίνα Σάττι θα βρεθεί σε λίγες ημέρες στην Αδελαΐδα για να συμμετάσχει σε ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ τέχνης της Πολιτείας και ένα κατεξοχήν πολυπολιτισμικό γεγονός, το WOMADelaide, το οποίο εμπνεύστηκαν καλλιτεχνικές προσωπικότητες της Νότιας Αυστραλίας το 1992 και έκτοτε κάθε χρόνο φιλοξενεί δεκάδες μουσικά σχήματα και καλλιτέχνες από […]
Η καταξιωμένη ερμηνεύτρια και δημιουργός δέχθηκε με χαρά την πρόταση της ΕΡΤ να εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε μια συμβολική χρονιά, καθώς φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την πρώτη παρουσία της Ελλάδας στη Eurovision, το 1974.
Το τραγούδι που θα ερμηνεύσει η Μαρίνα Σάττι δεν έχει ακόμη επιλεγεί.
Μιλώντας στην εκπομπή, δήλωσε για την απόφαση να εκπροσωπήσει τη χώρα μας: «Λοιπόν, είναι κάτι που το συζητάμε εδώ και κάποια χρόνια. Σίγουρα ο προηγούμενος καιρός δεν ήταν για να συμβεί. Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου. Είμαι κι εγώ πιο σίγουρη για τον εαυτό μου, έχω κάνει τα πράγματα που θέλω, έχω μάθει κάποια βασικά πράγματα γιατί δεν ήξερα τίποτα. Το να βγάζω τραγούδια, να έχω ομάδα, να έχω συνεργάτες».
«Μου έχει ξαναγίνει πρόταση. Φέτος είναι η τρίτη χρονιά. Δεν ξέρω τι άλλαξε, σκέφτηκα ότι αργά ή γρήγορα θα γινόταν. Νιώθω ότι είναι κάτι που μπορώ να το διαχειριστώ, δεν έχω άχγος. Μοιάζει με τα ταξίδια που κάνω, που παίζουμε σε φεστιβάλ, γνωρίζουμε ανθρώπους από άλλες χώρες. Έτσι το φαντάζομαι. Θα δείξει αν είναι έτσι. Ανυπομονώ. Αν μπω στη διαδικασία να το σκεφτώ σαν διαγωνισμό, δεν υπάρχει, θα με αγχώσει», πρόσθεσε.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια
Για να φτάσει εδώ που είναι σήμερα, η Μαρίνα Σάττι δεν πέρασε εύκολα παιδικά χρόνια. Σε αρκετές από τις συνεντεύξεις της έχει μιλήσει τόσο για τους γονείς της, όσο και για την αδερφή της που ζει στο Σουδάν.
Όπως έχει αναφέρει, η καταγωγή της, καθώς και το σκουρόχρωμο χρώμα του πατέρα της, την έκαναν να μοιάζει διαφορετική από άλλα παιδιά της ηλικίας της.
Σε συνέντευξη που είχε δώσει στο «Στούντιο 4», είχε πει για τους γονείς της: «Η μαμά μου έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα, ενώ ο μπαμπάς μου στο Σουδάν. Υπήρχαν διαφορές, όπως καταλαβαίνετε κι ακόμα υπάρχουν. Πιστεύω ότι κατάφεραν λόγω του έρωτα να βρουν μια ισορροπία και στη συνέχεια, ήρθαμε κι εμείς, τα παιδιά. Εγώ πήγαινα τα καλοκαίρια στο Σουδάν, η οικογένεια εκεί με δέχτηκε ακόμα πιο θερμά από ό,τι στην Ελλάδα».
Όπως ανέφερε στη συνέχεια, ο πατέρας της ζει στο Σουδάν, ενώ έχει και μία αδερφή εκεί, την οποία γνώρισε πρώτη φορά όταν εκείνη ήταν 7 ετών.
«Ο μπαμπάς μου μένει και τώρα στο Σουδάν. Απλά αυτή την περίοδο, βρίσκεται στην Αίγυπτο, λόγω αυτών που γίνονται. Ο μπαμπάς μου, η νέα του γυναίκα και η αδερφούλα μου είναι εκεί. Με την αδερφή μου συναντηθήκαμε πρώτη φορά, όταν ήταν 7 ετών. Ήταν πολύ ενθουσιασμένη μαζί μου. Είναι πολύ έξυπνη και ταλαντούχα, μιλάει πολλές γλώσσες», ανέφερε.
Σε άλλη της συνέντευξη στο «2night Show», έλεγε για τα παιδικά της χρόνια: «Δεν ξέρω αν ήταν τόσο έντονο αυτό που είχα βιώσει από το εξωτερικό περιβάλλον ή αν το βίωνα μόνη μου δραματικά. Ντρεπόμουν από μόνη μου να έρθει ο μπαμπάς μου να με πάρει από το φροντιστήριο γιατί είναι μαύρος, δεν ήταν συνηθισμένο τότε και στην Κρήτη. Η γιαγιά μου στο Ηράκλειο ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε μαύρο άνθρωπο από κοντά. Γι΄αυτό και θαυμάζω τη μαμά μου».
Για τη συμπεριφορά των υπόλοιπων παιδιών στην Κρήτη, απέναντί της, έλεγε: «Δεν ξέρω αν τα παιδάκια στο σχολείο το λένε για να σε πονέσουν. Σε ένα reunion τα Χριστούγεννα στην Κρήτη ήρθε ένας συμμαθητής μου και μου ζήτησε συγγνώμη γιατί ένιωσε ότι μπορεί να με πλήγωσε που με πείραζε στο σχολείο. Πήρα πολύ χρόνο και σκέφτηκα και αποδέχτηκα κάποια πράγματα γιατί δεν ήξερα πώς να υπάρχω στην κοινωνία. Δεν ξέρω ακόμα τι φοβάμαι. Είναι όλο αυτό που γίνεται στο ίντερνετ και στην τηλεόραση».
