Οι πρώτοι Δωδεκανήσιοι που έφτασαν στην Αυστραλία ήρθαν το 1890 από το Καστελλόριζο, αλλά το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα των Καστελλοριζιών πραγματοποιήθηκε στη δεκαετία του 1920. Το 1912 το Καστελλόριζο είχε γύρω στους 12.000 κατοίκους, που ασχολούνταν με τη ναυτιλία και το εμπόριο.

Αλλά, μετά την κατάληψη Δωδεκανήσου από την Ιταλία, τα γεγονότα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και τη Μικρασιατική Καταστροφή, το Καστελλόριζο απομονώθηκε από τη Μικρά Ασία που αποτελούσε την ενδοχώρα του. Για να επιζήσουν, η μόνη διέξοδος για τους Καστελλοριζιούς ήταν η μετανάστευση.

Γύρω στους 2000 Καστελλοριζιοί μετανάστευσαν στην Αυστραλία στη δεκαετία του 1920. Σχεδόν όλοι πήγαν στο Perth όπου υπήρχαν και άλλοι συμπατριώτες τους, και το 1912 ίδρυσαν τον πρώτο Δωδεκανησιακό Σύλλογο στην Αυστραλία.

Όλοι σχεδόν βρήκαν δουλειά ως ξυλοκόποι στα δάση της Δυτικής Αυστραλίας, έκοβαν δέντρα που χρησιμοποιούσαν τους κορμούς τους για να φτιάχνουν τις ράγες των σιδηροδρόμων. Η μετανάστευση των Καστελλοριζιών στην Αυστραλία συνεχίστηκε και μετά από τις μεγάλες καταστροφές που υπέστη το Καστελλόριζο στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1919 έφτασε στην Αυστραλία ο Καστελλοριζιός Νικόλαος Πασπάλης, που το 1932 ίδρυσε εταιρεία αλίευσης Μαργαριταριών στις παραλίες της Δυτικής Αυστραλίας.

Οι απόγονοι του επέκτειναν τις δραστηριότητες της εταιρείας και διαχείριση των πολύτιμων κοσμημάτων Paspaley Pearls στο Perth και σε άλλες πόλεις της Αυστραλίας.

Εκτός από τις επιχειρήσεις οι Καστελλοριζιοί της Αυστραλίας ασχολούνται με τις επιστήμες και την πολιτική. Ο Κομνηνός Μιχαήλ διετέλεσε Κυβερνήτης της Δυτικής Αυστραλίας και πρύτανης του πανεπιστημίου του Perth.

Από το 1983-2005, Νίκος Μπόλκας εξελέγη ομοσπονδιακός βουλευτής και γερουσιαστής και από το 1988-1996 υπηρέτησε ως υπουργός σε διάφορα υπουργεία. Επίσης ο νυν δήμαρχος του Perth Βασίλης Ζεμπίλας έχει καταγωγή από το Καστελλόριζο.

Καλύμνιοι

Μετά τους Καστελλοριζιούς, το δεύτερο μεγάλο Δωδεκανησιακό μεταναστευτικό ρεύμα προς την Αυστραλία άρχισε από τους Καλύμνιους.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918) 1000 περίπου Έλληνες μετανάστευσαν στην Αυστραλία, μεταξύ αυτών και ο Καλύμνιος Ευστράτιος Χαρίτος που εγκαταστάθηκε στο Darwin στη Βόρειο Αυστραλία και ασχολήθηκε με την αλίευση κοραλλιών και μαργαριταριών, και με αλυκές για την παραγωγή άλατος.

Το μεταναστευτικό ρεύμα των Καλυμνίων προς στην Αυστραλία εντάθηκε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και κυρίως προς το Darwin, όπου ασχολήθηκαν με την αλίευση κοραλλιών και μαργαριταριών.

Αργότερα ασχολήθηκαν με άλλα επαγγέλματα, στις επιχειρήσεις, στα Γράμματα και τις Επιστήμες. Μεταξύ αυτών ο Γιάννης Χαλίκος, που δραστηριοποιείται στις κατασκευές ακινήτων.

Σήμερα το 90% της ελληνικής παροικίας στο Darwin έχει καλυμνιακή καταγωγή, και η πόλη του Darwin έχει αδελφοποιηθεί με την Κάλυμνο.

Εκτός από τους Καστελλοριζιούς και τους Καλύμνιους και άλλοι Δωδεκανήσιοι μετανάστευσαν στην Αυστραλία.

Ο πρώτος Καρπάθιος έφτασε στην Αυστραλία το 1925, και την ίδια εποχή και άλλοι Δωδεκανήσιοι, των οποίων το μεταναστευτικό ρεύμα εντάθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι περισσότεροι ήλθαν κατ’ ευθείαν από τα Δωδεκάνησα, ενώ άλλοι μετακόμισαν από πρώην αγγλικές αποικίες. Αρκετοί έμειναν στη Μελβούρνη που υπήρξε το λιμάνι εισόδου.

Οι Ροδίτες ασχολήθηκαν με την καπνοφυτεία και τη βαμβακοκαλλιέργεια, οι Συμιακοί με την αλιεία, οι Καρπάθιοι με τα εστιατόρια, και άλλοι Δωδεκανήσιοι με διάφορα επαγγέλματα.

Εκτός του Perth, Darwin και Melbourne, οι Δωδεκανήσιοι της Αυστραλίας είναι εγκαταστημένοι στο Sydney, Adelaide και Canberra και είναι οργανωμένοι σε συλλόγους. Η Δωδεκανησιακή παροικία της Αυστραλίας παρουσιάζει τα ίδια χαρακτηριστικά με της Αμερικής.

To Darwin είναι αδελφοποιημένο με την Κάλυμνο. Φώτο: Νέος Κόσμος