«Ελληνικοί Γάμοι κάτω από τον Σταυρό του Νότου»

ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ πως ένας ομογενής δώρισε μια εικόνα από ασήμι σε μια εκκλησία, η οποία δεν υπάγεται στην Αρχιεπισκοπή.

Η εικόνα τοποθετήθηκε στην εκκλησία και ήταν χρόνια εκεί. Υπάρχουν και φωτογραφίες.

Ξαφνικά …εξαφανίστηκε.

Άρχισε να ψάχνει ο άνθρωπος τι απέγινε η εικόνα και κανείς δεν γνώριζε.

Στο τέλος ένας ιερωμένος, πάντα σύμφωνα με τον ομογενή, του είπε ότι την αφαίρεσαν την εικόνα «γιατί δεν είχε αγιοποιηθεί»…

Η υπόθεση έχει μεγάλο ενδιαφέρον… Μάλλον θα επανέλθω. Και όχι μόνο εγώ…

ΑΥΤΟ το Σαββατοκύριακο γίνεται στο Oakleigh το διήμερο «Γλέντι». Πως και δεν ξεκινήσαμε ακόμα ένα νέο παροικιακό εμφύλιο για το πότε και ποιος ξεκίνησε το «Γλέντι» στη Μελβούρνη;

ΔΕΝ περνά μέρα που να μην διαβάζω στοn «Νέο Κόσμο» για Ελληνόπουλα που γεννήθηκαν στην Αυστραλία και τώρα κατακτούν τον κόσμο. Και αισθάνομαι υπερήφανη: Για τον καθηγητή Τασιούλα στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, την σοπράνο Αλωνεύτη που διαπρέπει στην Ευρώπη, τους προπονητές Ποστέκογλου (Τότεναμ) και Βαλκάνη (Άγιαξ) και τόσους άλλους.

Και τι τους συνδέει όλους αυτούς, εκτός από την ελληνική καταγωγή τους; Ο «Νέος Κόσμος»! Ολοι τους από παιδιά φιλοξενήθηκαν στις σελίδες της εφημερίδας που (γιατί να το κρύψουμε άλλωστε;) ξέρει να εντοπίζει τα ταλέντα!

ΚΑΛΕΣ οι ελληνικές σημαίες που αναρτούμε στα κτίρια μας αλλά να τις προσέχουμε κιόλας. Δεν είναι λίγες οι φορές που τις βλέπουμε κουρελιασμένες και βρώμικες να ανεμίζουν…

Τ.Τ

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ η έκθεση Φωτογραφίας που οργανώνει σήμερα ο Εργατικός Σύνδεσμος Δημόκριτος στον εκθεσιακό χώρο επί της 62 Lygon Street στο Carlton. Με τίτλο «Ελληνικοί Γάμοι κάτω από τον Σταυρό του Νότου», ξεδιπλώνεται μπροστά μας ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της Προφορικής Παροικιακής μας Ιστορίας.

Η ΕΚΘΕΣΗ είναι ένα ταξίδι στο χρόνο. Για τους περισσότερους με αίσιο και ευτυχές τέλος, για άλλους μια εμπειρία, για άλλους δημιουργικό, για άλλους όχι και τόσο ευχάριστο και για λίγους, μια πρόσκληση γάμου που έμεινε μόνο … υπόσχεση.

Ο «ΝΕΟΣ Κόσμος» έχει φιλοξενήσει άπειρες φορές προσωπικές ιστορίες και εμπειρίες από εκείνο το ταξίδι στο Νότο. Στο πολυσέλιδο αφιέρωμα, Ν.Κ. 17 Φεβρουαρίου έως 17 Οκτωβρίου 2011 με την υπογραφή της γράφουσας, συμμετείχαν και μοιράστηκαν μνήμες και θύμισες συνοδευόμενες από φωτογραφίες τους, 45 συμπάροικοι!

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Peter Plowman, N.K. 7.7.2011, σημειώνει: «Εκατομμύρια άνθρωποι μεταφέρθηκαν με πλοία, πολλά από τα οποία πάνε να ξεχαστούν, εκτός βέβαια από εκείνους που ταξίδεψαν με αυτά.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ λοιπόν στο «Δημόκριτο» που με αυτή την έκθεση αναβιώνουν πολύτιμες σελίδες της Ιστορία μας, επισφραγισμένες μάλιστα από φωτογραφίες με την εις γάμου κοινωνία των πρωταγωνιστών.

ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ πρόγραμμα, από τον μη κερδοσκοπικό Οργανισμό Creative Arts Therapy Australia (CATA) προωθεί ο Οργανισμός «ΦΡΟΝΤΙΔΑ» στους ενοίκους της και εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι αξίζει να διευρυνθεί και να υποστηριχτεί από την ευρύτερη παροικία, μιας και το πρόγραμμα χρειάζεται να αγοραστεί. Δεν παρέχεται δωρεάν.

ΣΥΜΦΩΝΑ με Δελτίο Τύπου του Οργανισμού, η θεραπευτική υποστήριξη που παρέχεται είναι βασισμένη σε έρευνες και στοιχεία. Μέσω της Δημιουργικής Τέχνης, όπως η ζωγραφική, οι χειρωνακτικές κατασκευές με ύφασμα, χαρτί, ξύλο, πηλό κλπ., η μουσική και o χορός, δίνεται η ευκαιρία στους ηλικιωμένους να γυμνάσουν το μυαλό και το σώμα τους. Είναι θεραπευτικές δραστηριότητες και τους βοηθούν να εξερευνήσουν τα συναισθήματά τους, να έχουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στα όποια προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίζουν, αλλά και να αναπτύξουν ένα συναίσθημα σκοπού το οποίο πολλές φορές μπορεί να εκλείπει.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ συμφωνώ ότι το πρόγραμμα πρέπει να συνεχιστεί και να υποστηριχτεί.

Το αποτέλεσμα το εισπράττεις μόνο όταν επισκεφτείς την ομάδα εν ώρα «μαθήματος», όπου με τη βοήθεια του εκπαιδευτή, ξεκλειδώνονται οι κρυμμένες ευαισθησίες των συμμετεχόντων και ένα πλατύ χαμόγελο ζωγραφίζεται στα πρόσωπά τους. Είναι σαν να λένε: «Να, αυτό εγώ το έφτιαξα».

ΠΡΟΣΘΕΤΩ δε ότι η χαρά των ενοίκων είναι και δική μας χαρά. Καλή συνέχεια στην «Φροντίδα» και να αναδεικνύει πάντα τέτοια προγράμματα.

«ΘΕΛΩ να είμαι ο επόμενος πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων». Τάδε έφη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία Στέφανος Κασσελάκης. Μόνο που αντί του «να είμαι» με λίγη δόση ταπεινοφροσύνης και αυτογνωσίας, κατά τη γνώμη μου, να το είχε αντικαταστήσει με το «να γίνω ο επόμενος πρωθυπουργός…». Το πρώτο είναι ξεκάρφωτο. Πολλά τα ερωτήματα για το πως, το γιατί κλπ, και ως εκ τούτου με αφήνει αδιάφορη. Ενώ το δεύτερο απαιτεί δουλειά, αγώνα και πολλά – πολλά σκαλοπάτια μέχρι να φτάσει στην κορυφή.

ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ πιο πολύ με τσίτωσε το «Θέλω». Κι εγώ θέλω να γίνω αρχισυντάκτρια αλλά… Αυτά γι’ αυτούς που ρωτούν γιατί δεν γράφω για το νέο πρόεδρο του Κόμματος.

ΣΙΓΟΥΡΑ όλοι κάτι έχετε διαβάσει ή ακούσει για την πολύκροτη υπόθεση για τα παιδιά της Πάτρας. Και γνωρίζετε ότι αυτό τον καιρό, η μητέρα τους δικάζεται για απόπειρα ανθρωποκτονίας και ανθρωποκτονία της πρωτότοκης κόρης της Τζωρτζίνας. Οι δικηγόροι της λοιπόν, και καλά κάνουν, στις έρευνες τους για παρόμοιες περιπτώσεις, έφεραν στην επικαιρότητα την υπόθεση της Αυστραλής Κάθλιν Φόλμπινγκ, η οποία το 2003, κρίθηκε ένοχη ότι είχε σκοτώσει τα τέσσερα παιδιά της και έμεινε στη φυλακή 20 χρόνια. Μέχρι που αποφυλακίστηκε λόγω…

ΜΕ ΤΑ σημερινά επιστημονικά δεδομένα, DNA κλπ., η Κάθλιν Φόλμπινγκ, ενδεχομένως να μην είχε καταδικαστεί μιας και η αιτία αποφυλάκισής της ήταν «εύλογες αμφιβολίες» ως προς την ενοχή της και για τους τέσσερις θανάτους. Οι «εύλογες αμφιβολίες» ήταν η εύρεση ενός «παθογόνου γονιδίου που το μετάδωσε η ίδια στα τρία παιδιά της και μια υποβόσκουσα γενετική ανωμαλία» που προκάλεσε το θάνατο του μόλις 19 ημερών γιου της.

ΗΔΗ έγινε γνωστό στο δικαστήριο, ότι η κατηγορούμενη της Πάτρας «πάσχει από λύκο και καρδιακή ανεπάρκεια». Σε αναμονή λοιπόν. Την άλλη εβδομάδα η υπόθεση που έχει συγκλονίσει όλους μας επανέρχεται στις δικαστικές αίθουσες.

ΧΑΛΟΥΜΟΣΚΟΝΗ ή γαλακτόσκονη; Ήταν το θέμα συζήτησης της παρέας στο δείπνο την περασμένη Παρασκευή. Βλέπετε η έλλειψη αιγοπρόβειου και αγελαδινού γάλακτος για την παραγωγή χαλουμιού που παρατηρείται στην Κύπρο, έρχεται σε αντίθεση με τις μεγάλες ποσότητες που παράγονται και διατίθενται στην αγορά. Οπότε οι Αρχές άρχισαν να ψάχνονται. Μάλιστα θα κάνουν και DNA στον κατά τα άλλα νοστιμότατο μεζέ, για να εξακριβώσουν τα γονίδιά του!

ΟΙ ΥΠΟΨΙΕΣ και οι έρευνες του υπουργείου Γεωργίας στρέφονται στη χρήση μιας σκόνης, οι φίλοι Κύριοι επιμένουν στην «χαλουμόσκονη» ή στην αδήλωτη ποσότητα παραγωγής γάλακτος. Στο κάδρο μπαίνει και η νοθεία, οπότε εμείς ευχόμαστε να τα βρούνε, γιατί σύμφωνα με πληροφορίες, η Κυπριακή Κοινότητα ετοιμάζεται το πρώτο Σαββατοκύριακο του Μαρτίου για το ετήσιο «Φεστιβάλ Χαλουμιού».

ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ μέχρι τότε οι αιγοπροβατοτρόφοι, οι αγελαδοτρόφοι, οι τυροκόμοι και οι Αρχές της Κύπρου, να τα βρουν για να είναι σίγουρη η Κυπριακή Κοινότητα ότι θα προσφέρει στους επισκέπτες το γνήσιο και αυθεντικό παραδοσιακό χαλούμι.

ΑΥΤΟ θα πει στην κυριολεξία «σκυλίσια ζωή». Σκύλος, έζησε 31 χρόνια και κατέκτησε την πρώτη θέση στο βιβλίο Gines. Δεν φόρεσε ποτέ λουρί, ούτε δέθηκε με αλυσίδα, ενώ έτρωγε από το φαγητό των αφεντικών του. Εδώ ταιριάζει το «Φτου ξελευθερία». Γιατί όντως πρόκειται για χειρονομία απεγκλωβισμού από τα στερεότυπα της λεγόμενης προόδου και ανάπτυξης. Και ο τιμώμενος τα κατάφερε!

ΚΑΛΑ ΚΕΡΔΗ. Είμαστε έτοιμοι για τις Ιπποδρομίες την Τρίτη; Καπελάκια, συνολάκια, ψηλοτάκουνα παπούτσια, ασορτί τσάντες, καλοραμμένα κουστούμια, κλπ.; Σίγουρα το Melbourne Cup είναι μια από τις πιο πολυσυζητημένες αργίες/γιορτές στην Αυστραλία μιας και προσελκύει το ενδιαφέρον των Αυστραλών και όχι μόνο. Τα στοιχήματα πάνε κι έρχονται. Εκατομμύρια δολάρια θα θυσιαστούν στο βωμό της τύχης, αφού πολλοί είναι εκείνοι που ποντάρουν στην κούρσα/κούρσες εδώ και μια εβδομάδα.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ κρίνοντας, θα έλεγε κάποιος ότι με τέτοια και τόσα υπέρογκα ποσά, ζούμε σε μια lucky country, πλούσια χώρα, με άφθονο χρήμα. Καλά. Ας μη χαλάσουμε τις καρδιές μας μέρα που είναι. Ας ξεχάσουμε την ακρίβεια για μια εβδομάδα και μέχρι την άλλη, έχει ο Θεός.

ΑΞΙΖΕΙ όμως πριν καταθέσουμε τον πενιχρό ή βαρβάτο οβολό μας στη θεά τύχη, στο άλογο της επιλογής μας, να θυμηθούμε τους στίχους του ποιητή: Αν είναι να ‘ρθει θε να ‘ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει.

ΓΕΙΑ ΣΑΣ!

Κ.Γ.

ΠΡΕΠΕΙ το Ισραήλ να προστατευθεί ως αυτόνομη εθνική και φυσικά γεωγραφική οντότητα; Φυσικά πρέπει. Αυτός ο λαός ο πιο κατατρεγμένος από υπάρξεως της ανθρωπότητας. Η ύπαρξή τους, τα βιώματά τους, η ιστορία τους, ο Γολγοθάς τους, όλα αυτά είναι ταυτισμένα με μια πρωτοφανή μανία για την εξαφάνισή τους. Όχι μόνο από τους κανίβαλους του Αδόλφου Χίτλερ, αλλά και πλείστους άλλους λαούς. Οπως για παράδειγμα από τους δικούς μας στη Θεσσαλονίκη του σαράντα. Που τους κατέδιδαν με προφανή σκοπό να αρπάξουν τις περιουσίες τους. Η μεγάλη ανατριχίλα. Μην παριστάνετε τους αθώους. Εχετε αίμα στα χέρια σας. Αίμα των προγόνων σας.

Τι να λέμε τώρα. Μερικές φορές απορώ με την αντοχή τους. Και επειδή όλοι σχεδόν τους καταδίωκαν και την εξόντωσή τους είχαν βάλει σαν στόχο τους, γι αυτό και εκείνοι είχαν μετατρέψει το χρήμα σε υπέρτατη αξία. Να ‘χω κάτι χειροπιαστό και εύκολα μετακινούμενο μπας και στη συνέχεια καταφέρω να υπάρξω και να επιβιώσω.

ΠΑΜΕ παρακάτω. Πρέπει οι Παλαιστίνιοι να αποκτήσουν την δική τους αυτονομία πέρα από τα όρια αυτής της στενής Γάζας; Φυσικά πρέπει. Δηλαδή τι να κάνουμε; Να τους εξαφανίσουμε; Να τους καταβροχθίσουμε; Από τον χάρτη να τους σβήσουμε;

Οι Παλαιστίνιοι, όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, έχουν μετατραπεί σε όμηροι των άλλων Αραβικών χωρών. Είναι δηλαδή οι Εβραίοι των ομόθρησκών τους. Απίστευτο.

Και πως μπορεί να συμβεί αυτό; Πώς, δηλαδή, αυτές οι δύο εθνικές οντότητες να υπάρξουν και να πορευτούν; Μα φυσικά με τη ενεργοποίηση των μεγάλων δυνάμεων. Μόνο αυτές οι δυνάμεις είναι ικανές να εξασφαλίσουν, από τη μια, την πλήρη και διαρκή προστασία του Ισραήλ. Και από την άλλη την δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους της Παλαιστίνης. Αν το θέλουν μπορούν. Και αφού μπορούν, τότε πρέπει να το επιβάλλουν.

Πως θα το επιβάλλουν; Με πολιτικά μέσα. Όχι με πολεμικά. Η αναμέτρηση θα λειτουργήσει ως γενική ανάφλεξη. Και μια γενικευμένη ανάφλεξη θα μας στείλει στην κόλαση. Η αναμέτρηση δεν συμφέρει ούτε τους αθώους αμάχους της Παλαιστίνης μα ούτε και τους πολίτες του Ισραήλ.

Δ.Δ.