«Το σύστημα προτίμησε να κατηγορήσει εμένα αντί να δεχτεί ότι μερικές φορές τα παιδιά μπορεί να πεθάνουν ξαφνικά, απροσδόκητα», ήταν οι πρώτες δηλώσεις της Kathleen Folbigg έξω από το Ποινικό Εφετείο της Νέας Νότιας Ουαλίας (NSW Court of Criminal Appeal) το οποίο ανέτρεψε την καταδίκη της για τον θάνατο των τεσσάρων παιδιών.
Η κα Folbigg, η οποία κάποτε είχε χαρακτηριστεί ως «η χειρότερη γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος» της Αυστραλίας, αλλά πάντα υποστήριζε την αθωότητά της, συνέχισε λέγοντας:
«Ήλπιζα και προσευχόμουν ότι μια μέρα θα μπορούσα να σταθώ εδώ με το όνομά μου καθαρό».
«Ελπίζω ότι κανένας άλλος δε θα χρειαστεί να υποφέρει αυτό που υπέφερα εγώ».
«Είμαι ευγνώμων που η σύγχρονη επιστήμη και η γενετική μου έδωσαν απαντήσεις για το πώς πέθαναν τα παιδιά μας».
«Ωστόσο, ακόμη και το 1999, είχαμε νομικές απαντήσεις για να αποδείξουμε την αθωότητά μου. Αγνοήθηκαν και απορρίφθηκαν».
«Αγαπώ τα παιδιά μου και πάντα θα τα αγαπώ».
Η τραγική αυτή υπόθεση, υπενθυμίζεται, έχει απασχολήσει και την ελληνική Δικαιοσύνη καθώς την έχει επικαλεστεί η υπεράσπισή της Ρούλας Πισπιρίγκου η οποία δικάζεται για απόπειρα ανθρωποκτονίας και ανθρωποκτονία της πρωτότοκης κόρης της Τζωρτζίνας.
Στο μεταξύ, η νομική ομάδα της Kathleen Folbigg επιβεβαίωσε ότι θα ζητήσει την καταβολή αποζημίωσης από την κυβέρνηση της Νέας Νότιας Ουαλίας,
Η δικηγόρος της Rhanee Rego δε θέλησε να προσδιορίσει ένα ποσό, αλλά άφησε να εννοηθεί ότι θα είναι «μεγαλύτερο από οποιαδήποτε σημαντική πληρωμή που έχει γίνει στο παρελθόν».
Τόνισε ακόμα ότι «ο πόνος μιας αθώας γυναίκας μπορεί και πρέπει να αναγνωριστεί και να γίνει σημαντική ώθηση για τη βελτίωση του νομικού μας συστήματος».
Ο καθηγητής Gary Edmond από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ν.Ν.Ο. σχολίασε στον Guardian ότι η αποζημίωση «θα πρέπει να είναι» η μεγαλύτερη που έχει καταβληθεί ποτέ στην Αυστραλία.
«Τι θα μπορούσε να το συναγωνιστεί; Άνθρωποι μηνύουν άλλους για εκατομμύρια δολάρια για ζημία στη φήμη τους…», είπε.
«Αυτή η γυναίκα ήταν στη φυλακή για δεκαετίες. Είναι ασύγκριτο».
Ο καθηγητής υποστήριξε ακόμα ότι η απόφαση του Ποινικού Εφετείου ήταν «άχαρη», καθώς δεν προσέφερε καμία συγγνώμη στη κα Folbigg και καμία αναφορά σε λογοδοσία.
Η Kathleen Folbiggμ υπενθυμίζεται, πέρασε δύο δεκαετίες στη φυλακή αφού καταδικάστηκε το 2003 αρχικά σε 40 χρόνια φυλάκισης και μετά από έφεση διατάχθηκε να εκτίσει ελάχιστη ποινή κάθειρξης 25 ετών «για τους φόνους με ασφυξία» τριών από τα παιδιά της και την «ανθρωποκτονία» ενός τέταρτου.
Της δόθηκε χάρη χωρίς όρους (unconditional pardon) και αποφυλακίστηκε τον Ιούνιο φέτος, μετά από ανεξάρτητη έρευνα που έλαβε υπόψη νέα επιστημονικά δεδομένα που έδειξαν ότι τα παιδιά της μπορεί να πέθαναν από φυσικά αίτια ή από γενετική μετάλλαξη.
Την Πέμπτη, το Ποινικό Εφετείο επικύρωσε τα πορίσματα δικαστικής έρευνας -υπό τον συνταξιούχο πλέον Αρχιδικαστή Tom Bathurst- για να ανατρέψει επίσημα την καταδίκη της και να «καθαρίσει» το όνομά της.
Τα παιδιά της – ο Caleb, ο Patrick, η Sarah και η Laura – πέθαναν μεταξύ 1989 και 1999 σε ηλικίες που κυμαίνονταν από 19 ημερών έως 18 μηνών.
Μια σπάνια γενετική παραλλαγή ήταν «εύλογα πιθανή αιτία» του θανάτου της Sarah και της Laura, σύμφωνα με εμπειρογνώμονες Καρδιολογίας και Γενετικής.
Η μυοκαρδίτιδα, μια φλεγμονή της καρδιάς, ήταν μια άλλη πιθανή αιτία του θανάτου της Laura.
Ο Patrick μπορεί να πέθανε από νευρογενετική διαταραχή, η οποία θα μπορούσε επίσης να τον είχε νοσηλεύσει πριν από τον θάνατό του, δήλωσαν οι ειδικοί στην έρευνα.
Οι εύλογες αιτίες για τους παραπάνω θανάτους υπονόμευαν το σκεπτικό της τάσης (tendency reasoning – το οποίο αναφέρεται στην τάση ενός ατόμου να ενεργεί με συγκεκριμένο τρόπο) που χρησιμοποιήθηκε για την καταδίκη της κα Folbigg για ανθρωποκτονία του Caleb.
Ο Αρχιδικαστής Andrew Bell διάβασε την ανατρεπτική απόφαση στο Ποινικό Εφετείο και δήλωσε ότι οι τρεις Εφέτες Δικαστές εξέτασαν την έκθεση Bathurst και κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα ότι υπήρχαν εύλογες αμφιβολίες ως προς την ενοχή της κας Folbigg.
«Πρώτον και σημαντικότερο, το ‘σημαντικό και εκτεταμένο σύνολο νέων επιστημονικών στοιχείων’ … μείωσε κάθε αποδεικτική δύναμη όσων είχαν στηριχθεί στην αρχική δίκη ως ισχυρά στοιχεία σύμπτωσης και τάσης», επισήμανε η απόφαση.
Στην έρευνα που προηγήθηκε αναφέρθηκε επίσης θα ήταν αναξιόπιστο να βασιστεί κανείς στις ημερολογιακές καταχωρήσεις της κας Folbigg ως παραδοχή ενοχής.
«Μπορεί εύκολα να γίνει κατανοητό πώς ορισμένες εγγραφές, εξεταζόμενες μεμονωμένα, είχαν ισχυρή επιρροή στους αρχικούς ενόρκους κατά τρόπο δυσμενή για την κα Folbigg», σύμφωνα με την απόφαση.
«Εξεταζόμενες, ωστόσο, στο πλήρες πλαίσιό τους, όπως πρέπει να είναι, και ενημερωμένες από τα στοιχεία των ψυχολογικών και ψυχιατρικών εμπειρογνωμόνων που αναφέρονται εκτενώς στην έκθεση και τα οποία δεν ήταν ενώπιον των ενόρκων, συμφωνούμε με το συμπέρασμα του κ. Bathurst ότι οι ημερολογιακές καταχωρήσεις δεν ήταν αξιόπιστες ομολογίες ενοχής».
Οι ειδικοί που τις ανέλυσαν έκτοτε για πρώτη φορά ανέφεραν κατά την έρευνα που έγινε ότι ήταν οι εκφράσεις μιας καταθλιπτικής και θλιμμένης μητέρας.
Η κα Folbigg έλεγε σταθερά στην Αστυνομία και σε προηγούμενη έρευνα ότι οι καταχωρίσεις αυτές αντανακλούσαν το αίσθημα αποτυχίας της ως μητέρα μετά το θάνατο τριών από τα παιδιά της.