Το καράβι γλιστρούσε πάνω στα γυαλιστερά νερά του ωκεανού. Σε λίγες ημέρες θα μπαίναμε στα νερά της Αυστραλίας. Ήταν παραμονές των Χριστουγέννων, θα γιορτάζαμε τα Χριστούγεννα στο καράβι. Όταν φεύγαμε από το χωριό, ήξερα ότι θα περνούσαμε τα Χριστούγεννα μέσα στο καράβι και δεν με ενθουσίαζε καθόλου αυτή η σκέψη. Ως μικρό κοριτσάκι, πάντα μου άρεσαν τα Χριστούγεννα στο χωριό, και τα περίμενα με λαχτάρα.
Μέρες πριν τα Χριστούγεννα στο χωριό τηρούσαν διάφορα έθιμα, στη γιορτή της Αγίας Αικατερίνης, κάθε χρόνο η μητέρα μας, που το όνομά της είναι Αικατερίνη, μας πήγαινε πρωί–πρωί στην εκκλησία για να κοινωνήσουμε.
Στο σχολείο ετοιμάζαμε το χριστουγεννιάτικο δένδρο, το έλατο το παίρναμε από την Αγία Παρασκευή, ένα μέρος έξω από το χωριό που έχει πολλά πεύκα και έλατα. Εκεί πηγαίνανε μερικοί από τους γονείς μας, με τον δάσκαλο του σχολείου και διαλέγανε κάποιο όμορφο έλατο, το έφερναν στο σχολείο και με λίγα λεφτά που έδινε κάθε παιδάκι στον δάσκαλο, αγοράζαμε δωράκια για να στολίσουμε το δενδράκι μας.
Την παραμονή των Χριστουγέννων κάναμε γιορτή και στο τέλος της γιορτής, ο δάσκαλος ξεσκάλωνε από τα κλαδιά του δένδρου ένα δωράκι, μία δασκάλα τραβούσε κλήρο από ένα ομορφοστολισμένο κουτί κι όποιο όνομα από εμάς τα παιδάκια έβγαινε, κέρδιζε το δωράκι που ξεσκάλωνε και κρατούσε ο δάσκαλος. Έτσι παίρναμε όλα τα παιδιά από ένα δωράκι.
Την παραμονή των Χριστουγέννων, πολλά παιδιά γυρνούσαν στα σπίτια και έψαλαν τα κάλαντα, ακούγονταν χαρούμενες φωνές παντού στο χωριό. Υπήρχαν πολλά άλλα χριστουγεννιάτικα έθιμα που μας ομορφαίνανε τις γιορτές, μας γέμιζαν χαρά και αδημονία για τον ερχομό των Χριστουγέννων, οι γειτονιές μοσχοβολούσαν φρεσκοψημένα μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Χριστούγεννα χτυπούσε η καμπάνα από νύχτα και η μάνα μάς ξυπνούσε και μας έντυνε με τα καλά μας ρούχα, που ήταν πλυμένα και σιδερωμένα, τα παπούτσια μας βαμμένα, τα παλτουδάκια μας έτοιμα να μας τυλίξουν και να μας κρατούν ζεστούς, στο τσουχτερό κρύο που έκανε έξω, πολλές φορές χιόνιζε και εμείς περπατούσαμε για την εκκλησία ανάμεσα στις λευκές νιφάδες του χιονιού. Αχ! Τι όμορφα που ήταν! ‘Oσοι το ζήσανε μπορούν να το νοιώσουν καλύτερα.
Στα μέσα του ’70 άνθιζε η μετανάστευση. Οι γονείς μας μια μέρα, είπαν στον αδερφό μου κι εμένα, ότι ήρθαν τα χαρτιά μας να φύγουμε στην Αυστραλία και θα περνούσαμε τα Χριστούγεννα στο καράβι. Εγώ στεναχωρήθηκα πολύ, αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή.
Έτσι τα Χριστούγεννα βρισκόμασταν μέσα στο καράβι, όμως ήταν όμορφα, διαφορετικά από ό,τι είχα συνηθίσει, αλλά πολύ πιο όμορφα από ό,τι περίμενα. Το πλήρωμα του καραβιού έκανε ό,τι μπορούσε να μας ευχαριστήσει. Το καράβι ήταν στολισμένο πολύ όμορφα παντού, στις σκάλες, στους διαδρόμους, στο κατάστρωμα. Μπαλίτσες, διάφορα στολίδια, κόκκινα, χρυσά, φωτάκια λαμπύριζαν παντού, ακουγόταν τραγούδια Χριστουγεννιάτικα σε όλο το καράβι, εμένα όλη αυτή η γιορτινή ατμόσφαιρα μου γέμιζε χαρά..!
Σε μια μεγάλη αίθουσα υπήρχε ένα ψηλό χριστουγεννιάτικο δένδρο, στολισμένο με διάφορα χρώματα, μπαλίτσες και πολλά φωτάκια, σαν ψεύτικα κεράκια στα κλαδιά του δένδρου. Δίπλα στο δένδρο ήταν μια μεγάλη εντυπωσιακή φάτνη. Εμείς τα παιδιά σαστισμένα κοιτάζαμε τον μικρό Χριστό, την Παναγία, τον Ιωσήφ, τους μάγους, τους βοσκούς, τα προβατάκια και όλα τα ζωάκια μέσα στη φάτνη, την οποία έλουζε ένα όμορφο ροδόχρυσο φως. Δεν είχα ξαναδεί τέτοια πράγματα και ως μικρό κοριτσάκι που ήμουν, καθόμουν και τα κοιτούσα με πολύ ενθουσιασμό.
Την ημέρα των Χριστουγέννων μάς έκαναν έναν μεγάλο μπουφέ γεμάτο με διάφορα ομορφοστολισμένα πρωτότυπα για εμάς φαγητά και μπορούσαμε να πάρουμε να φάμε ό,τι θέλαμε. Κάναμε πολύ χαρά εμείς τα παιδιά. Ήμουν μικρούλα, τα θυμάμαι όμως όλα στο καράβι καθαρά, διότι μου έκαναν μεγάλη εντύπωση.
Μπαίναμε στα νερά της Αυστραλίας. Μας είπαν ότι την ημέρα της Πρωτοχρονιάς θα βρισκόμασταν στο λιμάνι της Μελβούρνης, οπότε αρχίσαμε να μαζεύουμε τα λιγοστά μας ρουχαλάκια.
Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, κάποιος ντυμένος Άγιος Βασίλης, κρατούσε ένα μεγάλο σακί γεμάτο δωράκια, μπήκε σε μια βάρκα, μπήκε και ο καπετάνιος με την λευκή στολή του και μοίραζε από τον σάκο δωράκια στα παιδιά. Εγώ ντράπηκα να πάω, αλλά ο αδερφός μου πήγε και του έδωσαν ένα όμορφο πράσινο σιδερένιο τρακτεράκι που το έχει ακόμα.
Περάσαμε πολύ όμορφα, αξέχαστα και μοναδικά Χριστούγεννα στο καράβι, μια εμπειρία που θα την θυμούμαστε πάντα.
Πρωτοχρονιάτικο δώρο για όλους εμάς ήταν που φτάσαμε στο λιμάνι της Μελβούρνης, της καινούργιας μας πατρίδας.
