Βρισκόμαστε ένα μήνα πριν την έναρξη μιας σεζόν η οποία κατά πολλούς αναμένεται να είναι μια από τις πιο συναρπαστικές αγωνιστικές χρονιές των τελευταίων ετών. Οι Ελληνικές ομάδες του πρωταθλήματος του NPL βρίσκονται στην περίοδο της προετοιμασίας. Εκεί όπου οι προπονητές καταστρώνουν τα σχέδια τους, οι γυμναστές «λιώνουν» τους ποδοσφαιριστές στο τρέξιμο και οι διοικήσεις ξοδεύουν λεφτά σε μεταγραφές.

South Melbourne, Oakleigh Cannons, Port Melbourne Sharks και Heidelberg United είναι τα τέσσερα γαλανόλευκα κλαμπ που θα εκπροσωπήσουν την Ελληνική παροικία την επόμενη σεζόν στο πρωτάθλημα του NPL Βικτώριας.

Οι… γειτόνισσες South Melbourne και Port Melbourne έχουν μπει δυνατά στην αγορά έχοντας ήδη ενισχύσει σημαντικά τα ρόστερ τους με ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν την διαφορά. Κάτι το οποίο φαίνεται να έχει ζεστάνει τους φίλους των δύο ομάδων ενόψει της έναρξης της νέας σεζόν.

Δεν πάνε πίσω όμως και οι φίλοι της Cannons και του Αλέξανδρου που μοιάζουν να επενδύουν πολλά στους εξαιρετικά έμπειρους τεχνικούς που θα βρίσκονται στους πάγκους των ομάδων για την σεζόν 2024.

Ο Chris Taylor και ο Γιάννης Αναστασιάδης είναι κατά πολλούς οι δύο καλύτεροι προπονητές της κατηγορίας.

Εμείς βγήκαμε στους γιορτινούς δρόμους της πόλης προκειμένου να πάρουμε το παλμό των ποδοσφαιρόφιλων. Να ακούσουμε και να σας μεταφέρουμε τις προβλέψεις των ανθρώπων που αγαπούν την μπάλα, την ιστορία των κλαμπ αλλά και την σημασία που παίζουν στην Ελληνική παροικία.

Πρώτα περάσαμε μια βόλτα από εκεί που χτυπά δυνατά η καρδιά της Ελληνικής κοινότητας, το Oakleigh.

Ανήσυχος αλλά ταυτόχρονα σίγουρος για την αξία της ομάδας του είναι ο τριαντάχρονος Γιώργος, φίλαθλος της Cannons.

«Έγινα Cannons γιατί έπαιζα εκεί ως παιδί. Αγάπησα το κλαμπ και το ακολουθώ ακόμα και τώρα. Δεν μπορώ να προβλέψω το πως θα πάμε φέτος αλλά έχω εμπιστοσύνη στον κόουτς και στους συνεργάτες του. Ανησυχώ λίγο που δεν έχω ακούσει τίποτα ακόμα για μεταγραφές αλλά νομίζω πως η διοίκηση θα κάνει την δουλειά της και θα φέρει στον προπονητή τα εργαλεία που χρειάζεται προκειμένου να κάνει την ομάδα πρωταθλήτρια ξανά. Πιστεύω να τα καταφέρουμε.»

Κάπως πιο αρνητική εμφανίστηκε η Αγγελική, πενηνταπεντάχρονη φίλη της South Melbourne Ελλάς, που λέει πως έχει φάει τα γήπεδα με τα κουτάλια.

«Ο γιος μου έπαιζε στην Ελλάς την δεκαετία του 90. Κάθε σαββατοκύριακο ήταν γιορτή. Πρώτα βλέπαμε τα παιδιά να παίζουν και μετά τους μεγάλους. Ζήσαμε πολύ όμορφα χρόνια, μεγάλες στιγμές που όμως μας κακομάθανε και τώρα δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ομάδα μας αλλά και ολόκληρο το πρωτάθλημα. Ελπίζω όλα να αλλάξουν με την έναρξη της δεύτερης εθνικής κατηγορίας. Για φέτος, δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα όμως. Έπρεπε να γίνουν δραστικές αλλαγές οι οποίες δεν ήρθαν. Νομίζω πως φέτος θα είναι η χρονιά του Αλέξανδρου και του John Αναστασιάδη, είναι καταπληκτικός κόουτς.»

Επόμενη στάση, Northcote, όπου συνομιλήσαμε με τον κύριο Αλέκο, εξηντάχρονο φίλο της Heidelberg, ο οποίος φαίνεται να συμφωνεί με την φίλη της Ελλάς, την κυρία Αγγελική.

« Φέτος είναι η χρονιά μας! Το πιστεύω. Τον αγαπάμε τον κύριο Κατσάκη, είναι ένας θρύλος για την ομάδα και γενικώς το Αυστραλιανό ποδόσφαιρο αλλά νομίζω ήταν η σωστή στιγμή για μια τόσο σημαντική αλλαγή. Ο Αναστασιάδης είναι μεγάλος προπονητής. Με την αύρα και τις γνώσεις του θα οδηγήσει την ομάδα στην κορυφή, είμαι σίγουρος!»

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η πρόβλεψη του Alex, δεκαπεντάχρονου φίλου του Αλέξανδρου.

«Η Avondale θα το ξαναπάρει. Είναι η καλύτερη ομάδα. Δεν με συμφέρει που το λέω αλλά το πιστεύω. Έχει την καλύτερη ομάδα μετά την χρονιά του κόβιντ και δεν νομίζω πως θα μπορέσει κανείς να την κοντράρει. Μακάρι η ομάδα μου να με βγάλει λάθος, θα το χαρώ πάρα πολύ.»

Πιο νότια της πόλης και πιο συγκεκριμένα σε γνωστό Ελληνικό στέκι του Port Melbourne, συνομιλήσαμε με τον εβδομηντάχρονο κύριο Δημήτρη, φίλο της Νέας Ελλάς.

«Δεν έπρεπε να τον διώξουμε τον περσινό κόουτς. Ήξερε καλά την δουλειά του αλλά η ομάδα έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη με αποτέλεσμα να μοιάζει αποτυχημένος στο τέλος της σεζόν. Ακούω πως έχουμε πάρει παίχτες αλλά ποιος ξέρει πόσο καλοί θα είναι. Νομίζω πως φέτος θα κυριαρχήσει το Oakleigh.Ανυπομονώ πάντως να ξεκινήσει η σεζόν, δίνει χρώμα στα σαββατοκύριακα μας. Μετά από τόσα χρόνια έχει γίνει συνήθεια το γήπεδο. Συνήθεια που δεν θα κοπεί μέχρι να πεθάνω.»

Μιλήσαμε με πολλούς ακόμα φίλους του ποδοσφαίρου και αυτό που καταλάβαμε για ακόμα μια φορά είναι πως η αγάπη για το ποδόσφαιρο είναι υπαρκτή και πιο ζωντανή από ποτέ, αυτό που λείπει είναι μια σπίθα που θα εκτινάξει το ενδιαφέρον του κόσμου, θα τον φέρει στα γήπεδα και θα επαναφέρει τον βασιλιά των σπορ στην θέση που του αρμόζει. Στην κορυφή.