«Υπάρχει μία πραγματικότητα κοινωνική η οποία είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αρρύθμιστη και αυτή η έλλειψη ρύθμισης δημιουργεί αδικίες, ανισότητες, αδιέξοδα νομικά, αλλά πολλές φορές και πραγματικά και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί νομοθετικά», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μιλώντας για το νομοσχέδιο σχετικά με τον γάμο των ομοφύλων ζευγαριών, στoν τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ.

Παρατήρησε ότι αυτό δεν αφορά το κεντρικό ρεύμα της κοινωνίας, αλλά «η κοινωνία πρέπει να είναι φιλελεύθερη, ανεκτική, πλουραλιστική και πρέπει να δώσουμε το δικαίωμα σε όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως φύλου, διότι ο σωστός όρος είναι γάμος ανεξαρτήτως φύλου, όχι γάμος ομοφύλων, να μπορούν να συνάπτουν αυτή τη δικαιοπραξία, δηλαδή έναν πολιτικό γάμο, να προβαίνουν σε μία πράξη η οποία αναγνωρίζεται από την Πολιτεία».

Ο κ. Βενιζέλος υπογράμμισε ότι η συζήτηση είναι σχεδόν νομική και εξήγησε πως δεν μπορεί να διευθετηθεί το ζήτημα με επέκταση του συμφώνου συμβίωσης, γιατί, όπως είπε, «θα ήταν ένα άλλο σύμφωνο συμβίωσης, θα ήταν ένα ενισχυμένο σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλους. Αυτό θα σήμαινε ότι κατασκευάζεις έναν θεσμό μόνο για αυτούς, δεν τους υπάγεις στο γενικό σύμφωνο συμβίωσης, ούτε στο γάμο, άρα κάνεις κάτι άλλο το οποίο είναι πάνω από το σύμφωνο και κάτω από το γάμο. Αυτό θα ήταν ανισότητα που αντιβαίνει στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Μιλάμε πάντα νομικά, δεν μιλάμε ούτε ηθικά, ούτε θρησκευτικά…».

«Ούτε από πλευράς κοινωνικών στερεοτύπων ή προκαταλήψεων, γιατί εδώ σκεφτόμαστε με έναν τρόπο αιχμάλωτο στερεοτύπων και προκαταλήψεων. Εδώ πρέπει να δούμε μία πραγματικότητα η οποία υπάρχει. Δεν τη δημιουργεί ο νόμος την πραγματικότητα. Οι σχέσεις αυτές υπάρχουν, αυτή η ανθρωπολογική και κοινωνική πραγματικότητα υπάρχει και από την οπτική γωνία των παιδιών, τα παιδιά υπάρχουν. Αυτά τα παιδιά δεν πρέπει να τα προστατεύσει η Πολιτεία;», πρόσθεσε και τόνισε: «Να τα βλέπουμε όλα με συγκατάβαση, μετριοπάθεια, ανεκτικότητα, κανείς δεν θίγει την ηθική αντίληψη του άλλου, αλλά από την άλλη μεριά και κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει τη δική του ηθική αντίληψη».

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ρωτήθηκε για την αντιπαράθεση ανάμεσα στη κυβέρνηση και την αντιπολίτευση με αφορμή την αιφνιδιαστική τροπολογία για την επέκταση της επιστολικής ψήφου και για τις εθνικές εκλογές. Όπως χαρακτηριστικά είπε «…το ζήτημα της επιστολικής ψήφου είναι στην πραγματικότητα ένα και μόνο. Η αξιοπιστία του συστήματος με την έννοια της μυστικότητας. Με κάποιον τρόπο να βεβαιώνεσαι ότι αυτός που κλείνει την επιστολή, το φάκελο, είναι ο εκλογέας και ότι δεν το έχει κάνει αυτό υπό εκβιασμό ή πίεση, υπό την πίεση την ψυχολογική του παιδιού, του συζύγου, του φίλου. Αυτό βεβαίως πρέπει να διασφαλίζεται για να υπάρχει η στοιχειώδης αξιοπιστία του συστήματος».

ΓΑΜΟΣ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ – ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ: ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΒΑΦΤΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ

Τις θέσεις τις οποίες εξέφρασε με ανακοινωθέν της, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπερασπίστηκε ο Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής Παντελεήμονας, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι η Εκκλησία θα βαπτίζει κανονικά τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών, μιλώντας για αγάπη, συγχώρεση και παιδαγωγία.

«Δεν πήραμε απόφαση στη Σύνοδο, ουσιαστικά επικαιροποιήσαμε την εν Χριστώ Θεολογία της Εκκλησίας πάνω στο θέμα της ομοφυλοφιλίας. Εμείς δεν αποκλείουμε κανέναν από την Εκκλησία. Εδώ χωράνε όλοι. Χωράνε όμως εν μετανοία και όχι ο καθένας μαζί με τον εγωισμό του και τον δικαιωματισμό του», σημείωσε ο ιεράρχης.

Παράλληλα, τόνισε: «Η Εκκλησία θα βαφτίζει τα παιδιά των ομόφυλων. Όσα είπε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και άλλοι μεμονωμένα, δεν εκπροσωπούν τη Σύνοδο, η οποία εκφράστηκε μέσα από το ανακοινωθέν της. Το μόνο που εκτιμώ ότι θα συμβαίνει σχετικά, είναι ότι όσοι έκαναν πολιτικό γάμο δεν θα μπορούν να γίνονται ανάδοχοι, κάτι που ούτως ή άλλως ισχύει και τώρα επί ετερόφυλων. Σε κάθε περίπτωση μετά την ψήφιση η ιεραρχία θα συνέλθει και πάλι και θα αποφασίσει για τέτοια πρακτικά θέματα. Αυτή η συγχώρεση, η κατανόηση, η αγάπη, για εμάς στην Εκκλησία είναι στάση ζωής. Η Εκκλησία δεν είναι ποτέ τιμωρητική. Ο κανόνας στην Εκκλησία γίνεται παιδαγωγία και όχι τιμωρία».