«Κλείνω τα μάτια και βλέπω το κουβάρι της μνήμης να ξεδιπλώνει τη ζωή μου σαν κινηματογραφική ταινία. Βλέπω τη ζωή μου στα διάφορα στάδια, με τα σκαμπανεβάσματα που αντιμετώπισα και, ενδεχομένως, αντιμετωπίζουν όλα τα ζευγάρια γονείς και αναρωτιέμαι: Αλήθεια, είναι η 8η Μαρτίου, Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας;», λέει η κ. Κωνσταντίνα Ανδρουτσοπούλου, το γένος Τζελέπη, με τόπο καταγωγής τη Ρωγή Καλαβρύτων.
Η κ. Ανδρουτσοπούλου εξηγεί ότι συμφωνεί με την αφιέρωση της Ημέρας στο άξιο πρόσωπό της, αλλά διαφωνεί με τη διεθνοποίηση. «Θεωρώ ότι έχουν πολλά να γίνουν μέχρι να αναγνωριστεί διεθνώς και να αγκαλιάσει όλες τις γυναίκες του πλανήτη», προσθέτει.

Η κ. Ανδρουτσοπούλου μετανάστευσε το 1965.Το υπερπόντιο ταξίδι στους Αντίποδες έγινε με το υπερωκεάνιο «Πατρίς»
«Δύσκολη η απόφαση να αποχωρίζεσαι από τους δικούς σου και ακόμα δυσκολότερη να μη ξέρεις τί σε περιμένει. Όμως με υπομονή και επιμονή τα κατάφερα. Όπως άλλωστε και οι περισσότεροι/ες της εποχής μου», λέει.
Το Carlton, εσωτερικό προάστιο της Μελβούρνης, όπου έζησε τα πρώτα χρόνια, είχε μια αρχοντιά.
«Τα σπίτια ήταν κτισμένα με κόκκινο τούβλο, είχαν πολλά δωμάτια, εξωτερικές σκάλες με γύψινα στολίδια, κήπους με δένδρα κλπ. Στα μάτια μου φάνταζαν σαν αρχοντικά», εξηγεί.
Η εις γάμου κοινωνία με τον συγχωριανό της Αριστείδη Ανδρουτσόπουλο, έδωσε νέα πνοή στο ζευγάρι που έβαλε πλώρη για τη δημιουργία οικογένειας και ενός καλύτερου μέλλοντος γι’ αυτά. Απέκτησαν τρία παιδιά τα οποία τους χάρισαν 9 εγγόνια. Ευλογία Θεού!
Επί του παρόντος, είναι αντιπρόεδρος της Πανκαλαβρυτινής Αδελφότητας «Αγία Λαύρα» -η οποία τιμά την επέτειο του Ολοκαυτώματος στις 13 Δεκεμβρίου 1943- και πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ηλικιωμένων Doncaster-Manningham.
Δραστήρια και με σιδερένια θέληση για προσφορά, οργανώνει μαζί με το Διοικητικό Συμβούλιο των Ηλικιωμένων το ετήσιο πρόγραμμα το οποίο περιλαμβάνει εκτός από το φαγητό και το παιγνίδι μπίγκο, εθνικές, πολιτιστικές και κοινωνικές δράσεις, με ομιλητές και καλεσμένους από τον Δήμο όπου υπάγεται ο Σύλλογος.
Γνωρίζω ότι δεν υπάρχει αυτός ο κόσμος ο όμορφος και ο ονειρικά φτιαγμένος, αλλά ας το προσπαθήσουμε. Αξίζει να ακουστεί και να αναδειχτεί μέρα που είναι και η φωνή των Γυναικών των χωρών του Τρίτου Κόσμου. Αν μη τι άλλο, για σεβασμό και ίσα δικαιώματα. Τότε θα μιλάμε για Διεθνή Ημέρα», εκτιμά.