Το Σάββατο 6 Απριλίου 2024 ο Παναρκαδικός Σύλλογος «Ο Κολοκοτρώνης» οργάνωσε κινηματογραφική βραδιά με την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Ζορμπάς ο Έλληνας» που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη «Βίος και Πολιτείας του Αλέξη Ζορμπά».
Η ταινία γυρίστηκε το 1963-64.
Αξίζουν συγχαρητήρια στο ΔΣ του Παναρκαδικού Συλλόγου που διοργάνωσε αυτή την ωραία πολιτιστική εκδήλωση το Σάββατο βράδυ και μακάρι και άλλες παροικιακές μας οργανώσεις να τον μιμούνταν σε αυτό.
Η προβολή έγινε στην ωραία, ανακαινισμένη αίθουσα του «Κολοκοτρώνη» και την παρακολούθησαν πλήθος συμπάροικοι. Συντονίστρια της εκδήλωσης ήταν η κυρία Αιμιλία Καζάκου, που έκανε την εισαγωγή και καλωσόρισε τους επισήμους και το κοινό. Μίλησαν ο Γενικός Πρόξενος κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο πρόεδρος του Παναρκαδικού Συλλόγου «Ο Κολοκοτρώνης» κ. Γιώργος Κοτσιρίλος και ο κ. Παναγιώτης Γιαννούδης.
Ο κ. Γιαννούδης είναι γνωστός στην παροικία από την παλαιά του συνεργασία με τους συνιδρυτές της εταιρείας Cosmopolitan Motion Pictures, Στάθη Ραυτόπουλο και Ανδρέα Παπαδόπουλο, οι οποίοι στις δεκαετίες 1960, 1970 και μέχρι το 1985, έφεραν και πρόβαλαν στους ελληνικούς κινηματογράφους της Αυστραλίας περισσότερες από 1000 ταινίες. Ο κ. Γιαννούδης μίλησε για την ιστορία της προβολής ελληνικών ταινιών στην Αυστραλία που τις δεκαετίες εκείνες της μαζικής μετανάστευσης ήταν για τους εργαζόμενους μετανάστες το μόνο μέσο ψυχαγωγίας και πολιτιστικής επαφής με την πατρίδα.
Η ταινία «Ζορμπάς» βασίζεται στο παγκόσμια γνωστό έργο του Νίκου Καζαντζάκη «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» που έχει μεταφραστεί σε πάρα πολλές άλλες γλώσσες.
Ο Ζορμπάς ήταν ένα πραγματικό άτομο που με το μυθιστόρημα του Καζαντζάκη έγινε θρύλος. Γεννήθηκε στον Κολυνδρό Πιερίας ή το Καταφύγι, το 1865 και πέθανε στα Σκόπια το 1941. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Ζορμπάς, αλλά στο μυθιστόρημα έγινε Αλέξης. Άσκησε πλήθος επαγγέλματα, ένα από τα οποία ήταν μιναδόρος. Παντρεύτηκε δυο φορές και απέκτησε πολλά παιδιά. Δισέγγονός του ήταν ο τραγουδιστής του ελληνικού ροκ, Παύλος Σιδηρόπουλος.
Το 1915, ο Ζορμπάς μετά τον θάνατο της συζύγου του, μετέβηκε στο Άγιον Όρος με σκοπό να μονάσει, αλλά εκεί γνωρίστηκε με τον Νίκο Καζαντζάκη, κατά την επίσκεψή του, και έγιναν φίλοι. Στη συνέχεια ακολούθησε τον Νίκο Καζαντζάκη, ως αρχιεργάτης, σε μια επιχείρηση ορυχείου στην Πρόστοβα της Μεσσηνιακής Μάνης. Η επιχείρηση δεν ήταν επιτυχής. Ο Καζαντζάκης, άνθρωπος της σκέψης, εκτιμούσε στον Ζορμπά τον άνθρωπο της δράσης. Όταν το 1919-1920 ο Καζαντζάκης ως Γενικός Γραμματέας της Υπηρεσίας Προσφύγων της κυβέρνησης Βενιζέλου στάλθηκε στις χώρες του Καυκάσου να βοηθήσει στη διάσωση των κινδυνευόντων Ελλήνων μετά τη Ρωσική Επανάσταση, πήρε μαζί του, ως βοηθό του, τον Γεώργιο Ζορμπά και βοήθησαν περί τους 100.000 Έλληνες πρόσφυγες να μετεγκατασταθούν στην Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Ζορμπάς μετέβηκε στην τότε Σερβία και ασχολήθηκε με εξορυκτικές δραστηριότητες, κοντά στα Σκόπια. Εκεί παντρεύτηκε για δεύτερη φορά και απέκτησε δεύτερη οικογένεια. Πέθανε κατά τη διάρκεια του πολέμου, το 1941. Ο τάφος του ανακαλύφθηκε στα Σκόπια από τον Μίκη Θεοδωράκη.
Ο Νίκος Καζαντζάκης άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα για τον Ζορμπά το 1941 και δεύτερη φορά το 1943 και το εξέδωσε το 1946. Ήταν το πρώτο μυθιστόρημα του Καζαντζάκη, μεταφράστηκε και βραβεύτηκε στα Γαλλικά και μετά έγινε ένα περιζήτητο βιβλίο σε πολλές άλλες χώρες.
Ο Καζαντζάκης και ο Ζορμπάς είχαν αμοιβαία αγάπη και εκτίμηση. Στο μυθιστόρημα ο Ζορμπάς λέει στον αφηγητή ότι τον αγάπησε όσο κανέναν άλλον άνθρωπο. Και ο Νίκος Καζαντζάκης θεωρούσε τον Ζορμπά έναν από τους δασκάλους του μαζί με τον Όμηρο, τον Βούδα, τον Νίτσε και τον Μπερξόν.
«Ο Ζορμπάς με έμαθε ν’ αγαπώ τη ζωή και να μην φοβάμαι τον θάνατο», έγραψε.
