Η κατάψυξη του ανθρώπινου σώματος μετά το θάνατο, με την ελπίδα μελλοντικής επαναφοράς στη ζωή, φαντάζει σαν σενάριο βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Η Southern Cryonics, η πρώτη εγκατάσταση κρυογονικής (ή κρυονικής) της Αυστραλίας αλλά και ολόκληρου του Νότιου Ημισφαιρίου, εξερευνά το ενδεχόμενο για το αν θα μπορέσει ποτέ η μελλοντική «ανάσταση» των νεκρών, να γίνει πραγματικότητα.
«Βρισκόμαστε κατά κάποιον τρόπο σε έναν αγώνα δρόμου ενάντια στον χρόνο», λέει ο ομογενής διευθυντής της Southern Cryonics, Peter Tsolakides, στον «Νέο Κόσμο».
Η κρυογονική, είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει τη διατήρηση των ανθρώπινων σωμάτων που έχουν κηρυχθεί νομικά νεκρά, σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες με την ελπίδα πιθανής επαναφοράς της ζωής τους στο μέλλον.
Η εν λόγω εγκατάσταση στην πόλη του Holbrook της Νέας Νότιας Ουαλίας χρησιμοποιεί αυτή την πρακτική, με την προσδοκία ότι μια μέρα, η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας θα έχει φθάσει σε σημείο που θα μπορεί να αποκαταστήσει την υγεία των ανθρώπων στο νεανικό τους σώμα.
ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΗΣ… ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ
Ο κ. Tsolakides, αναφέρει ότι 50 άνθρωποι έχουν αφεθεί μέχρι σήμερα στην υπόσχεση της κρυογονικής για άλλη μία ευκαιρία στη ζωή, αριθμός που όπως λέει και ο ίδιος, όσο πάει και «αυξάνεται».
Το συγκεκριμένο σύνολο «κυνηγών αθανασίας» απαρτίζεται από 35 «επενδυτές», με καθέναν από αυτούς να έχει συνεισφέρει από 50.000 έως 70.000 δολάρια για την υλοποίηση του εν λόγω εγχειρήματος, καθώς και 15 «συνδρομητές» (οι αποκαλούμενοι «πελάτες»), οι οποίοι έχουν καταβάλει ένα ποσό ύψους 150.000 δολαρίων μέσω ασφάλισης ζωής.
Ωστόσο, ο ομογενής διευθυντής της Southern Cryonics, λέει ότι «δεν υπάρχει εγγύηση», για όσους εναποθέτουν τις ελπίδες τους στα «χέρια» της μελλοντικής επιστήμης και τεχνολογίας.
Βέβαια, κατά τα λεγόμενά του, μία σημαντική μερίδα ανθρώπων που καταφεύγουν στη μέθοδο της κρυογονικής, δεν δεσμεύεται σε μία τέτοια απόφαση «στα τυφλά», καθώς «οι περισσότεροι όλο και κάτι γνωρίζουν» για το αμφιλεγόμενο αυτό πεδίο της επιστήμης.
Ο κ. Tsolakides, σημειώνει ότι πολλοί που επιλέγουν τη συγκεκριμένη πρακτική, ελπίζοντας ότι θα τους χαριστεί η ζωή για δεύτερη φορά, εκφράζουν το σκεπτικό ότι ενώ «δεν υπάρχουν εγγυήσεις» επιτυχίας, «υπάρχει (τουλάχιστον) μία πιθανότητα».
«Και αυτή η πιθανότητα (επαναφοράς) σε σχέση με την επιλογή ταφής στο χώμα, ή την αποτέφρωση, είναι πολύ μεγαλύτερη», προσθέτει.
Ερωτώμενος για το κατά πόσο μπορεί να δώσει, προσεγγιστικά ένα ποσοστό επιτυχίας σε μία τέτοια προσπάθεια, ο ίδιος εκτιμά ότι η «πιθανότητα να επανέλθει στη ζωή ένα καλά διατηρημένο σώμα μετά από 200 χρόνια (από όταν καταψυχθεί)» είναι περίπου 20%.
Επιπλέον, επισημαίνει ότι ακόμα και αν είναι δύσκολο να προβλέψουμε πώς θα είναι ο Κόσμος σε «1.000 χρόνια» από τώρα, ενδέχεται να υπάρξει δυνατότητα ανάνηψης των κρυοσυντηρούμενων σωμάτων, όταν (και εάν) καταφέρουν ποτέ οι μελλοντικές εξελίξεις στην ιατρική και την τεχνολογία, να χαρίσουν στην ανθρωπότητα το μυστικό της «αθανασίας».
«Στον πραγματικό Κόσμο, κανείς δεν θα πεθαίνει και οι περισσότερες ασθένειες θα έχουν θεραπευτεί. Έτσι, θα ξέρουμε πώς να αποτρέψουμε τον θάνατο κατά μία έννοια, και το επόμενο βήμα είναι να επαναφέρουμε όσους έχουν ήδη πεθάνει, αλλά σε καλή κατάσταση», συμπληρώνει.
Ο κ. Tsolakide’s τονίζει ότι ενώ «δεν γνωρίζουν πώς να επαναφέρουν έναν άνθρωπο στη ζωή», στην παρούσα φάση, οι τρέχουσες εξελίξεις στους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας αποτελούν «ενδείξεις, για το πώς θα είναι το μέλλον».
Ο ίδιος προσθέτει ότι η πρόοδος πρέπει «να ξεκινήσει από κάπου» και ότι αυτή τη στιγμή επενδύονται δισεκατομμύρια στην ιατρική έρευνα με στόχο τη θεραπεία ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων ομάδων που εργάζονται για την αναβίωση του εγκεφάλου, την αναγέννηση οργάνων, την κλωνοποίηση και τις εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη και τη νανοτεχνολογία.
ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΚΡΥΟΓΟΝΙΚΗ;
Όταν ένα άτομο κηρύσσεται «νομικά νεκρό», τότε η ομάδα μίας «αδελφής εταιρείας» της Southern Cryonics, δρα άμεσα και μάλιστα από το νοσοκομείο, ξεκινώντας μία διαδικασία ψύξης του σώματος.
Αφού γίνει χρήση χημικών ουσιών στη σορό του «ασθενή», για να αποφευχθεί στο μέγιστο δυνατό η οποιαδήποτε αλλοίωση των ιστών και ειδικά του εγκεφάλου, το σώμα μεταφέρεται στο εκάστοτε Γραφείο Κηδειών, και υποβάλλεται σε περαιτέρω διαδικασία ψύξης.
Το επόμενο βήμα περιλαμβάνει τη χορήγηση μίας αντιψυκτικής ουσίας στο σώμα, μέχρι η θερμοκρασία του να φτάσει περίπου στους -80°C.
Στη συνέχεια, (η σορός) μεταφέρεται στις εγκαταστάσεις κρυογονικής, και ψύχεται σε θερμοκρασία -180°C όπου και αποθηκεύεται σε κρυογονικό θάλαμο γεμάτο με υγρό άζωτο, σε ακόμα χαμηλότερη θερμοκρασία.
Σύμφωνα με τον Ελληνοαυστραλό επιστήμονα, υπάρχει ένα χρονικό «παράθυρο» ολίγων ωρών, μετά την κήρυξη του «νόμιμου θανάτου», όπου το σώμα δεν υφίσταται σχεδόν καμά είδους «φθορά».
Ο ίδιος προσθέτει, ότι μόλις το σώμα συντηρηθεί σε υγρό άζωτο, μπορεί να διατηρηθεί σε αυτή την κατάσταση «για χιλιάδες χρόνια», λόγω του ότι «δεν παρατηρείται σχεδόν καμία χημική ή βιολογική δραστηριότητα» στον ανθρώπινο οργανισμό υπό αυτές τις συνθήκες.
«Είναι ένας αγώνας δρόμου ενάντια στο χρόνο για να διατηρήσουμε τη θερμοκρασία σε χαμηλά επίπεδα», εξηγεί ο κ. Tsolakides.
Είναι όμως άραγε δυνατόν να καταψύξουμε έναν ανθρώπινο εγκέφαλο και να τον «αναστήσουμε» αργότερα;
Ο διευθυντής της Southern Cryonics επισημαίνει ότι εάν η ομάδα ενεργήσει εγκαίρως προλαβαίνοντας να υποβάλει το σώμα στην κρυογονική διαδικασία εντός του ιδανικού προαναφερθέντος χρονικού «παραθύρου», τότε ο εγκέφαλος ενδέχεται να υποστεί ελάχιστη βλάβη, χωρίς αυτό μάλιστα να σημαίνει ότι «σε 200 χρόνια από τώρα αυτή η βλάβη δεν μπορεί να αποκατασταθεί».
Επί του παρόντος η Southern Cryonics, μπορεί να φιλοξενήσει έως και 40 «ασθενείς», με κάθε θάλαμο να διαθέτει χωρητικότητα για τέσσερα σώματα.
Ωστόσο, υπάρχει η δυνατότητα επέκτασης των εγκαταστάσεων, προκειμένου να μπορέσουν να φιλοξενηθούν «έως και εξακόσιοι ή επτακόσιοι ασθενείς», αν χρειαστεί, διευκρινίζει ο Ελληνοαυστραλός επιστήμονας.
Η «ΣΥΛΛΗΨΗ» ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ SOUTHERN CRYONICS
Όταν ο κ. Tsolakides επέστρεψε στην Αυστραλία γύρω στο 2012, κατόπιν απουσίας του στο εξωτερικό λόγω εργασιακών υποχρεώσεων, διαπίστωσε ότι υπήρχαν εγκαταστάσεις κρυογονικής μόνο στις ΗΠΑ και τη Ρωσία.
Ωθούμενος από την περιέργεια και το ενδιαφέρον του για το πεδίο της κρυογονικής, ο ομογενής διευθυντής της Southern Cryonics ήρθε σε επαφή μαζί με άλλους «ομοϊδεάτες», με τους οποίους συζήτησε την προοπτική της δημιουργίας μίας αντίστοιχης εγκατάστασης στην Αυστραλία.
Η ιδέα αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωση μίας ομάδας «ιδρυτικών μελών» όπως αναφέρει ο κ. Tsolakides, με κάθε ένα από αυτά να συμβάλει με 50.000 δολάρια για την υλοποίηση του οράματος της «αιώνιας ζωής».
Με την πάροδο του χρόνου, ο αριθμός αυτός ανήλθε στα 35 άτομα, οδηγώντας στη δημιουργία μίας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης, με την επωνυμία Southern Cryonics, η οποία συστάθηκε με σκοπό την εγκαθίδρυση και τη λειτουργία της πρώτης κρυογονικής εγκατάστασης στην Αυστραλία.
Το Holbrook, μια μικρή πόλη με περίπου 1.500 κατοίκους, επιλέχθηκε ως η κατάλληλη τοποθεσία για το «σπίτι» της εν λόγω εγκατάστασης, για «μερικούς λόγους», σύμφωνα με τον κ. Tsolakides.
Αρχικά, όπως ο ίδιος εξηγεί, το κόστος για την αγορά οικοπέδου που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του «χώρου φιλοξενίας των κρυοσυντηρούμενων ανθρώπων» δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλό.
Το γεγονός ότι βρίσκεται στο μέσο περίπου της απόστασης μεταξύ του δρόμου που συνδέει τη Μελβούρνη και το Σίδνεϊ, καθιστά τη συγκεκριμένη πόλη εύκολα προσβάσιμη για περισσότερο από το μισό του πληθυσμού της Αυστραλίας.
Επιπλέον η κοντινή απόσταση από το αεροδρόμιο Albury του Holbrook κρίθηκε ιδιαίτερα σημαντική για την άμεση μεταφορά των «ασθενών».
Ένα πρόσθετο πλεονέκτημα είναι ότι η συγκεκριμένη τοποθεσία βρίσκεται κοντά στη λεωφόρο Hume Highway, την οποία διασχίζουν οι προμηθευτές υγρού αζώτου, ένα βασικό «συστατικό» της κρυογονικής διαδικασίας.
Τέλος, το χαμηλό ιστορικό φυσικών καταστροφών του Holbrook καθιστά τη συγκεκριμένη περιοχή ως μία ασφαλή επιλογή.
ΤΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ
Ο κ. Tsolakides, αναφέρει ότι ενώ η Southern Cryonics έλαβε «όλες τις επίσημες εγκρίσεις» από το Υπουργείο Υγείας της Ν.Ν.Ο και τον Δήμο Holbrook για να λειτουργήσει ως νεκροταφείο, οι απαραίτητες διαδικασίες για την τέλεση της κηδείας πραγματοποιούνται σε Γραφείο Τελετών.
«Οι κυβερνητικές ομάδες με τις οποίες συνεργαζόμαστε μας βοήθησαν πολύ. Δεν ήταν ότι συναντήσαμε αντίσταση ή κάτι τέτοιο».
ΜΙΑ «ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ» ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ…ΟΛΟΥΣ
Ο κ. Tsolakides γεννήθηκε στο Ισραήλ από Έλληνες γονείς.
Η μητέρα του ήταν από τη Σύρο και ο πατέρας του από την Αθήνα.
Έζησαν για μερικά χρόνια στην Ελλάδα, πριν μετακομίσουν οικογενειακώς στην Αυστραλία το 1955.
Κατέχει πτυχίο στη Χημεία καθώς και στη Διοίκηση Επιχειρήσεων.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, εργάστηκε κυρίως στον τομέα του μάρκετινγκ για μια πετρελαϊκή εταιρεία.
Μεγάλωσε και έζησε στη Μελβούρνη για πολλά χρόνια πριν μετακομίσει στο Σίδνεϊ, ένα μέρος που σήμερα αποκαλεί σπίτι του.
Το πάθος του για την κρυογονική γεννήθηκε όταν ήταν περίπου 18 ετών, αφού διάβασε το βιβλίο του Robert Ettinger, με τίτλο «The Prospect of Immortality» (Η προοπτική της Αθανασίας).
Τότε βέβαια, δεν τον ανησυχούσε ιδιαίτερα η προοπτική του θανάτου.
Άλλωστε, υπέθεσε ότι η πρακτική της κρυογονικής θα είχε καθιερωθεί ως μία ευρέως διαδομένη μέθοδος, έως τη στιγμή που και ο ίδιος θα έφτανε σε ηλικία γήρατος.
Σύντομα συνειδητοποίησε ότι αυτή η θεωρία απείχε πολύ από την πραγματικότητα.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι ενώ ορισμένοι επιδεικνύουν ουσιαστικό ενδιαφέρον για την κρυογονική, οι περισσότεροι την θεωρούν μία «καλή ιδέα», που δεν θα υιοθετούσαν ωστόσο ποτέ οι ίδιοι.
«Ακόμα και η αμερικανική οργάνωση έχει εγγεγραμμένα μόνο πέντε με έξι χιλιάδες μέλη, και με 400 ή 500 άτομα να βρίσκονται σε κρυοδιατήρηση, και λειτουργεί εδώ και 50 χρόνια».
Μπορεί ο αριθμός των ατόμων που ελπίζουν σε μία μελλοντική «ανάσταση» να μη μεγάλωσε με τους ρυθμούς που περίμενε ο κ. Tsolakides, αλλά σίγουρα η δική του περιέργεια, για την κρυογονική δεν σταμάτησε να μεγαλώνει.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Ο κ. Tsolakides δεν κρύβει την επιθυμία του να βελτιώσει τις τεχνικές που χρησιμοποιεί επί του παρόντος η ομάδα της Southern Cryonics, με σκοπό να αυξήσει τις πιθανότητες για τη μελλοντική επαναφορά στην ζωή των ανθρώπων που περιμένουν καρτερικά μεταξύ ζωής και θανάτου.
Μάλιστα ο ίδιος αναφέρει ότι η Southern Cryonics μαζί με άλλες οργανώσεις που λειτουργούν στο εξωτερικό, παρακολουθεί στενά τυχόν εξελίξεις σχετικά με τον «καλύτερο τρόπο συντήρησης του σώματος», αφήνοντας το έργο της «αναβίωσης» σε άλλους επιστήμονες.
Παρά το γεγονός ότι με την υπάρχουσα γνώση και τεχνολογία, δεν έχουμε κατορθώσει ακόμη να «ξεγελάσουμε» το θάνατο, δεν είναι σαφές αν κάτι τέτοιο θα είναι ποτέ εφικτό στο μακρινό μέλλον.
Ανεξάρτητα λοιπόν από το εάν η κρυογονική κρύβει το κλειδί της «αθανασίας», ή αν πρόκειται απλά για ένα πείραμα, σίγουρα δεν σημαίνει ότι όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, δεν μπορούν να πεθάνουν με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα…«αναστηθούν».
