Στο ποίημα του αείμνηστου, Ιθακήσιου ποιητή Στάθη Ραυτόπουλου, «Επτά ήταν τα θαύματα που στόλιζαν τον αρχαίο Κόσμο και επτά τα διαμάντια, τα σκορπιστά που στολίζουν το Ιόνιο», αν προσθέσουμε την Ιστορία και τις φυσικές ομορφιές τους, την ευγένεια της ψυχής των κατοίκων τους, την επιμονή τους και την αναλλοίωτη εθνική τους συνείδηση και γλώσσα, τότε έχουμε ένα λαό, που στις 21 του Μάη του 1864, δίκαια επισφράγισε με τους αγώνες και τις θυσίες του την ανεξαρτησία του και την ένωσή του με τον Εθνικό Κορμό.

Γι’ αυτό η 21η του Μάη του 1864, είναι ένα εθνικό γεγονός υψίστης ιστορικής σημασίας. Εθνικό, γιατί ποτέ δεν είχε χαθεί η Ελληνικότητα των νησιών. Εξού και η ένωση θεωρήθηκε η δίκαιη αποκατάσταση της ταυτότητάς τους.

Πολιτικό, γιατί η ένωση, ήταν νίκη του αγώνα του Επτανησιακού λαού και των Ριζοσπαστών κατά των ανθενωτικών της Επτανήσου και του ξένου κατακτητή.

Κοινωνικό, επειδή ήταν αποτέλεσμα του μακρόχρονου αγώνα της αγροτιάς κατά των ευγενών.

Διπλωματικό, γιατί η ένωση με τον εθνικό κορμό, παίχτηκε στην σκακιέρα της ισορροπίας των Μεγάλων Δυνάμεων. Η Αγγλία τοποθέτησε τον Γεώργιο Α΄ βασιλέα και ως αντάλλαγμα έδωσε στην Ελλάδα τα Επτάνησα.

Άλλωστε ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της μακραίωνης Ιστορίας τους, βλέπουμε ότι στα Ιόνια νερά, γεννήθηκε και θέριεψε ένας λαός, που έκανε πράξη το «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία».

Με το αεικίνητο πνεύμα του Επτανησιακού νου λοιπόν και με φουσκωμένα τα πανιά του καραβιού της νόησης, ας ταξιδέψουμε στην Κέρκυρα τους Παξούς, τη Λευκάδα, την Κεφαλονιά, την Ιθάκη τη Ζάκυνθο και τα Κύθηρα.

Μετά τη Βυζαντινή επικράτηση, τα νησιά πέρασαν στην κυριαρχία των Ενετών, όπου το διοικητικό τους σύστημα έδινε όλη την εξουσία στους ευγενείς, αποδυναμώνοντας έτσι τον λαό. Τότε έγιναν πολλά κινήματα και εξεγέρσεις, που άλλα πνίγονταν, άλλα μετέτρεπαν το τίμημα σε φόρους κι άλλα κατέληγαν σε συγκρούσεις.

Με τα χρόνια, τα νησιά αύξησαν τον πληθυσμό τους και ανέπτυξαν την οικονομία τους. Παράλληλα παρατηρείται και μεγάλη πνευματική άνθιση.

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ

Το 1628, στη Ζάκυνθο, έγινε η μεγαλύτερη κοινωνική επανάσταση, το «Ρεμπελιό των Ποπολάρων», όπου ο λαός αξίωσε δικαιώματα για ανθρώπινη μεταχείριση, σεβασμό και κοινωνική δικαιοσύνη.

Έτσι από το τέλος του 17ου και κατά τον 18ο αιώνα, κλονίζεται συθέμελα η Βενετσιάνικη Αυτοκρατορία.

Η Γαλλική επανάσταση, 1789 έως 1799, που θεωρείται ως ένα από τα πιο καθοριστικά γεγονότα της Δυτικής Ιστορίας γιατί ήταν μια περίοδος μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής στη Γαλλία, αναπτέρωσε τις ελπίδες για απελευθέρωση.

Στις 28 Ιουνίου 1797 ο Γαλλικός στόλος έφτασε στην Κέρκυρα και κατάλυσε την βενετική κυριαρχία. Οι Κερκυραίοι υποδέχτηκαν τους Γάλλους ως ελευθερωτές. Πολλοί ποπολάροι ξεσηκώθηκαν κατά των ευγενών.

Δυο χρόνια μετά τα Επτάνησα πέρασαν στους Γάλλους, για ένα μικρό διάστημα στους Ρωσοτούρκους, για να επιστρέψουν και πάλι στους Γάλλους.

Και φτάνουμε στο 1814, όπου πέρασαν στους Άγγλους. Η Ιστορία μάς διδάσκει ότι τον 19ο αιώνα η Αγγλία μαζί με την Ευρώπη γνώρισαν πρωτοφανή άνθηση στη βιομηχανία, γεγονός που υποσχόταν καλύτερες συνθήκες ζωής.

Η Ελληνική Επανάσταση 1821 κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η απελευθέρωση που ακολούθησε, άφησαν εμφανή οικονομικά προβλήματα στο εσωτερικό της Ελλάδας. Το ίδιο και ο διορισμός του Όθωνα ως βασιλιά.

Το 1824 ιδρύθηκε στην Κέρκυρα η Ιόνιος Ακαδημία. Τέσσερα χρόνια μετά, όταν η Ευρώπη συνταράσσεται από τη δημοκρατική φλόγα με σοβαρές κοινωνικές επαναστάσεις, στην Επτάνησο, ιδρύθηκε το Ριζοσπαστικό Κόμμα. Ο λαός ζητούσε Ένωση χωρίς όρους και αναβολή.

Τον Οκτώβρη του 1863, έφτασε στην Ελλάδα ο πρίγκηπας Γουλιέλμο-Γεώργιος της Δανίας (ο αργότερα βασιλιάς Γεώργιος ο Α’) και η Συνέλευση, έθεσε ως όρο για την αποδοχή του, την Ένωση των Ιονίων Νήσων μετά της Ελλάδος.

Σημειώνουμε ότι ήδη στην Κεφαλλονιά είχε αναπτυχθεί κατά την αγγλική περίοδο, ενωτική κίνηση, που σαν έκφρασή της είχε το Ριζοσπαστικό Κόμμα. Το 1850 είχαν προηγηθεί ελεύθερες εκλογές στα Ιόνια νησιά.

Η ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ

Εκείνη η Βουλή, είχε διακηρύξει με ψήφισμά της, την θέληση του λαού των Ιονίων Νήσων για Ένωση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Τον Φλεβάρη του 1862 εκλέγεται ομόφωνα, επικεφαλής της Ιονίου Βουλής, ο Κεφαλλονίτης Ριζοσπάστης Ηλίας Ζερβός Ιακωβάτος.

Το χρονικό διάστημα που προετοιμάστηκε και τελικά υπεγράφη η «Συνθήκη του Λονδίνου» ήταν από τις 17 έως τις 29 Μαρτίου 1864, με τον Έλληνα εκπρόσωπο, Χαρίλαο Τρικούπη να υπογράφει στις 29 Μαρτίου 1864, ενώ στις 2 Μαΐου αναχώρησαν οι Βρετανοί. Τα Επτάνησα πέρασαν στην ελληνική κυριαρχία στις 21 Μαΐου 1864.

Το ξημέρωμα εκείνης της ημέρας βρήκε τους Επτανησιώτες να πανηγυρίζουν. Οι αγώνες τους μετά από 600 χρόνια Αποικιοκρατικής κατοχής, δικαιώθηκαν.

Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της μακραίωνης Ιστορίας του βλέπουμε ότι ο Επτανησιώτης, αντιστάθηκε, αγωνίστηκε και πέτυχε τόσο στον εθνικό όσο και στον κοινωνικό στίβο, στη διατήρηση της αξιοπρέπειάς του.

Αλλά και κατά γενική ομολογία τα Επτάνησα υπήρξαν κοιτίδα της σκέψης, της διανόησης, της τέχνης και του πολιτισμού. Και οι έννοιες αυτές δεν μπορούσαν να περιοριστούν, παρά τις συνεχείς προσπάθειες των Άγγλων κατακτητών να καταπνίξουν κάθε δραστηριότητα, που άμεσα ή έμμεσα, οδήγησαν αναπόδραστα στην ελευθερία της σκέψης και της πράξης.

Η Ομοσπονδία Ιονίων Νήσων Μελβούρνης, στην προσπάθειά της για αρμονική και συλλογική εργασία με την ελπίδα να κρατηθεί η Επτανησιακή παράδοση στους Αντίποδες, τιμά την επέτειο την Κυριακή 19 Μαΐου με πανηγυρική δοξολογία στην εκκλησία της Υπαπαντής του Κυρίου, επί της Victoria Street στο Coburg.

Θα ακολουθήσει επετειακή γιορτή στο Λευκαδίτικο Σπίτι, επί της 124 Bell Street στο Coburg. Είσοδος ελεύθερη.

Σκοπός, είναι η αναβάπτιση των Επτανησιωτών και όχι μόνο, στο ιστορικό παρελθόν τους, η προώθηση του ελληνικού πολιτισμού που αναπτύχθηκε στα Επτάνησα και η γαλούχηση των νέων στις πνευματικές αξίες των προγόνων μας.

Για πληροφορίες παρακαλείστε να τηλεφωνήσετε στην κ. Αλεξάνδρα Δάγλα: 0409 531 089.

Επτανησιώτες Χρόνια Πολλά !