Μια απροσδόκητη συνάντηση και μια παλιά φωτογραφία ήταν η αιτία που οδήγησε την Ελληνοαυστραλή φωτογράφο Έφη Αλεξάκη και τον σύζυγό της, ιστορικό Leonard Janiszewski, σε ένα ταξίδι στο παρελθόν τους.
Το ζευγάρι συνάντησε τυχαία τη Virginia Lowe σε μια πρόσφατη εκδήλωση στη Βιβλιοθήκη Wheelers Hill όπου έκαναν μια παρουσίαση σχετικά με την παρουσία των Ελλήνων στην Αυστραλία από τη δεκαετία του 1810 έως σήμερα.
Στο τέλος της εκδήλωσης, όταν το κοινό απηύθυνε ερωτήσεις στην κα Αλεξάκη και τον Δρα Janiszewski, μια γυναίκα η οποία συστήθηκε ως Virginia Lowe, παρουσίασε μια μεγάλη κορνίζα με την πρωτότυπη φωτογραφία του προπάππου της.
«Ο Λέοναρντ και εγώ ξαφνιαστήκαμε καθώς δεν την είχαμε δει όταν έφτασε με τη φωτογραφία», δήλωσε η κα Αλεξάκη στον «Νέο Κόσμο».
Στη συνέχεια πήραν τη φωτογραφία για να τη δείξουν στους παρευρισκόμενους που κοιτούσαν με περιέργεια.
Το ζευγάρι γρήγορα συνειδητοποίησε ότι όχι μόνο γνώριζαν τον άνθρωπο της φωτογραφίας, τον Δημήτρη Καρρά, αλλά είχαν κάνει έρευνα γι’ αυτόν στο βιβλίο τους «In Their Own Image: Greek-Australians» που εκδόθηκε το 1998.
«Είπαμε στην κυρία Lowe ότι αναγνωρίσαμε το πρόσωπό του και γνωρίζαμε την ιστορία του, μάλιστα είχαμε συναντήσει και τη μητέρα της κυρίας Lowe, Joy Paddle, μαζί με άλλους συγγενείς που είχαν παράσχει τις πληροφορίες που είχαν περιληφθεί στο βιβλίο μας», δήλωσε η κα Αλεξάκη.
«Πρόκειται για μια όμορφη φωτογραφία σε πρωτότυπη κορνίζα, την οποία δεν είχαμε ξαναδεί. Είχα ξαναφωτογραφήσει το πορτρέτο του Δημητρίου από μια μικρότερη εκδοχή, οπότε ήταν ξεχωριστό που την έφερε για να τη δούμε».
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΡΡΑ;
Η κα Αλεξάκη εξήγησε ότι η έρευνα της ίδιας και του συζύγου της για τον Καρρά χρονολογείται από το 1987, όπου γύριζαν την Αυστραλία ψάχνοντας, φωτογραφίζοντας και συλλέγοντας πληροφορίες.
«Αρχικά αλληλογραφήσαμε με έναν απόγονο που μας έδωσε πολύ χρήσιμες πληροφορίες, τον Bill Batten από την Cooma (Νέα Νότια Ουαλία), ο οποίος μας παρέπεμψε σε άλλους συγγενείς, μία από τους οποίους ήταν η Joy Paddle, η οποία είναι η μητέρα της Virginia Lowe», δήλωσε η φωτογράφος.
Η κα Αλεξάκη είπε ότι ο Καρρά γεννήθηκε στην Ύδρα στις αρχές της δεκαετίας του 1830 και έφτασε στη Βικτώρια κατά τη διάρκεια του 1857 για να δοκιμάσει την τύχη του στα κοιτάσματα χρυσού της Αυστραλίας, προσθέτοντας ότι φέρεται να είχε εγκαταλείψει τη θέση του ως καπετάνιος σε εμπορικό πλοίο που ταξίδευε στις προσοδοφόρες Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες.
Η ίδια ανέφερε ότι ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων στη Βικτώρια κατά την περίοδο έξαρσης της χρυσοθηρίας (δεκαετίες 1850-1890) εκτιμάται ότι ανέρχεται σε περίπου 350, και λίγο κάτω από 300 στη Νέα Νότια Ουαλία.
Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι η πρόσφατη έρευνα, σε συνδυασμό με τη συμπερίληψη των απογόνων που γεννήθηκαν στην Αυστραλία και εκείνων με ελληνική εθνικότητα που καταγράφηκαν ως μη Έλληνες ξένοι υπήκοοι, θα μπορούσε αναμφισβήτητα να ανεβάσει τον συλλογικό αριθμό συντηρητικά σε πολύ περισσότερους από χίλιους.
Ανεξάρτητα από αυτό, ο Καρρά αποτελεί τυπικό παράδειγμα ενός από τους πρώτους Έλληνες μετανάστες που ήρθαν στην Αυστραλία, δημιουργώντας μια πολύτεκνη οικογένεια με την Elizabeth Ann Pope την οποία παντρεύτηκε το 1862, φέρνοντας στον κόσμο 15 παιδιά.
«Ο Δημήτριος φαίνεται να ήταν μορφωμένος, γεγονός που αποδεικνύεται όχι μόνο από την αρχική του θέση εργασίας, αλλά και από το γεγονός ότι μιλούσε πολλές γλώσσες, προσπαθούσε να διδάξει τις δύο μεγαλύτερες κόρες του σε αυτές και υπέγραφε με το όνομά του στα αγγλικά σε έγγραφα», δήλωσε η κα Αλεξάκη.
Η φωτογράφος αποκάλυψε ότι από την έρευνά τους διαπιστώθηκε ότι πολιτογραφήθηκε μόλις το 1896, πέντε χρόνια πριν πεθάνει και ταφεί στο Great Western Cemetery.
Η ίδια και ο σύζυγός της κατάφεραν να πάρουν ένα γραπτό σχόλιο από την Joy Paddle, την κόρη ενός από τα παιδιά του Καρρά, της Ada (δέκατη στη σειρά γέννησης), που είναι επίσης μητέρα της Virginia Lowe.
Ο φωτογράφος μάς παρείχε το απόσπασμα όπως γράφτηκε από την Joy Paddle:
«Η μητέρα μου (Ada) μιλούσε για τον πατέρα της με μεγάλη στοργή, έλεγε ότι ήταν ένας ευγενικός, αγαπητός άνθρωπος, ένας πολύ στοργικός σύζυγος και πατέρας. Τα περισσότερα από τα παιδιά γεννήθηκαν στο σπίτι τους στο Great Western, όπου ο Δημήτρης είχε το ορυχείο του. Αργότερα, όμως, μετακόμισαν στο Stawell (εννέα μίλια), δούλευε στο ορυχείο του κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και περνούσε τα Σαββατοκύριακα στο Stawell με την οικογένειά του.
Η μητέρα έλεγε ότι ήταν ένας πολύ εργατικός και σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος, που διατηρούσε έναν μεγάλο λαχανόκηπο και οπωροφόρα δέντρα. (Τον) θυμόταν να κάθεται πάνω σε μια κερασιά και να τρώει λαχταριστά κεράσια.
Πάντα φρόντιζε η σύζυγός του να έχει αρκετά ξύλα κομμένα και στοιβαγμένα για να αντέξει όλη την εβδομάδα. Μια από τις κορυφαίες στιγμές της επιστροφής του στο σπίτι ήταν να κάθονται όλοι γύρω από το τραπέζι και να τον παρακολουθούν να ζυγίζει τον χρυσό του, τα ευρήματα της εβδομάδας.
Ήταν μορφωμένος άνθρωπος και μιλούσε πολλές γλώσσες, τις οποίες απολάμβανε να διδάσκει στους δύο μεγαλύτερους γιους του.
Όταν πέθανε άφησε πίσω του πολλή αγάπη. Δεν θυμάμαι τη μαμά να αναφέρει ποτέ Έλληνες φίλους, υποθέτω ότι δεν είχε πολύ χρόνο για συναναστροφές και προφανώς προτιμούσε να κρατάει αποστάσεις».
Η κα Αλεξάκη δήλωσε ότι η Virginia Lowe συνέχισε να ενδιαφέρεται – όπως και η μητέρα της, Joy, με την οικογενειακή ιστορία και ότι έφερε μαζί της πρωτότυπα έγγραφα, ένα πιστοποιητικό γάμου του Δημητρίου και της Ελισάβετ και άλλα σημαντικά έγγραφα.
«Η Virginia γράφει ποίηση και η συλλογή της εκδόθηκε πέρυσι. Μου έστειλε αυτό το ποίημα που έγραψε για τον Δημήτριο και τη σύζυγό του Ελισάβετ», είπε.
Παραθέτουμε το ποίημα στην πρωτότυπη μορφή του:
«Demetrius to Elizabeth»
The donkeys of Hydra
are sure-footed, reliable
taking goods from the harbour
up steep cliffs to town
Kangaroos in Australia
will not carry loads
their convenient pockets
hold nothing but babies
These unlikely animals
at unbeatable speed
leap yards at a bound
but only on plains
Without animals to harness
or bear our loads
how can we farm?
We’ll get rich with children!
We’ll get rich with gold!
