ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ Σάββατο παρακολούθησα ένα υπέροχο σεμινάριο που έδωσε (δωρεάν) ο μουσικοσυνθέτης Τάσος Ιωαννίδης, σε εκπαιδευτικούς της παροικίας μας.
Βασικά, μίλησε για το έργο του «Λάχανα και Χάχανα» που συμβάλλει στην σωματική, πνευματική και ψυχική ανάπτυξη των παιδιών.
Το απόλαυσαν όλοι οι εκπαιδευτικοί που παρευρέθηκαν αλλά ήταν λίγοι κατά την κρίση μου.
ΟΠΩΣ λίγοι ήταν και οι εκπαιδευτικοί που πήγαν οι ίδιοι (ή τα παιδιά τους) στην έκθεση «Στα χνάρια του Διγενή Ακρίτα» που οργάνωσε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο «Ο Ελληνισμός της Ανατολίας – από το Αιγαίο έως τον Πόντο» (ΕΑ), που τελεί υπό την αιγίδα της Αυστραλιανής Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων.
Η ΕΚΘΕΣΗ που εγκαινιάστηκε το βράδυ της Δευτέρας και λειτουργεί στο Κοινοτικό Κτίριο (απέναντι από την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων στο Oakleigh) συνεχίζεται μέχρι την Κυριακή, 29 Μαΐου. Καλά θα κάνουν να την επισκεφθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Κυρίως οι εκπαιδευτικοί μας.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνο η παρέλαση για την 25η Μαρτίου που «έφυγε» από το Shrine of Remembrance. Σιγά-σιγά βλέπω ότι και άλλες σημαντικές εκδηλώσεις μας (Ποντιακή Γενοκτονία, Μάχη της Κρήτης) «περιορίζονται» σε στενά παροικιακά όρια…
ΕΛΠΙΖΩ στη διαμαρτυρία για στην 50ή επέτειο της τουρκικής εισβολής και κατοχής της Κύπρου, που θα γίνει έξω από την βουλή να πάμε ΟΛΟΙ!
ΕΠΙΣΗΣ, αυτοί που προπηλάκισαν τον Γιώργο Βαρεμένο στο Shrine of Remembrance, σε εορτασμό για την εθνική μας επέτειο και στάθηκαν η αιτία να μας «διώξουν» από το Shrine είναι οι ίδιοι που διαμαρτύρονται γιατί η νέα ηγεσία της Β. Μακεδονίας δεν εφαρμόζει την Συμφωνία των Πρεσπών. Για την οποία Συμφωνία «έδειραν» τον… Βαρεμένο στη Μελβούρνη…
ΤΕΛΟΣ, ακούω ότι φιλοδοξία της Σοφίας Σιάχου είναι η επιστροφή της παρέλασής μας στο Shrine of Remembrance. Μακάρι να τα καταφέρει…
T.T.
ΤΟ ‘ΠΕ και τό ‘κανε. Μας ήλθε την περασμένη Τετάρτη στην Μελβούρνη ανεπίσημα, ο ηγέτης του ψευδοκράτους των Τουρκοκυπρίων, Ερσίν Τατάρ, της αυτονομαζόμενης Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ), το οποίο δεν αναγνωρίζεται από καμιά χώρα, εκτός από την Τουρκία.
ΒΕΒΑΙΑ, η Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα (ΣΕΚΑ), με επιστολή της, υπενθύμισε στο Γραφείο της πολιτειακής πρωθυπουργού, ότι η αυστραλιανή κυβέρνηση έχει διαβεβαιώσει την Κυπριακή Δημοκρατία, ότι δεν θα δώσει στην επίσκεψη Τατάρ καμία νομιμοποίηση ή ουσία και ότι έχει ενημερώσει τις τοπικές κυβερνήσεις. Και πολύ σωστά έπραξε.
ΣΤΟ πρόγραμμά του, συμπεριλαμβάνονται η Μελβούρνη, το Σίδνεϊ και η Καμπέρα. Στην πρωτεύουσα γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει Τουρκοκυπριακή Κοινότητα. Οι πληροφορίες μου λένε ότι θα πάει, γιατί θα του κάνει το τραπέζι ο Τούρκος πρέσβης.
ΑΣ ΤΟ έχουν υπόψη οι Ελλαδίτες, οι Κύπριοι και οι φίλοι της Κύπρου βουλευτές!
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία πασχίζει για την επανένωση όλων των κατοίκων του νησιού, Τουρκοκυπρίων, Λατίνων, Αρμενίων και Μαρωνιτών, ενώ ο κ. Τατάρ ενεργεί για τα συμφέροντα της Τουρκίας.
ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ότι είναι πολλοί οι Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες που μετανάστευσαν στην Αυστραλία μετά την εισβολή της Τουρκίας το 1974, οι οποίοι ξεριζώθηκαν μέσα σε μια νύχτα από τα πατρώα εδάφη τους, πάνω από 600 ονόματα που είναι ακόμα στον κατάλογο των αγνοουμένων, ενώ η Τουρκία συνεχίζει παράνομα το πρόγραμμα εποικισμού και εκτουρκισμού στην κατεχόμενη γη.
ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ Κυριακή, τα οργανωμένα Ποντιακά Σωματεία, μνημόνευσαν την 19η Μαΐου, η οποία καθιερώθηκε ως Ημέρα Μνήμης της γενοκτονίας και των αλησμόνητων πατρίδων των Ελλήνων του Πόντου και οι Επτανήσιοι γιόρτασαν την 160ή επέτειο της ενσωμάτωσης των νησιών τους με την Μητέρα Ελλάδα, με δοξολογίες, καταθέσεις στεφάνων και επετειακές γιορτές.
ΧΑΙΡΟΜΑΙ που τον περασμένο μήνα, μού δόθηκε η ευκαιρία και επισκέφθηκα το Μνημείο του George Divine Treloar στο Ballarat, για τον οποίο είχα ακούσει τόσα πολλά. Πρόκειται για τον Αυστραλό ανθρωπιστή, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του και συνέβαλε τα μέγιστα στην προστασία των Ελλήνων του Πόντου, των Ασσυρίων και των Αρμενίων, τα δύσκολα χρόνια του ξεριζωμού κατά την Μικρασιατική καταστροφή.
Η ΚΡΗΤΙΚΗ πατριά τιμά αυτό το Σαββατοκύριακο την ηρωική Μάχη της Κρήτης και την απελευθέρωση της υπόλοιπης Ελλάδας, με καλεσμένους από την Ελλάδα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν πάτε κάπου και σε ορισμένα καθίσματα υπάρχει σημείωμα με μεγάλα γράμματα «RESERVE», το σηκώνετε και κάθεστε σαν στο σπίτι σας;
ΤΟ ΓΡΑΦΩ, γιατί έγινε σε εκκλησία με καλεσμένους την εκπρόσωπο του Γενικού Προξένου της Ελλάδος κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκη και άλλους επίσημους. Όπου, τα «RESERVED» καθίσματα «κατελήφθησαν» και άφησε εκτεθειμένο το Διοικητικό Συμβούλιο ότι δεν έκανε σωστά τη δουλειά του.
ΚΑΤΑΝΟΩ ότι είχε 22 μνημόσυνα και ο κόσμος ήταν διπλάσιος του συνηθισμένου. Ωστόσο, λίγη ευγένεια δεν βλάπτει.
ΠΑΡΑΠΟΝΕΘΗΚΑ στον γιο μου ότι τα εγγόνια μου, ηλικίας 11 και 9 ετών, αναλώνουν τις απογευματινές τους ώρες, 4 μέρες την εβδομάδα σε γήπεδα προπονούμενα στη… σόκα και το φούτι και τις Κυριακές, κατεβαίνουν σε γήπεδα παίζοντας με άλλες ομάδες. Ευτυχώς που κράτησαν αδειανή την Παρασκευή και τα πάνε στο Ελληνικό Σχολείο!
ΤΟ παράπονό μου; Δεν τα πάνε την Κυριακή στην εκκλησία.
ΑΝ ΚΑΙ η απάντησή του σε μεγάλο βαθμό είναι ικανοποιητική, «παρά να χαζεύουν στο Ipad ή στην τηλεόραση, καλύτερα να αθλούνται», εντούτοις πολύ θα το ήθελα να μάθουν από μικρά να εκκλησιάζονται.
ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ του εθελοντισμού (στην Αυστραλία τον Μάη) είθισται, πολλά Ιδρύματα να οργανώνουν γιορτές για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους στους εθελοντές που είτε ως άτομα, είτε συλλογικά, προσφέρουν ανιδιοτελώς το χρόνο, τις γνώσεις, το ταλέντο, την εμπειρία και τη θετική τους ενέργεια, προς όφελος της κοινωνίας μας.
ΕΙΝΑΙ επίσης και μια ευκαιρία στους εθελοντές και στις εθελοντικές οργανώσεις να αφυπνίσουν, να ευαισθητοποιήσουν και να ενημερώσουν την παροικία για τις δραστηριότητες που αναπτύσσουν στα διάφορα Ιδρύματα.
ΕΞ ΟΣΩΝ γνωρίζω τέτοιες γιορτές οργάνωσαν τόσο η Πρόνοια όσο και ο Οργανισμός Φροντίδα. Ας πάρουμε λοιπόν την απόφαση να πράξουμε κι εμείς αυτό που μας αναλογεί. Μια ολιγόωρη εθελοντική προσφορά, ώστε να σφυρηλατήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για όλους.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι κυκλοφορούν στην ατμόσφαιρα μικροοργανισμοί, τους οποίους εισπνέουμε, ελαφρά τη καρδία, το γνωρίζουμε. Δεν φαίνεται όμως να μας προβληματίζει. Αλλιώς θα κυκλοφορούσαμε με μάσκα.
ΩΣΤΟΣΟ, το πρωτοσέλιδο του «Νέου Κόσμου», 20/5/2024, με έκανε να αναθεωρήσω. Καταπίνουμε, λέει, 5 γραμμάρια πλαστικού εβδομαδιαίως. Και αυτό άθελά μας, γιατί κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα. Οπότε μας πάει στην αρχή του κακού. Στην κλιματική αλλαγή, στη φροντίδα του περιβάλλοντος, στην ανακύκλωση κλπ. κλπ.
ΤΡΟΜΑΞΑ διαβάζοντας για την «γρίπη των πτηνών». Θυμάστε πριν μερικά χρόνια πόσος ντόρος είχε γίνει; Καλό είναι λοιπόν, να ενημερωθούν και οι συμπάροικοι που έχουν κοτέτσια στα σπίτια τους για τους κινδύνους , και είναι αρκετοί, ώστε να λάβουν τα ανάλογα μέτρα προφύλαξης.
ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ στα «Μικρά και Ενδιαφέροντα», ξεχώρισα την ιστορία του Β.Χ., 70 τόσων χρόνων και κατοίκου Θεσσαλονίκης σήμερα, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σπηναλόγκα της Κρήτης, στο ίδρυμα που νοσηλεύονταν τότε οι λεπτοί. Η λέπρα ήταν μια ανίατη αρρώστια της εποχής.
ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ τόσο πολύ και την μοιράζομαι μαζί σας.
ΑΛΛΩΣΤΕ, στόχος του Β.Χ. ο οποίος αποθεραπεύτηκε, παντρεύτηκε και απέκτησε και παιδιά, ήταν να περιγράψει τις συνθήκες διαβίωσης στο ίδρυμα και να μνημονεύσει εκείνες τις μητέρες, που δεν διεκδικούσαν ούτε ψωμί ούτε νερό. Πόσο μάλλον κοινωνική αναγνώριση. Ποθούσαν μόνο να σφίξουν στην αγκαλιά τους το παιδί τους. Η κορύφωση του δράματος, φτάνει στο σημείο όπου στα παιδιά έλειπε η παντελώς η μητρική αγκαλιά.
ΓΡΑΦΕΙ λοιπόν ο Β.Χ.: «Πηγαίναμε στο πεζούλι του Άγιου Παντελεήμονα, εκεί που κάθονταν συνήθως οι μητέρες μας, προκειμένου να τις δούμε έστω και από απόσταση. Μια απομόνωση που έχει αφήσει ανοιχτές πληγές, ιδιαίτερα στο νου και στην ψυχή μας».
ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ στους εορταζόμενους, τους φέροντες τα ονόματα των Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Κ.Γ.
