ΣΤΙΣ 20 Μαΐου κάθε χρόνο γιορτάζεται ανελλιπώς και αδιαλείπτως η Ετήσια Πανήγυρις της Πτελέας Καστοριάς, γύρω από τον περίφημο πρόστυλο ναΐσκο στην είσοδο του χωριού σε εξαιρετικά εκλεκτή και υψωμένη ωραία τοποθεσία με την εντοιχισμένη επιγραφή «Εκτίστη εν έτει ϡΚΕ».

Σήμερα θα το λέγαμε ”κτίστηκε το έτος 925”. Αυτό σημαίνει ότι σήμερα έχει ηλικία 1099 έτη, όπως αναφέρθηκε στον τίτλο μας πάρα πάνω. Πρόκειται για ένα σημαντικό ιστορικό κτίσμα για το οποίο είμαστε ευγνώμονες στους πρόγονούς μας που μας άφησαν ένα τέτοιο μνημείο .

Το ιδιαίτερο και ευχάριστο χαρακτηριστικό ήταν ότι φέτος όλα τα τεκταινόμενα στον Άγιο Νικόλαο τα είδαμε και εμείς από την άλλη άκρη της Γης και το Νότιο Ημισφαίριο από εδώ στη Μελβούρνη.

Η νέα μας τεχνολογία μάς το επιτρέπει αυτό και σε αυτήν την Πανήγυρι βρεθήκαμε και εμείς τηλεοπτικά στην αγαπητή μας πατρίδα που μας γέννησε και χαρήκαμε στο έπακρο που μπορέσαμε να μιλήσουμε με τους συγχωριανούς μας, να τους χαιρετήσουμε εγκάρδια από την ξενιτιά και να ακούσουμε τη φωνή τους, αλλά και τις ωραίες ψαλμωδίες που έρχονταν από τους ψάλτες και τον παπά από το εσωτερικό της εκκλησίας.

Χαρήκαμε αφάνταστα που η κάμερα μάς έδειξε όλη τη μαγιάτικη ατμόσφαιρα γύρω από την εκκλησία που ήταν όλα ανθισμένα. Μόνο που την ανοιξιάτικη ευωδία και ευχάριστη μυρωδιά των χιλιάδων λουλουδιών δεν μπορέσαμε να νιώσουμε, ούτε την λεπτά αρωματισμένη ελληνική φύση που είναι πάντοτε συνυφασμένη με τη νοσταλγία μας για το πατρικό σπίτι στο χωριό μας.

Από αυτό το σημείο της εκκλησίας με τα απλά τηλεοπτικά μέσα είδαμε και χαρήκαμε από κοντά το ψηλότερο βουνό του χωριού τον Προφήτη Ηλία με το υπέροχο εξωκλήσι του στην κορυφή, από τις πλαγιές του οποίου πηγάζει και το ποτάμι της Πτελέας και ως παραπόταμος ενώνεται στο Κρανοχώρι με τον μεγάλο υδροδότη Αλιάκμωνα.

Το βράδυ λαμβάνει χώρα το μουσικοχορευτικό γλέντι καθως ένα μικρό χωριό σήμερα με 35 κατοίκους προσελκύει πάνω από τριακόσους προσκυνητές από όλες τις κοντινές περιοχές. Αυτό το γλέντι γίνεται στην κεντρική εκκλησία μας τον Άγιο Δημήτριο στην πάνω γειτονιά που την λέμε και Πάνω Μαχαλά.

Ήδη, αναφέραμε τρεις εκκλησίες του χωριού, αλλά δεν μας φτάνουν αυτές και θα πρέπει να αναφέρουμε και τον κοιμητηριακό ναό του Αγίου Αθανασίου, χίλια μέτρα πιο πάνω από τον κεντρικό Άγιο Δημήτριο.

Όσο για την Κάτω Γειτονιά ή Μαχαλά, εδώ έχουμε τον άλλον κοιμητηριακό περικαλλή ναό της Παναγίας, αλλά πιο πάνω και απέναντι από τον Προφήτη Ηλία, έχουμε τον Άγιο Ονούφριο, ο οποίος έχει πλήρως ανακαινιστεί τα τελευταία χρόνια.

Στους γεωγραφικούς χάρτες που μας δείχνει σήμερα το Διαδίκτυο, όλη η περιοχή παρουσιάζεται ειδικά εναρμονισμένη με όλα τα περίχωρα που απαρτίζουν την περιοχή. Σε αποστάσεις δέκα με είκοσι χιλιόμετρα ας αναφέρουμε τιμητικά τα γύρω χωριά: Χιονάτο, Διποταμία, Μεσόβραχο, Πολυάνεμο, Πτεριά, Οινόη, Αγία Κυριακή, Καλοχώρι, Μεσοποταμία, Τσάκωνη, Χιλιόδεντρο, Πεντάβρυσος, Ομορφοεκκλησιά, Μελάνθιο, Νίκη, Αγία Άννα, Στενά, Τσούκα, Χρυσή, Επταχώρι, Γιαννοχώρι και, τέλος, την έδρα του νέου μας Δήμου, το μαρτυρικό και ηρωικό Νεστόριο, που είναι και η πρωτεύουσά του.

Η Πανήγυρις του Αγίου Νικολάου Πτελέας μάς έδωσε αυτή την ευκαιρία να αναφερθούμε –με μεγάλη και γλυκιά νοσταλγία– στην πατρική μας γη που μας γέννησε, εμάς τους Μελβουρνιώτες Έλληνες, που καταγόμαστε από μία μικρή περιοχή του νομού Καστοριάς.

Όσο φτωχή την αφήσαμε την πατρίδα μας, άλλο τόσο μένει στην καρδιά μας και καταλαβαίνουμε με την πείρα που απεκτήσαμε, ότι ο τόπος που γεννιέται κανείς δεν ξεχνιέται ποτέ και με αυτές τις σκέψεις γράφονται οι τιμητικές αυτές γραμμές για κάθε αγαπητή πατρίδα όλων μας που αφήσαμε, και είναι τυχεροί όσοι δεν γνώρισαν ποτέ την ξενιτιά!