Σε σχέση με τη μετανάστευση μέσω της ΔΕΜΕ, η κα Dimitra Vlitas, επισήμανε ότι όταν η μητέρα της (από τη Σπάρτη) «πέρασε» από τη σχετικά συνέντευξη, ήταν μετά την εποχή συγκομιδής των ελιών στην Ελλάδα. Μαζεύοντας ελιές λοιπόν, χειρονακτική εργασία όλη μέρα κάτω από τον ήλιο, είχε μαυρίσει αρκετά.

Τότε ήταν ακόμη σε ισχύ η πολιτική της «Λευκής Αυστραλίας» (White Australia policy) και λόγω του μαυρίσματος (εξ ου και η σημείωση «borderline on colour» στο φύλλο της συνέντευξης) η μητέρα της παραλίγο να μην πάρει την έγκριση για να μεταναστεύσει.

«Οριακά ως προς το χρώμα» (borderline on colour), αναφέρει, ανάμεσα σε άλλα στις σημειώσεις του (στη δεύτερη σειρά κάτω δεξιά), ο υπάλληλος που πήρε συνέντευξη από τη Μεταξία Σταυροπούλου για τη μετανάστευσή της… Φώτο: Supplied/Dimitra Vlitas

Η κα Vlitas μας έστειλε και κάποιες φωτογραφίες των δικών της από την εποχή πριν από την αναχώρησή τους για την Αυστραλία, αλλά και μετά την άφιξή τους.

Όπως ανέφερε, ο πατέρας της, Γιώργος (George Vlitas), έφτασε στο Σίδνεϊ το 1954 με το «Κυρήνεια». Η καταγωγή του ήταν από το χωριό Σκούρα, κοντά στη Σπάρτη στην Πελοπόννησο.

Ο Γιώργος Βλήτας (δεξιά), με φίλους, λίγο πριν τη μετανάστευσή του στην Αυστραλία

Από το Σίδνεϊ πήγε στην Αδελαΐδα και εντέλει εγκαταστάθηκε στη Μελβούρνη, όπου άνθισε η μεταποιητική βιομηχανία, ειδικά στα είδη ρουχισμού.

Η σύζυγός του, Μεταξία (Metaxia Stavropoulos), ήταν μοδίστρα και ήθελε να είναι βέβαιος ότι και εκείνη θα έχει μία καλή δουλειά.

Η μητέρα της, Μεταξία ήταν από το χωριό Μεγάλη Βρύση Λακωνίας της Πελοποννήσου. Έφτασε στην Αυστραλία τον Απρίλιο του 1956 με το πλοίο «Τασμάνια».

Οι γονείς της παντρεύτηκαν στη Μελβούρνη στις 26 Μαΐου του 1956.

Από τον γάμο των γονιών της κα Vlitas

Ο γάμος, έγραψε η κα Vlitas, ήταν να γίνει στον ιερό ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, αλλά εκείνη την ημέρα δεν μπορούσαν να βρουν τον ιερέα και όλοι οι γάμοι που είχαν προγραμματιστεί στην ιστορική αυτή εκκλησία τελέστηκαν εντέλει στον Άγιο Νικόλαο (τότε Syrian Orthodox Church) επί της Victoria Parade, East Melbourne.

Ο πατέρας της εργαζόταν στο κονσερβοποιείο Rosella στην αρχή και έπειτα σε ένα εργοστάσιο για αποσκευές στο Richmond, όπου ζούσε η οικογένεια.

Η μητέρα της εργαζόταν στο Pelaco στο Richmond. Της είχαν δώσει μία ραπτομηχανή και εργαζόταν και από το σπίτι. Ήταν καλή στη δουλειά της και έκανε μαθήματα σε κοπέλες που ήρθαν από την Ελλάδα εκείνα τα χρόνια να μάθουν την τέχνη ώστε να βρουν εργασία.

Οι περισσότεροι συγγενείς από την πλευρά του πατέρα της, πήγαν στον Καναδά και την Αμερική. Από την πλευρά της μητέρας της μετανάστευσαν στην Αυστραλία (και ο παππούς με τη γιαγιά).

Πάσχα του 1957 στον «Ευαγγελισμό»
Από εκδρομή στο Μόρνινγκτον το 1959