Ανησυχία προκαλεί η αύξηση των περιπτώσεων μισογυνιστικής συμπεριφοράς στα σχολεία, καθώς αποκαλύπτεται ότι γυναίκες εκπαιδευτικοί και μαθήτριες βιώνουν παρενόχληση και σεξουαλική κακοποίηση από μαθητές στις σχολικές αίθουσες σε όλη τη χώρα.

Όπως δήλωσε η Alex στο ABC, μία καθηγήτρια Γυμνασίου η οποία επέλεξε να χρησιμοποιήσει διαφορετικό όνομα για λόγους ιδιωτικότητας, η ίδια άρχισε να παρατηρεί μία αλλαγή στη συμπεριφορά ορισμένων μαθητών της, όπως σεξιστικά σχόλια, καθώς και σχόλια για γυναικεία σώματα αλλά και μία «κλιμάκωση στον τρόπο με τον οποίο αντιδρούσαν στη γυναικεία εξουσία».

«Μου έχουν πει ‘σκάσε, σκύλα’. Φανταστείτε να στέκεστε μπροστά σε μια τάξη γεμάτη μαθητές Γυμνασίου και να δέχεστε τέτοιου είδους προσβολές», αναφέρει η Alex.

Μάλιστα, ένα συγκεκριμένο περιστατικό με ένα 14χρονο αγόρι την ταρακούνησε σε σημείο που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη διδασκαλία για λίγο καιρό.

Η ίδια περιγράφει ότι παρά το γεγονός ζήτησε από τον μαθητή της πολλαπλές φορές να σταματήσει να παίζει, εκείνος αρνήθηκε.

Όταν στη συνέχεια εκείνη κάθισε σε μία καρέκλα δίπλα σε έναν άλλον μαθητή για να τον βοηθήσει, τότε το αγόρι στο οποίο είχε κάνει προηγουμένως παρατήρηση σηκώθηκε από την καρέκλα του, ήρθε προς το μέρος της και στάθηκε από πάνω της.

«Έβαλε τις γροθιές του στο πρόσωπό μου και στη συνέχεια επαναλάμβανε ξανά και ξανά: ‘Με έχεις θυμώσει τόσο πολύ’… Πήρε ένα μεταλλικό μπουκάλι νερού και άρχισε να το χτυπάει στο χέρι του και να με κοιτάζει».

Η Alex παραδέχθηκε ότι σε εκείνο το σημείο ένιωσε να τη διακατέχει πανικός, ενώ πρόσθεσε ότι οι «έφηβοι φαίνονται ικανοί να σε χτυπήσουν αν το θέλουν».

«Δεν είχα νιώσει ποτέ πριν αυτόν τον φόβο. Με ταρακούνησε και πραγματικά έφυγα από το σχολείο εκείνο το απόγευμα και δεν ξαναγύρισα ποτέ», συμπλήρωσε.

Η καθηγήτρια μοιράστηκε, επίσης, το ότι μετά το εν λόγω περιστατικό δέχθηκε ένα μήνυμα στην ταχυδρομική της διεύθυνση (email) από δύο μαθήτριές της, οι οποίες της ζήτησαν συγγνώμη για τη συμπεριφορά του συμμαθητή τους.

«Αυτό στην πραγματικότητα σχεδόν το έκανε χειρότερο, γιατί συνειδητοποίησα ότι στα 14 τους χρόνια, ζητούσαν ήδη συγγνώμη για ανδρική συμπεριφορά».

Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα για ένα επεισόδιο που εστιάζει στη μισογυνιστική συμπεριφορά των εφήβων στα σχολεία, ορισμένοι εν ενεργεία αλλά και πρώην δάσκαλοι επικοινώνησαν με τους υπεύθυνους του podcast «Parental As Anything», για να μοιραστούν τις εμπειρίες και τις ιστορίες τους σχετικά με τη συμπεριφορά και τα σχόλια των αγοριών, μερικά εκ των οποίων ήταν μόλις 10 ετών.

Η Stephanie Westcott είναι πρώην δασκάλα και επί του παρόντος ερευνήτρια, η οποία εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο οι τοξικές ανδρικές επιρροές επιδρούν στη συμπεριφορά των μαθητών στα σχολεία της Αυστραλίας.

Στο πλαίσιο της έρευνάς της στο Πανεπιστήμιο Monash, η Δρ. Westcott συνομίλησε με 30 δασκάλους από όλη την Αυστραλία και από όλους τους εκπαιδευτικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων ανεξάρτητων, θρησκευτικών και κυβερνητικών σχολείων, και ανέφερε ότι οι εκπαιδευτικοί διαπιστώνουν ότι υπάρχει αύξηση στις περιπτώσεις μισογυνιστικής συμπεριφοράς στα σχολεία.

«Υπήρχε επίσης ένα επίπεδο σεξισμού και σεξουαλικής παρενόχλησης που οι εκπαιδευτικοί βιώνουν σε βαθμό που δεν είχαν βιώσει προηγουμένως. Για ορισμένες γυναίκες, αυτό συνέβαινε συνεχώς σχεδόν σε κάθε τάξη που δίδασκαν», λέει η Westcott.

«Μια γυναίκα μας ανέφερε ότι ένας μαθητής της είπε: ‘Δεσποινίς, το στήθος σας φαίνεται πολύ ωραία σήμερα.’ Επίσης ένας άλλος μαθητής έφτυσε στο μπουκάλι με το νερό της καθηγήτριάς του. Καθώς και προσβολές με βάση το φύλο, όπως: ‘Γιατί είναι τα κορίτσια εδώ; Δεν χρειάζονται εκπαίδευση. Μπορούν απλά να φτιάξουν έναν λογαριασμό στο OnlyFans (πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσηςπου είναι γνωστή για τη δημιουργία και προώθηση ενήλικου περιεχομένου)».

Σύμφωνα με την έρευνα που διεξήγαγε η ομάδα της ΔρWestcott, διαπιστώθηκε ότι η αύξηση τέτοιων συμπεριφορών συνέπεσε με την επιστροφή των μαθητών στα σχολεία μετά την περίοδο εξ αποστάσεως εκπαίδευσης λόγω της πανδημίας.

Σύμφωνα με συμβουλές ειδικών, οι γονείς πρέπει να αναγνωρίσουν την ύπαρξη των σεξιστικών συμπεριφορών και της σεξουαλικής κακοποίησης, και ότι ακόμα κι αν οι γιοι τους δεν αναζητούν ενεργά τέτοιου είδους περιεχόμενα στο Διαδίκτυο, οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και το YouTube πιθανότατα τροφοδοτούν τους χρήστες μέσω των αλγορίθμων τους.

Επιπλέον, κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικό να τεθούν όρια σχετικά με το τι παρακολουθούν τα παιδιά και οι έφηβοι στις οθόνες τους.

Αυτό μπορεί να σημαίνει την επιμέλεια των κοινωνικών δικτύων τους και την περιορισμένη πρόσβαση σε ορισμένους λογαριασμούς, ενώ παράλληλα θα μπορούσαν να παρακολουθούν ενδιαφέροντες λογαριασμούς, καθώς υπάρχουν καλά πρότυπα ανδρών τα οποία είναι ωφέλιμο να γνωρίζουν τα αγόρια.

Η Δρ. Westcott επισημαίνει επίσης ότι ο τρόπος με τον οποίο οι έφηβοι χρησιμοποιούν τη γλώσσα είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό κριτήριο για την αναγνώριση της σοβαρότητας του θέματος.

Η ίδια αναφέρει ότι οι γονείς θα πρέπει θα πρέπει δίνουν προσοχή στον τρόπο με τον οποίο οι γιοι τους και οι φίλοι τους μιλούν για τις γυναίκες, προσφέροντάς στους νεαρούς άνδρες μία καθοδήγηση.

Επιπλέον, αν οι δάσκαλοι αναφέρουν στους γονείς ότι ο γιος τους συμπεριφέρεται με σεξιστικό τρόπο, είναι σημαντικό να τους πιστέψουν.

Τέλος, οι γονείς πρέπει να επισημαίνουν στους γιους τους ότι δεν είναι ποτέ αποδεκτό να χρησιμοποιούν απειλητική συμπεριφορά ή γλώσσα προς τις γυναίκες, είτε αυτό συμβαίνει στο σπίτι, στο διαδίκτυο ή στο σχολείο.