ΑΝΤΕ να τελειώσει κι αυτός ο χειμώνας γιατί υποφέρω! Όλοι οι δικοί μου είναι στην Ελλάδα, αραγμένοι σε κάποια παραλία κι εγώ μόνη και έρημη να ακούω τα ίδια και τα ίδια…
ΟΣΟΙ απέμειναν εδώ συζητούν για τη Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και τις προτεινόμενες αλλαγές στο Καταστατικό της. Μεγάλη η πόλωση μεταξύ των ελαχίστων ενδιαφερομένων.
ΚΑΙ η Συνέλευση να γίνεται την ημέρα (αλλά λίγο αργότερα) που θα έχουμε την εκδήλωση για την 50ή επέτειο της τουρκικής εισβολής και κατοχής της Κύπρου.
ΟΠΟΥ μάλιστα ακούω ότι υπάρχει και «απροθυμία» κάποιων (δεν αναφέρομαι στην Κοινότητα, για να μην παρεξηγηθώ) να στηρίξουν την εκδήλωση που θα γίνει… Τόσο γρήγορα «ξεχάσαμε»…
ΣΤΕΛΙΟΣ Τσιόλας, Χρήστος Ιωαννίδης, Παναγιώτης Ιασσωνίδης…Όλοι νέοι και με μεγάλη προσφορά στην παροικία μας. Ο θάνατος τους άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό…
ΔΕΝ πάει πολύ καιρός που δυο υπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη (Λιβάνιος και Κότσιρας) υποσχέθηκαν στην παροικία (και μέσω του «Νέου Κόσμου») την λήψη μέτρων για καλύτερη λειτουργία των Προξενείων μας. Και μετά; Σιωπή! Η ταλαιπωρία των ομογενών συνεχίζεται…
ΡΙΞΤΕ και μια ματιά στις σελίδες 10-11 σήμερα. Ένα (κυρίως) φωτογραφικό αφιέρωμα για το πώς η παροικία πανηγύρισε «το θαύμα του 2004».
ΗΤΑΝ όλα διαφορετικά τότε στην παροικία μας από ό,τι μου λένε. Εγώ, δυστυχώς, δεν τα πρόλαβα…Έφτασα εδώ στα χρόνια της παρακμής…
Τ.Τ.
ΑΝ ΟΛΑ τα παιδιά της Γης δίναν μαζί τα χέρια… Κι αν συγκεντρώνονταν κατά χιλιάδες, όπως έγινε στη Λευκωσία, για να δηλώσουν την πίστη τους στη ΕΙΡΗΝΗ των λαών και για το αυτονόητο, στην ιδιαίτερη πατρίδα τους Κύπρο, τότε … ο κύκλος θα γινόταν ακόμα πιο μεγάλος…
ΑΥΤΟ έγινε, αγαπητοί αναγνώστες, στη μεγαλόνησο την περασμένη εβδομάδα. Γονείς και παιδιά και άνθρωποι κάθε κοινωνικής τάξης, συγκεντρώθηκαν στο γήπεδο και δημιούργησαν μια Ανθρώπινη Αλυσίδα, την Αλυσίδα της ΕΙΡΗΝΗΣ, στέλνοντας ξεκάθαρα το μήνυμά τους. Να βασιλεύσει η ΕΙΡΗΝΗ στη Γη.
ΓΙΑ ΤΗΝ ιστορία αναφέρουμε ότι η Αλυσίδα ΕΙΡΗΝΗΣ της Κύπρου, μπήκε στο βιβλίο Guinness, υπό την εποπτεία της συμπαροίκου κ. Έλλης Σάιμον, στο ρόλο της επιτηρητού.
ΔΕΝ ΛΕΩ… Υπέροχος και ο Κωνσταντίνος Αργυρός, που τραγούδησε στη συνέχεια στο ΓΣΠ και ξεσήκωσε συθέμελα τους Κύπριους κάθε ηλικίας. Γιατί το «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», όπου γίνεται αναφορά και στο 50χρονο δράμα της μεγαλονήσου, μια προσαρμογή, που όπως είχαμε γράψει παλαιότερα είχε επιμεληθεί η διευθύντρια του Δημοτικού Sχολείου Λατσιών, παρέσυρε το πλήθος σε μια ανεπανάληπτη, πολυμελή χορωδία.
ΜΙΑ ΑΠΟ τις στροφές: «Από την Πάφο στην Κερύνεια κι απ’ το Βαρώσι στη Λεμεσό, νάναι ενωμένο το νησί μας χωρίς τα όπλα και το στρατό», ενόψει της επικείμενης επετείου της εισβολής και παράνομης κατοχής του 37% της Κυπριακής Γης, ενδυναμώνει και σμίγει τη φωνή των Κυπρίων για την πολυπόθητη ειρηνική και βιώσιμη λύση για όλους τους κατοίκους του νησιού.
ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ότι η Παμπαροικιακή Συγκέντρωση στην πόλη μας για τα δίκαια της Κύπρου μας, θα γίνει την Κυριακή 21 Ιουλίου, στις 2 το απόγευμα στο Federation Square.
Η ΟΜΑΔΑ Δράσης της 50ής Επετείου της Εισβολής στην Κύπρο και η ΣΕΚΑ, που είναι οι οργανωτικοί φορείς, καλούν Κύπριους και Ελλαδίτες καθώς και τους φιλέλληνες υποστηρικτές, να δώσουν δυναμικά το παρών. Επιπλέον, παρακαλούνται οι παροικιακοί Οργανισμοί, να κρατήσουν και να διαθέσουν το Κυριακάτικο απόγευμα της 21ης του Ιούλη για την Κύπρο μας.
ΔΙΑΒΑΣΑ την περασμένη Δευτέρα το άρθρο του καθηγητή Στηβ Μπακάλη, με τίτλο «Αναθεώρηση του Καταστατικού της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας».
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ την ανακοίνωση του Οργανισμού για Έκτακτη Γενική Συνέλευση, όπου θα τεθούν υπόψη της οι προτεινόμενες αλλαγές και όπως απαιτεί το Καταστατικό, μερικές από τις «αλήθειες» που αναφέρονται, αντικατοπτρίζουν την παροικία μας του 2024.
ΣΤΕΚΟΜΑΙ στο «σήμερα ζούμε σε παροικιακή παρακμή. Μια αλλαγή πλεύσης είναι αναγκαία για να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των προοπτικών, των αναγκών και των προβλημάτων» που συμφωνώ και προσθέτω, ότι αντιμετωπίζουν όχι μόνο η ΕΟΚΜΒ αλλά όλοι οι παροικιακοί μας Οργανισμοί.
ΑΞΙΖΕΙ να διαβαστεί το άρθρο του κ. Μπακάλη από τους διοικούντες και κάθε ενδιαφερόμενο.
ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ εβδομάδα, μού είχαν αναθέσει να διευθετήσω ένα επείγον θέμα με παροικιακό φορέα. Η φωνή από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ακουγόταν νεανική και δροσάτη. Μετά τα «good morning και τα how can I help you», άρχισα να εξηγώ το λόγο του τηλεφωνήματος στα Ελληνικά.
ΠΡΟΣ ΕΚΠΛΗΞΗ μου, η υπάλληλος με διέκοψε λέγοντας στα Ελληνικά: «Είμαι Αυστραλή. Δεν μιλώ Ελληνικά». Απέρριψε μάλιστα και την προσπάθειά μου να την διορθώσω ότι είναι Αυστραλοελληνίδα, όπως και τα παιδιά μου και τα παιδιά σας.
ΤΕΛΙΚΑ λύγισα. Αφού δεν είχα άλλο επιχείρημα να αντιπαραθέσω, άλλαξα ρότα. Είπα ό,τι είχα να πω στα Αγγλικά, πρόσθεσα στο τέλος ένα χαριτωμένο «καλημέρα σας» και κατέβασα το ακουστικό.
ΤΟ ΘΕΜΑ, αγαπητοί μου αναγνώστες, δεν είναι τα Ελληνικά και τα Αγγλικά της κοπελίτσας, η οποία αφού προσελήφθη, λέει αυτά που της είπαν. Το θέμα, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να ανησυχεί τον Φορέα. Γιατί από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, τηλεφωνούν και συμπάροικοι, που καλώς ή κακώς δεν το εξετάζω αλλά πρέπει να το παραδεχτούμε, υπάρχουν ανάμεσά μας άτομα, που δεν μιλούν καθόλου Αγγλικά.
ΤΙ ΤΟ ‘ΘΕΛΑ και το είπα στον κυρ-Κοσμά, τον γείτονά μου. Ο οποίος μού αράδιασε τηλεφωνήματα σε πολλές Αυστραλιανές Υπηρεσίες όπου η απάντηση έρχεται στα Αγγλικά μέσω τηλεφωνητή.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, είπε, μας υποδεικνύουν ένα λινκ. Να το πατήσουμε, λέει, και θα μάς δώσει την απάντηση. Το οποίο φυσικά παραπέμπει σε άλλο και πάει λέγοντας. Ξεχνούν φαίνεται ότι δεν καθίσαμε στα ίδια θρανία.
ΜΙΑ εντυπωσιακή Έκθεση Φωτογραφίας, θα παρουσιαστεί την Πέμπτη, 11 Ιουλίου, από τον Σύλλογο Ελλήνων Ηλικιωμένων Fairfield, ο οποίoς στεγάζεται στο 121 Station Street, στο Fairfield. Πρόκειται για ασπρόμαυρο φωτογραφικό υλικό, που προμήθευσαν τα μέλη και απεικονίζει στιγμιότυπα από την εγκατάσταση και την μετέπειτα ζωή των συμπαροίκων, τα χρόνια της μαζικής μετανάστευσης.
ΕΙΝΑΙ μια πρωτοβουλία του Διοικητικού Συμβουλίου με πρόεδρο την κ. Ντόρα Νικολοπούλου, με την συμπαράσταση της Πολιτειακής κυβέρνησης. Τα εγκαίνια θα τελέσουν στις 12.30μμ. η βουλευτής Northcote κ. Κατερίνα Θεοφάνους και η δημοτική Σύμβουλος Darebin, κ. ‘Εμιλι Δημητριάδη. Στόχος των οργανωτών είναι η Έκθεση να βρει φιλόξενη στέγη σε παροικιακό Οργανισμό, για να θυμίζει εσαεί την εγκατάσταση των παππούδων και γονέων μας, στη Χώρα του Νότου.
Η ΨΙΝΤΡΗ βασιλιτζιά της Κύπρου, η σοπράνο Χριστιάνα Αλωνεύτη, μεγάλωσε, έκανε βασιλικό κορμό και διαπρέπει στο εξωτερικό. Χαίρομαι ιδιαίτερα και την καμαρώνω, γιατί λόγω γνωριμίας με τους γονείς της, Ανδρέα και Μαρία, πρώτη, πριν χρόνια, την είχα συστήσει στο αναγνωστικό μας κοινό. Ακολούθησε μια λαμπρή καριέρα στην Ευρώπη και τελευταία τιμήθηκε με το βραβείο «2024 Brian Boak Bursary», το οποίο συνοδεύτηκε με το χρηματικό ποσό των $20.000.
ΠΕΡΗΦΑΝΗ για σένα Χριστιάνα μου!
ΣΥΝΝΕΦΟ θλίψης απλώθηκε στην παροικία η αναγγελία του πρόωρου θανάτου του Παναγιώτη Ιασωνίδη. Ταγμένος να την εξυπηρετεί από πολλά μετερίζια και ιδιαίτερα μέσα από την πολύχρονη συμμετοχή του στα Ποντιακά Σωματεία, ο αείμνηστος από τα φοιτητικά του χρόνια, ήταν στην ομάδα που επιμελείτο την Αγγλική σελίδα, που την δεκαετία του ’80, τυπωνόταν με το φύλο του «Νέου Κόσμου» της Δευτέρας.
ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ μας τότε στεγάζονταν στο Russell Street στο σίτι. Τον θυμάμαι τις Παρασκευές απόγευμα, όταν εμείς φεύγαμε, να κάθεται με τους συνεργάτες του, και με το καφεδάκι τους, να συζητούν για τη θεματολογία της σελίδας.
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ Παναγιώτη. Στο Ύστατο Χαίρε της Παμμακεδονικής: «Είθε η γη να αναπαύεται ελαφρά πάνω σου, γιε της Μακεδονίας, γιε του Πόντου, γιε της Ελλάδας», ας μού επιτραπεί να προσθέσω: ΓΙΕ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ.
Κ.Γ.
