ΜΙΑ αυλαία έπεσε, αυτή του EURO 2024, και μια άλλη θα σηκωθεί την ερχόμενη εβδομάδα, αυτήν των Ολυμπιακών Αγώνων που θα γίνουν στο Παρίσι. Δηλαδή, θα έχουμε μερικές μέρες να ανακτήσουμε δυνάμεις και μετά -για όσους, φυσικά, ενδιαφέρονται- θα αρχίσει ένα δεκαπενθήμερο αθλητικής δραστηριότητας που θα φτάνει σε εμάς πάλι σε άβολες ώρες.

Η Ελλάδα στοχεύει σε διακρίσεις τόσο σε επίπεδο ατομικών αθλημάτων όσο και ομαδικών, αφού η ομάδα του Πόλο έχει παράδοση διακρίσεων και μεταλλίων, ενώ φέτος και η ομάδα Μπάσκετ της Ελλάδας που προκρίθηκε μετά από 16 χρόνια σε Ολυμπιάδα, μας δίνει υποσχέσεις.

ΤΕΛΙΚΑ, το «σλόγκαν» it’s coming home των Άγγλων που διαρκώς αναμένουν κάποιο ποδοσφαιρικό τρόπαιο, Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο Κύπελλο να πέσει στα χέρια της ομάδας τους, θα παραμείνει «σλόγκαν» για τουλάχιστον δυο χρόνια ακόμα. Οι Άγγλοι έφτασαν πάλι στην πηγή -δηλαδή στον τελικό- και νερό δεν ήπιαν.

Πριν 3 χρόνια στο προηγούμενο EURO το… νερό τους το στέρησαν οι Ιταλοί και, μάλιστα, μέσα στο Γουέμπλεϊ. Φέτος τη «ζημιά» την έκαναν οι Ισπανοί, που έδειξαν ότι ήταν η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης. Και είναι η καλύτερη γιατί σήκωσε το τρόπαιο κάνοντας 7 νίκες σε 7 αγώνες βγάζοντας ένα όμορφο θέαμα στο γήπεδο.

ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ είναι πλέον υπερήφανοι γιατί έχουν κατακτήσει το EURO τέσσερις φορές. Περισσότερες από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Όμορφο ρεκόρ. Αλλά και οι Άγγλοι έχουν από την Κυριακή το βράδυ στην κατοχή τους ένα άλλο ρεκόρ. Αρνητικό μεν αλλά… ρεκόρ:

Είναι η μόνη ομάδα που έφτασε σε δυο διαδοχικούς τελικούς EURO και τους έχασε και τους δύο. Επειδή όμως η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, έχουν δυο ευκαιρίες μπροστά τους για να επανορθώσουν: Το Παγκόσμιο του 2026 που γίνεται στις ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό αλλά και του EURO το 2028 που θα γίνει στην Αγγλία και την Ιρλανδία.

EURO 2024 λοιπόν τέλος και μέχρι να αρχίσουν τα πρωταθλήματα για την περίοδο 2024-2025 έχουμε σχεδόν ένα ολόκληρο μήνα που σε επίπεδο συλλόγων στον ελληνικό αλλά και το ευρωπαϊκό χώρο, η «μεταγραφολογία» θα είναι ένα από τα κυρίαρχα στοιχεία της καθημερινότητας.

Λέμε «ένα από τα κυρίαρχα» γιατί έχουμε και μια Ολυμπιάδα, που σίγουρα θα προσφέρει συγκινήσεις. Η «μεταγραφολογία» πάει χέρι-χέρι με τις δραστηριότητες των διαφόρων μεσαζόντων ή managers όπως τους λέμε στην… καθομιλουμένη.

Κέφι και υπομονή να έχει κάποιος για να παρακολουθεί τι γίνεται ή καλύτερα τι φημολογείται στο διαρκές «παζάρι» που θέλει παίκτες να μετακινούνται και ομάδες να ξοδεύουν σεβαστά ποσά για να τους αποκτήσουν. Αν κάποιος εστιάσει σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να βγάλει και λίγο γέλιο αλλά και μερικά σοβαρά συμπεράσματα.

ΑΣ ΠΙΑΣΟΥΜΕ μια περίπτωση που έγινε καθημερινό σήριαλ στην Ελλάδα: Πωλείται ή δεν πωλείται ο άσος του Παναθηναϊκού, Φώτης Ιωαννίδης;

Για τον παίκτη φαίνεται να ανταγωνίζονται σε προσφορές η Σπόρτινγκ Λισαβώνας, η ιταλική Μπολόνια και η αγγλική Ιπσουιτς. Και οι τρεις έχουν -λέγεται- καταθέσει προσφορές στην Παναθηναϊκό που κυμαίνονται από 20 έως 25 εκατομμύρια.

Ο Παναθηναϊκός, απορρίπτει όλες τις προτάσεις και ζητάει περισσότερα χωρίς να προσδιορίζει πόσα ή απλά λέει ότι ο παίκτης «δεν πωλείται». Το ερώτημα είναι: αξίζει τόσα ή και περισσότερα ο παίκτης; Οι ψύχραιμοι αναλυτές συμφωνούν ότι τα 25 εκατομμύρια είναι το «ταβάνι» για την αξία του Ιωαννίδη και ο Παναθηναϊκός καλά θα κάνει να τα πάρει και να τα επενδύσει σε νέο έμψυχο υλικό.

Δηλαδή να αγοράσει δύο ή τρεις καλούς παίκτες για να ενισχύσει την ομάδα στην προσπάθειά της να διακριθεί στην Ευρώπη. Υπάρχει όμως και μια σοβαρή αιτία που πολλοί φαίνεται να αγνοούν όταν ασχολούνται με το θέμα. Ο Ιωαννίδης ανήκει μεν στον Παναθηναϊκό αλλά το 40% της ιδιοκτησίας του παίκτη το έχει ο Λεβαδειακός! Δηλαδή από όσα πάρει η Παναθηναϊκός το 40% πρέπει να πάει στον Λεβαδειακό.

Από τα υποτιθέμενα 25 εκατομμύρια, όταν με το καλό έρθουν, τα 10 πρέπει να πάνε κατά Λιβαδιά μεριά και να κρατήσουν στην Αθήνα μόνο 15. Φυσικά, αυτό δεν αρέσει και έτσι το «σήριαλ» θα τραβήξει σε μάκρος. Ίσως μάλιστα να δούμε και την ενδιαφέρουσα εξέλιξη με τον Παναθηναϊκό να πιέζει το Λεβαδειακό να πάρει λιγότερα από 40% για να γίνει η μεταγραφή του παίκτη.

ΕΝΑ μικρό «σοκ» ήταν για τον Ολυμπιακό και η απρόσμενη άρνηση του Πορτογάλου Νταβιντ Κάρμο να πάει τελικά στον Πειραιά, παρ’ ότι η ομάδα του η Πόρρτο συμφώνησε με τους Κυπελλούχους Ευρώπης στην τιμή των 12 εκατ.

Ο παίκτης, όπως είπε σε Πορτογάλους δημοσιογράφους, αποφάσισε να μείνει στην Πόρτο γιατί πιστευει ότι εκεί θα καταφέρει να αυξήσει την αξία του και να κάνει μια καλύερη μετεγραφή στο μέλλον. Δηλαδή, με λίγα λόγια, μας είπε ότι το περωτάθλημα της Πορτογαλίας είναι πιο ευηπόληπτο από το ελληνικό. Τουλάχιστον για κάτι τέτοιο τον έπεισε ο νέος προπονητής της Πόρτο που του έταξε ότι θα είναι βασικός στην ενδεκάδα.

Η μοναδική περίπτωση να εμφανιστεί στο «Καραϊσκάκης» ο Κάρμο είναι να πέσουν Ολυμπιακός και Πόρτο στο ίδιο γκρουπ το Europa League (όπου φέτος θα αγωνίζονται και οι δύο) και ο υψηλόσωμος «στόπερ» να επισκεφθεί το λιμάνι, φορώντας διαφορετική φανέλα φυσικά.

ΓΙΑ ΝΑ κλείσουμε το θέμα Κάρμο, αξίζει να δούμε και τις φήμες που κυκλοφόρησαν στην Πορτογαλία για τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν όσοι προσπάθησαν και τελικά τον έπεισαν να μείνει στην Πόρτο. Τα επιχειρήματα –«προφητείες» σύμφωνα με ανεξακρίβωτες πληροφορίες- έχουν ως εξής:

Ο Μεντιλίμπαρ πήγε πέρσι στη Σεβίλλη στα μέσα της χρονιάς και την έβγαλε Κυπελλούχο Europa League. Στη συνέχεια όμως μετά από τρεις μήνες απολύθηκε. Η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί και φέτος με τον Ολυμπιακό. Δηλαδή, οι «προφήτες» λένε ότι πήρε το Ευρωπαϊκό με τον Ολυμπιακό ο Βάσκος, αλλά σε τρεις μήνες αν η ομάδα δεν περπατάει καλά μπορεί εύκολα να απολυθεί (φημίζεται πλέον ο Ολυμπιακός για τέτοιες συμπεριφορές) οπότε μένει ο Κάρμο ξεκρέμαστος στο έλεος του νέου προπονητή ο οποίος κάλλιστα μπορεί να είναι ο Σερ Τάκης Λεμονής (τον Λεμονή το βάζουμε εμείς στο κάδρο, δεν τον αναφέρουν οι Πορτογάλοι αφού δεν το ξέρουν).

Αντίθετα, στην Πόρτο διατρέχει πολύ λιγότερο κίνδυνο αφού ο προπονητής που δεν τον «πήγαινε» έφυγε και -το κυριότερο- πρόεδρος πλέον της Πόρτο είναι Αντρέ Βίλας Μπόας που αποφάσισε να παρατήσει το «προπονητιλίκι» μετά από 15 χρόνια καριέρα και να ασχοληθεί με τη διοίκηση της Πόρτο. Ο Βίλας Μπόας δεν είναι τυχαίος προπονητής. Ξεκίνησε ως βοηθός του Μουρίνιο. Πέρασε από τους πάγκους της Τσέλσι και της Τότεναμ και η τελευταία του δουλειά ήταν με τη Μαρσέιγ. Ως πρόεδρος πλέον και με βάση την εμπειρία του, μπορεί να έχει δική του αντίληψη για την αξία των παικτών και να μην επαφίεται στην εκάστοτε κρίση (ή εμμονή) του προπονητή. Αυτό αποτελεί κάποια δικλείδα ασφαλείας για παίκτες σαν τον Κάρμο.

Μένει λοιπόν να δούμε αν οι προφητείες που επηρέασαν τον Κάρμο επαληθευτούν.

ΜΙΑ γενική διαπίστωση είναι ότι όσοι παίκτες έπαιξαν στην ομάδα του Ολυμπιακού που σήκωσε το ευρωπαϊκό είδαν την αξία τους να εκτοξεύεται ή, μάλλον, έδωσαν την ευκαιρία στου managers τους να προσπαθήσουν να διαπραγματευθούν καλύτερα συμβόλαια.

Το γεγονός ότι μερικούς τους είχε δανεικούς με ψηλή ρήτρα αγοράς ο Ολυμπιακός, διευκόλυνε αυτή την προσπάθεια. Για παράδειγμα, ο Ποτένσε ανήκει στη Γουλβς και ήταν δανεικός στους Πειραιώτες. Η Γουλβς πλέον μπορεί να διαφημίζει τον παίκτη σαν Κυπελλούχο Ευρώπης και να ζητά υψηλά ποσά για να τον παραχωρήσει σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα ενδιαφερθεί.

Ο παίκτης είναι περιουσιακό στοιχείο της Αγγλικής ομάδας με αυξημένη αξία. Βέβαια, ο Κώστας Φορτούνης πέρα από το ότι ήταν ο αρχηγός της ομάδας και σήκωσε πρώτος το τρόπαιο στα χέρια του, είχε την ευκαιρία να είναι ελεύθερος να διαπραγματευτεί το μέλλον του μόνος του, αφού το συμβόλαιό του έληγε στις 30 Ιουνίου. Έτσι αποφάσισε να πάρει το δρόμο προς τη Σαουδική Αραβία (το δρόμο του Κριστιάνο Ρονάλντο – για να το ομορφύνουμε λίγο) και στα 7 περίπου εκατομμύρια ευρώ που του προσέφερε η Ελ Κέλιτζ της οποίας την τεχνική ηγεσία έχει ο Γιώργος Δώνης. 2 εκατομμύρια επί πλέον από όσα απλόχερα του πρόσφερε ο Ολυμπιακός δεν είναι και μικρό πράγμα.

* O Ηλίας Ντωνούδης απουσιάζει σε άδεια. Θα επιστρέψει τις επόμενες εβδομάδες.