Κάθε φορά που διαβάζω για την ταυτοποίηση οστών μέσω του DNA (εξέταση και ταυτοποίηση γενετικού υλικού), στο νου μου γυροφέρνει η θλιβερή ιστορία των πολλών ακόμα παλληκαριών, Κυπρίων και Ελλαδιτών, που δυστυχώς βρίσκονται ακόμα στον κατάλογο των αγνοουμένων στην Κύπρο.
Πριν μερικούς μήνες είχε γίνει μια τέτοια ταυτοποίησης 15 Ελλαδιτών που πολέμησαν το 1964, κατά της ανταρσίας των Τούρκων αστυνομικών κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, πράξη που παρακινήθηκε από τη Βρετανία και κατά την Τουρκική εισβολή, στις 20 Ιουλίου 1974.
Τα οκτώ κουτιά με τα λείψανα -αφού πρώτα στρατιωτικό άγημα απέδωσε τιμές- παραδόθηκαν στους οικείους τους προς ενταφιασμό, ενώ οι οικογένειες των άλλων έξι, επέλεξαν να ταφούν ξανά σε κοινό τάφο στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας στη Λευκωσία.
Δυστυχώς, δεν βρέθηκαν συγγενείς για τον τελευταίο… Αυτό από μόνο του, με τελείωσε.
Κατά τη διάρκεια των περσυνών καλοκαιρινών μου διακοπών στη γενέτειρα, επισκέφθηκα τους τάφους τους στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας στη Λευκωσία.
Πρόκειται για στρατιωτικό κοιμητήριο, που αναγέρθηκε στον χώρο όπου κατέπεσε το στρατιωτικό αεροσκάφος Nord Atlas, της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας της επιχείρησης «Νίκη», τη νύχτα της 21ης προς 22α Ιουλίου 1974, το οποίο μετέφερε άνδρες της 1ης Μοίρας Καταδρομών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Κύπρο.
Το αεροσκάφος είναι θαμμένο στο ύψωμα του Τύμβου και γύρω τριγύρω τάφοι. Πολλοί τάφοι και κενοτάφια Κυπρίων και Ελλαδιτών, που θυμίζουν ότι αγώνας για δικαίωση συνεχίζεται.
