Στις 21 Ιουλίου 2024, περίπου κατά τις 1:30μμ., στο Federation Square άρχισε να συγκεντρώνεται το πλήθοςε Μια δροσερή χειμωνιάτικη μέρα που δεν έβρεχε, αλλά δυστυχώς δεν είχε και ήλιο.

Εντυπωσιάστηκα από την εκδήλωση για την 50ή επέτειο της παράνομης τουρκικής εισβολής.

Είμαστε μια τυχερή χώρα στην Αυστραλία, με την ελευθερία λόγου και τη ζωή που ζούμε μας ζηλεύουν πολλά άλλα έθνη. Ωστόσο, αυτή η κατάσταση επιδεινώνεται.

Στις 20 Ιουλίου 2024, άνθρωποι απο το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου που δεν έχει αναγνωριστεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, πραγματοποίησαν συγκέντρωση στη Μελβούρνη. Ανάμεσα στα άλλα, υπήρχαν σημαίες του Αζερμπαϊτζάν, όπου υπάρχει ένα από τα πιο καταπιεστικά καθεστώτα στον σημερινό κόσμο και ένα έθνος που εκκαθάρισε εθνοτικά τους Αρμένιους από το Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Υπήρχε επίσης και μια σημαία που ξεχώριζε, από μια χώρα η οποία ονομάστηκε από τα Ψηφίσματα του ΟΗΕ και τη Συμφωνία των Πρεσπών, Βόρεια Μακεδονία. Η πρόεδρός της κα Gordana Siljanovska-Davkova ή εκπρόσωπος της κυβέρνησής της δεν το καταδίκασε αυτό. Η πρόεδρος και οι εκπρόσωποί της φαίνεται να ξεχνούν ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι για όλους και όχι για να διαλέγουν και να επιλέγουν ποιοι ταιριάζουν για να εκφράσουν την εγωκεντρική τους άποψη.

Το ίδιο ισχύει και για τους τοπικούς, πολιτειακούς και ομοσπονδιακούς πολιτικούς, η ελευθερία του λόγου και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι για όλους.

Ο αξιότιμος Andrew Giles, ομοσπονδιακός υπουργός Μετανάστευσης, και η αξιότιμη Bronwyn Halfpenny, μέλος του Πολιτειακού Κοινοβουλίου της Βικτώριας και εκπρόσωπος της πρωθυπουργού Jacinta Allan, παρευρέθηκαν σε εκδήλωση πολιτιστικού κέντρου, η οποία χρηματοδοτήθηκε από ομοσπονδιακά και πολιτειακά κονδύλια. Στο πολιτιστικό κέντρο στο Epping της Μελβούρνης, υπήρχαν χάρτες μιας χώρας που δεν υπάρχει, δεν υπήρξε ποτέ και περιλαμβάνει εδάφη τεσσάρων άλλων εθνών, με μια λανθασμένη ονομασία. Γίνεται κατάχρηση πνευματικής ιδιοκτησίας αλλά και πολιτιστικής ταυτότητας.

Χαιρετίζω την πολιτειακή και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για την παροχή κονδυλίων στα πολιτιστικά κέντρα. Όμως, αυτά τα κονδύλια θα έπρεπε να είχαν παρασχεθεί σε οργανώσεις που δεν συμμετέχουν σε τέτοιες δραστηριότητες/συμπεριφορές. Υπάρχουν πολλές οργανώσεις που αναζητούν κονδύλια για να βοηθήσουν ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια για να έχουν μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους, ανθρώπους που αγωνίζονται να θρέψουν τις οικογένειές τους, ή χρειάζονται ιατρική βοήθεια, μεταξύ πολλών άλλων κοινοτικών αναγκών. Ας μην ξεχνάμε τους άστεγους εκατοντάδες χιλιάδες;

Φαίνεται ότι ορισμένοι γραφειοκράτες από το Υπουργείο Εξωτερικών Υποθέσεων και Εμπορίου (DFAT), ορισμένες ομοσπονδιακές, τοπικές και πολιτειακές κυβερνήσεις/υπουργοί δεν επιθυμούν να συμμορφωθούν με τις κατευθυντήριες γραμμές της Αυστραλιανής Ομοσπονδιακής Αστυνομίας και της Εφορίας (ATO) για τους πολίτες μας. Δεν έχει νόημα να λέμε στον κόσμο πόσο κακή και δύσκολη είναι η πειρατεία, η απάτη, η ρητορική μίσους κ.λπ., όταν υπάρχει άμεση συμβολή των μελών των συνιστωσών.

Η περιέργειά μου έγκειται στο αν οι υπόλοιποι Αυστραλοί πολιτικοί συμμορφώνονται με τα Ψηφίσματα του ΟΗΕ. Υπάρχουν λόγοι μίσους; Πειρατεία; Απάτη; Λόγοι κυριαρχίας άλλων χωρών, ιδίως των συμμάχων/φίλων τους;

Οι κάτοχοι πνευματικής ιδιοκτησίας πληρώνουν στις κυβερνητικές υπηρεσίες γι’ αυτό. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις κλείνουν τα μάτια και σας συνιστούν/συμβουλεύουν να προσφύγετε στα δικαστήρια. Αυτό που ξεχνούν, εισπράττοντας το φόρο GST από την πώληση αγαθών από τον πωλητή και ή τον λιανοπωλητή, είναι ότι η κυβέρνηση είναι άμεσα συνυπεύθυνη. Η Αυστραλία είναι συμβεβλημένη με τον WIPO (Παγκόσμιος Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας) από το 1972.

Όλοι οι Αυστραλοί πολιτικοί και τα διοικητικά στελέχη πρέπει να σέβονται τις Συνθήκες και να τις τηρούν και όχι απλά να τις «ενθαρρύνουν» έτσι όπως θα ήθελαν να τις εκλαμβάνουν και να τις τηρούν οι πολίτες.

Εάν ο κάτοχος της πνευματικής ιδιοκτησίας προσφύγει στο δικαστήριο, η αποζημίωση θα είναι τεράστια, ειδικά όταν η παραβίαση έχει γίνει γνωστή.

Είναι καιρός για σεβασμό όλων και να σταματήσει η άγνοια και η αλαζονεία που επιδεικνύονται.

Υποτίθεται ότι όλοι πρέπει να ζούμε μαζί αρμονικά και να κάνουμε τη χώρα μας καλύτερο μέρος για να ζούμε, όχι να συνεχίζουμε τη διαίρεση μέσα στις κοινότητές μας.

Sam Kostoulias