ΟΠΩΣ ανακοινώθηκε από τον “Νέο Κόσμο” και τα άλλα -δυστυχώς, μόνο τα ελληνόφωνα- ΜΜΕ, πραγματοποιήθηκε με ικανοποιητική συμμετοχή κόσμου η συγκέντρωση για τα 50 χρόνια από την τραγωδία της Κύπρου στην κεντρική πλατεία της Μελβούρνης.
Καταδικάσαμε ακόμα μια φορά το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% της Κύπρου.
Το ότι η Κύπρος παραμένει σκλαβωμένη 50 χρόνια μετά, οφείλεται στο ρόλο που έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν μέχρι σήμερα η Βρετανία, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ κάτι που δεν τονίστηκε στην κυριακάτικη συγκέντρωση.
Έμφαση δόθηκε από τους οργανωτές της ΣΕΚΑ στο εκκλησιαστικό μέρος της συγκέντρωσης όπως χορωδία, τρισάγιο και παρεμφερείς ομιλίες. Ξεχώρισε, ωστόσο, ο χαιρετισμός του γνωστού συμπάροικου Κώστα Καλυμνιού που καταχειροκροτήθηκε!
Παράλληλα, εμφανής ήταν και η προβολή της Ουκρανίας η οποία έγινε με έναν ιδιαίτερα υπερβάλλοντα ζήλο. Λίγοι ομιλητές ήταν επικριτικοί στην Ρωσία και, πιο συγκεκριμένα, στον Πούτιν για το θέμα της Ουκρανίας. Έτσι ήρθε και έδεσε το βύσινο της συγκέντρωσης: “All the way with USA”!
Ακούγοντας τις αναφορές στο Ουκρανικό -που κατά τη γνώμη μου δεν έπρεπε οι οργανωτές να το αναγαγάγουν σε μείζον θέμα στη δική μας συγκέντρωση- θυμήθηκα τον πρόεδρο Ζελένσκι που είχε φιλοξενηθεί να μιλήσει στην Κυπριακή Βουλή. Τον περιέφεραν εκείνη την εποχή οι Αμερικανοί σε όλες τις χώρες της υφηλίου που είχαν επιρροή για να προωθήσουν τον νέο τους τότε πόλεμο μετά το Αφγανιστάν!
Στην Κυπριακή Βουλή ο ανεκδιήγητος πρόεδρος της Ουκρανίας, όταν τελείωσε την ομιλία του και τον ρώτησε η πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής να καταδικάσει την τουρκική εισβολή, αυτός το απέφυγε όπως ο διάολος το λιβάνι. Προφασίστηκε ότι διακόπηκε η τηλεοπτική σύνδεση και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια!…
Γι’ αυτό ξαφνιάστηκα που είδα και άκουσα στη συγκέντρωση τις εκτενείς αναφορές στην Ουκρανία…
Παρ’ όλα αυτά εμείς ως παροικία, θα συνεχίσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι με τον αγωνιζόμενο Κυπριακό Λαό για να γίνει η Μεγαλόνησος ένα ανεξάρτητο και όχι δύο Κράτη, με Μία και Μόνη Κυριαρχία, μία Ιθαγένεια και μια Διεθνή Προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.
Μια Κύπρος ενωμένη όπου Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι θα ζουν και θα ευημερούν ειρηνικά χωρίς έχθρες και πολέμους για αλλότρια συμφέροντα.
