ΑΡΚΕΤΟΙ ήταν οι πολιτικοί που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Κυπριακών Κοινοτήτων και της ΣΕΚΑ και παρευρέθηκαν την περασμένη Κυριακή στο Federation Square, στη συγκέντρωση Μνήμης και Διαμαρτυρίας, για την 50ή επέτειο της εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο και την παράνομη κατοχή του 37% του κυπριακού εδάφους.
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ των περισσότερων τόσο από το πολιτειακό όσο και από το ομοσπονδιακό πολιτικό φάσμα, ήταν μεστές και επί της ουσίας. Άλλωστε, είναι πολιτικοί οι οποίοι ακολουθούν για πολλά χρόνια τον 50χρονο αγώνα της Μεγαλονήσου.
ΒΕΒΑΙΑ, γνωρίζουμε ότι η Αυστραλία αναγνωρίζει την Δημοκρατία της Κύπρου ως την νόμιμη Αρχή στο νησί και ως λύση την -σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών- Διζωνική και Δικοινοτική Ομοσπονδία.
ΖΗΤΟΥΜΕ ωστόσο και την έμπρακτη υποστήριξή της, όπως την απαιτούμε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δυστυχώς συνεχίζει να κάνει τα στραβά μάτια. Θυμίζουμε ότι η Κύπρος είναι μέλος της από το 2004!
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ πολλά, όπως και οι παράνομες πολιτικές πράξεις της Τουρκίας στο νησί, τις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση γνωρίζει και, μάλιστα, πολύ καλά. Όμως… σοβαροί να είμαστε. Εσείς πιστεύετε ότι η επανεκλογή της κ. Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν στη θέση της προέδρου της ΕΕ, θα ταρακουνήσει τα ήρεμα νερά του Ευρωκοινοβουλίου;
ΑΣ ΜΗ γελιόμαστε. Με λύπη το γράφω … λες και το Κυπριακό είναι ένα κουβάρι που αδυνατεί να το ξεπλέξει ή -επί το σωστότερον- να πάρει ξεκάθαρη και διεθνή θέση.
ΠΑΡΑ ΤΑΥΤΑ, από πλευράς μας τα καταφέραμε! Με τη συμμετοχή της Εκκλησίας, του Ύπατου Αρμοστή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αυστραλία, κ. Αντώνη Σαμμούτη, και του εκπροσώπου της Κύπρου, κ. Παναγιώτη Παλατέ, του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στη Μελβούρνη, κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκη, εκπροσώπων παροικιακών Οργανισμών, μαθητών των ελληνικών μας σχολείων και των 2000 και πλέον συμπαροίκων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Κυπριακών Κοινοτήτων και της ΣΕΚΑ, η Μελβούρνη ανανέωσε τον όρκο, «Δεν Ξεχνώ την Κύπρο και συνεχίζω να αγωνίζομαι».
ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ που έφερε ρίγη συγκίνησης, όταν ο πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης, κ. Θήο Θεοφάνους, ζήτησε από τους συγκεντρωμένους να ανυψώσουν τις σημαιούλες της Κυπριακή Δημοκρατίας και να αναφωνήσουν όλοι μαζί «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ».
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι ο καιρός από τις πρωινές ώρες δεν υπόσχετο πολλά, η προσέλευση, απ’ ό,τι πληροφορούμαι, ικανοποίησε τους διοργανωτές. Άλλωστε, ο καθένας μας για τους δικούς του ιδιαίτερους λόγους, έπραξε κατά το δοκούν. Σεβαστό. Ωστόσο, είμαι πεπεισμένη ότι η πλειοψηφία των απόντων έχει στη σκέψη και την καρδιά της την Κύπρο.
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ήταν η συμμετοχή των ηλικιωμένων, που στα γέρικα πρόσωπά τους διέκρινες τον πόνο του σκοτωμένου αδελφού και συγγενή. Εκεί και οι κατατρεγμένοι από την μοίρα, που εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες και αφού έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, με τον καιρό, κατάφεραν και μετανάστευσαν σε φιλόξενες χώρες όπως η Αυστραλία.
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ και μια τραγική σελίδα της ιστορίας του ’74, που όσο και να προσπαθούν να κρύψουν, τούτες τις μέρες οι εικόνες περνούν σαν κινηματογραφική ταινία από μπροστά τους.
ΠΡΙΝ ΤΗΝ έναρξη του προγράμματος κατάφερα και μίλησα σε μερικούς. Ένας απέραντος πόνος και θλίψη και μια πανομοιότυπη εισαγωγή. «Εκείνο το πρωί… Όταν μπήκαν στο χωριό μας οι Τούρκοι…».
ΑΛΗΘΕΙΑ, σε ποιον να πρωτομιλήσεις;
ΕΚΕΙ και η χαροκαμένη αδελφή, τραγική φιγούρα μέσα στο πλήθος των ανωνύμων, γιατί ο αδελφός της είναι ακόμα στον κατάλογο των αγνοουμένων…
ΧΡΟΝΙΑ τώρα προσπαθώ να μου μιλήσει. Αρνείται πεισματικά. «Δεν μπορεί. Κάπου θα είναι», ψελλίζει και το πρόσωπό της φωτίζεται με την φλόγα της ελπίδας!
ΜΙΑ ευχάριστη νότα, αν μπορώ να την χαρακτηρίσω έτσι, είναι η ανακούφιση της συμπαροίκου, Α.Β., η οποία για χρόνια ήταν ανάμεσα στις μαυροφορημένες που ηγούνται κάθε χρόνο της πορείας. «Βρήκαμε τον αδελφό μου και τον κηδεύσαμε. Το 2017, έγινε η ταυτοποίηση των οστών και τον θάψαμε στο χωριό μας. Ήμουν κι εγώ εκεί. Τώρα μπορώ να ανάβω το καντηλάκι στο όνομά του και να προσεύχομαι γι’ αυτό», λέει με μάτια βουρκωμένα.
ΒΛΕΠΕΤΕ, η ταυτοποίηση των οστών με δείγματα που κατέθεσαν οι συγγενείς τους με την μέθοδο του DNA, η Επιτροπή της οποίας όπως έχουμε γράψει ξανά, αποτελείται από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους επιστήμονες, δίνει ένα τέλος στο μαρτύριο των οικογενειών που περιμένουν ακόμα.
ΠΕΡΙΤΤΟ να πω ότι τόσο τα αυστραλιανά όσο και τα ελλαδικά ΜΜΕ, εκτός από την ΕΡΤ, έβαλαν το Κυπριακό στα… αζήτητα. Με λυπεί αφάνταστα. Άραγε, τους ενδιαφέρει πώς νοιώθω;
ΤΑ ΤΗΣ πορείας του Σαββάτου, 20 Ιουλίου, που οργάνωσαν οι Τούρκοι με μερικούς Τουρκοκύπριους, τα μάθατε. Ελάχιστη η συμμετοχή και αυτή μίζερη.
ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ «Το νησί της Αφροδίτης» που στεγάζεται στο οίκημα της Κυπριακής Κοινότητας, 495 Lygon Street, Brunswick, επισκέφθηκα την περασμένη Τετάρτη, μαζί με κυρίες από τον Σύλλογο Ηλικιωμένων της Κοινότητας. Η κ. Καίτη Γεωργίου, Οργανωτική Γραμματέας της ΣΕΚΑ, είχε την ευγενή καλοσύνη να μας ξεναγήσει. Πρόκειται για σύμπραξη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και της Κυπριακής Κοινότητας.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ μου; Αν και τα εκθέματα είναι εντυπωσιακά, καθώς οδηγούν τον επισκέπτη βήμα με βήμα στις χιλιόχρονες σελίδες της Ιστορίας της Γης της Αφροδίτης, τοποθετήθηκαν σ’ έναν τεράστιο χώρο σε σημείο που χάνεται «η ιστορική αύρα».
Η ΕΚΘΕΣΗ θα παραμείνει ανοικτή έως τις 20 Αυγούστου. Για να κλείσετε ραντεβού, παρακαλείστε να τηλεφωνήσετε στην κ. Γεωργίου στο 0467 611 291.
ΤΕΛΟΣ, να συγχαρώ τους μαθητές όλων των σχολικών μονάδων των Ελληνικών Σχολείων, τους δασκάλους, τους γονείς, τους παππούδες και γιαγιάδες τους, που διέθεσαν χρόνο και ασχολήθηκαν με το εθνικό θέμα της Κύπρου και την Ιστορία της.
ΓΕΜΙΣΑΤΕ τις σελίδες της εφημερίδας μας με ζωγραφιές για την Κύπρο και ευοίωνα μηνύματα. Η προσπάθειά σας μάς κάνει υπερήφανους. Μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους σας για μια Κύπρο ενωμένη και ελεύθερη!
ΥΠΑΡΧΟΥΝ όμως και σχολεία που δεν έκαναν καμία αναφορά στην Κύπρο. Ούτε μια γεωγραφική τοποθέτηση. Κάτι από την μυθολογία, κάτι από την προσφυγιά που τόσο αγγίζει τις παιδικές ψυχές. Λέτε οι δάσκαλοι να μη το… Αστο… Καλύτερα να μη το γράψω.
ΤΙ ΚΑΙ αν ο Ερντογάν ονειρεύεται να κάνει τον πανέμορφο βορρά, την Αχαιών Ακτή, σε «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου;». Άλλωστε, αυτός είναι και ο στόχος του. Να την προσαρτήσει στην Τουρκία. Αδέλφια. Ξέρετε τι θα σημαίνει αυτό;
ΚΑΙ ΜΕΣΑ σε όλα αυτά εμφανίστηκε και η κυρία Μαρία Ανχέλα Ολγκίν Κουεγιάρ, προσωπική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για το κυπριακό, η οποία εξέφρασε την πεποίθησή της ότι μπορεί να επέλθει λύση στο Κυπριακό.
ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ με ανυπομονησία, όπως τα τελευταία 50 χρόνια!
Κ.Γ.
