Η Χαμάς ανακοίνωσε πως ο Γιαχία Σινουάρ είναι ο νέος πολιτικός ηγέτης του ισλαμιστικού κινήματος, μετά τη δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγια στην Τεχεράνη.
Ο «σκληροπυρηνικός» Γιαχία Σινουάρ είχε εκλεγεί τον Φεβρουάριο του 2017 επικεφαλής της Χαμάς για τη Λωρίδα της Γάζας.
Πέρασε 23 χρόνια σε ισραηλινές φυλακές, προτού απελευθερωθεί το 2011 στο πλαίσιο ανταλλαγής κρατουμένων.
Γεννήθηκε στη Χαν Γιούνις, μια πόλη στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, και εντάχθηκε στη Χαμάς από την ίδρυσή της το 1987, χρονιά της πρώτης Ιντιφάντα (εξέγερση).
Πρώην διοικητής των Ταξιαρχιών αλ Κάσαμ και θεωρούμενος ως «εγκέφαλος» της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου, καταζητείται από το Ισραήλ και περιλαμβάνεται στον κατάλογο των Ηνωμένων Πολιτειών με τους «διεθνείς τρομοκράτες».
Ο επικεφαλής της ισραηλινής διπλωματίας, Ισραέλ Κατς υποστήριξε ότι ο διορισμός του Γιαχία Σινουάρ στην ηγεσία του πολιτικού γραφείου της Χαμάς «είναι ακόμη ένας επιτακτικός λόγος για να τον εξοντώσουμε σύντομα και να εξαφανίσουμε αυτήν την απαίσια οργάνωση από προσώπου γης».
Από την πλευρά του, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν απαίτησε -για πρώτη φορά δημόσια- από το Ιράν και το Ισραήλ να αποφύγουν κάθε «κλιμάκωση» που θα οδηγούσε σε ευρύτερη ένοπλη σύρραξη στην Εγγύς Ανατολή.
«Δεν πρέπει να υπάρξει ουδεμία κλιμάκωση από οποιονδήποτε που θα οδηγούσε σε ένοπλη σύρραξη. Διεξάγουμε εντατικές διπλωματικές προσπάθειες, από κοινού με συμμάχους και εταίρους μας», για να αποφευχθεί αυτό και «διαβιβάσαμε το μήνυμα απευθείας στο Ιράν. Διαβιβάσαμε το μήνυμα απευθείας στο Ισραήλ», επέμεινε ο κ. Μπλίνκεν κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν και τους ομολόγους τους της Αυστραλίας, Πένι Γουόνγκ και Ρίτσαρντ Μαρλς αντιστοίχως.
«Η δέσμευσή μας» στην ασφάλεια του Ισραήλ «είναι ακλόνητη», «θα συνεχίσουμε να υπερασπίζουμε το Ισραήλ έναντι επιθέσεων τρομοκρατικών οργανώσεων ή των υποστηρικτών τους, όπως θα συνεχίσουμε να υπερασπίζουμε τα στρατεύματά μας», συνέχισε ο κ. Μπλίνκεν, αναφερόμενος προφανώς στο Ιράν και τον «άξονα της αντίστασης», χαλαρή συμμαχία οργανώσεων προσκείμενων στην Τεχεράνη στην περιοχή, όπως ιδίως η λιβανική Χεζμπολά.
