Η ομογενής Louisa Ioannidis, ήταν 24 ετών όταν βρέθηκε νεκρή το 2011 σε ρυάκι στα βόρεια προάστια της Μελβούρνης.
Περισσότερο από μια δεκαετία μετά τον θάνατό της, η οικογένειά της Louisa ζητά τη διενέργεια ιατροδικαστικής έρευνας, με αφορμή νέα στοιχεία που αποκάλυψε η πρώην αστυνομικός, Julia Robson.
«Το πόρισμα ήταν ότι η Louisa πιθανότατα πνίγηκε επειδή εισήλθε σε μια περιοχή όπου η στάθμη του νερού ήταν αυξημένη», δήλωσε η Julia Robson στον «Νέο Κόσμο».
Ωστόσο, η κα Robson διαπίστωσε ότι υπήρχε ένα πρόβλημα με την εν λόγω θεωρία.
«Από ό,τι φαίνεται δεν επιβεβαιώθηκε το βάθος του νερού στο ρυάκι την περίοδο που (η Louisa) εισήλθε σε αυτό», είπε.
Παρά το γεγονός ότι η Αστυνομία έκρινε ότι ο θάνατος της Louisa ήταν «μη ύποπτος», οι αμφιβολίες της κας Robson την ώθησαν να διεξάγει εκ νέου μία ανεξάρτητη έρευνα το 2022.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς της, η κα Robson διαπίστωσε ότι η στάθμη του νερού στο Darebin Creek «ήταν γύρω στα 40 εκατοστά», ύψος που, κατά την ίδια, δεν θα μπορούσε με κανέναν τρόπο να είχε εισχωρήσει στους αεραγωγούς της Louisa.
Ως εκ τούτου, συμπέρανε ότι η θεωρία της αρχικής έρευνας περί πνιγμού λόγω αυξημένης στάθμης νερού ήταν «εσφαλμένη» και «μη εύλογη».
Υποστήριξε, μάλιστα, ότι πρέπει να επανεξεταστούν όλα τα στοιχεία καθώς και πιθανές αιτίες που ενδεχομένως να προκάλεσαν τον θάνατο της 24χρονης γυναίκας.
Παρά τα ευρήματα της Αστυνομίας, τα ερωτήματα για πολλούς, παραμένουν. Πώς κατέληξε η Louisa Ioannidis στο σημείο που βρέθηκε νεκρή;
ΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Στις 11 Οκτωβρίου 2011, δύο περαστικοί ανακάλυψαν το πτώμα της Louisa καθώς περπατούσαν κατά μήκος του Darebin Creek.
Η Ελένη Ανδριανάκη, η οποία εργάζεται στον κλάδο της Ψυχικής Υγείας και διατηρούσε επαφές με την οικογένεια Ιωαννίδη, δήλωσε στον «Νέο Κόσμο» ότι όταν έφτασε στο σπίτι όπου διέμενε η Louisa, αναζητώντας την το 2011, ανησύχησε ιδιαίτερα με αυτό που αντίκρυσε.
«Το σπίτι βρισκόταν σε πλήρη ακαταστασία», τόνισε.
Η κα Ανδριανάκη πρόσθεσε ότι ο αδελφός της Louisa, Tass (Αναστάσιος), δήλωσε τότε την εξαφάνιση της αδελφής του στην Αστυνομία καθώς οι ανησυχίες για την απουσία της είχαν αρχίσει να εντείνονται.
«Θυμάμαι να μου λέει (ο Tass): ‘Κάτι δεν πάει καλά εδώ, η Louisa πάντα ήταν σε επικοινωνία μαζί μας’. […] Ξέραμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά».
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΘΕΑΘΗ ΖΩΝΤΑΝΗ
Κατά τη διάρκεια της έρευνας που διεξήχθη το 2011, η Αστυνομία βασίστηκε εν μέρει στις δηλώσεις του συντρόφου της Louisa, γνωστού ως Joe (δεν είναι το πραγματικό του όνομα).
Ο Joe βρισκόταν τότε αντιμέτωπος με μια κατηγορία για ενδοοικογενειακή βία, ωστόσο οι νομικές διαδικασίες σε βάρος του δεν προχώρησαν μετά τον θάνατο της Louisa.
Η κα Robson δήλωσε ότι, ενώ προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον Joe, εκείνος αρνήθηκε να σχολιάσει ή να λάβει μέρος στο podcast της.
Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι ο Joe ευθύνεται για τον θάνατο της Louisa.
Σύμφωνα με την κα Robson, η Louisa εθεάθη τελευταία φορά από έναν γείτονα ο οποίος δήλωσε ότι η Louisa «πετάχτηκε» στο σπίτι τους «γύρω στις 8:45μμ.» ένα βράδυ πριν τις 11 Οκτωβρίου «για να κάνει ένα τηλεφώνημα».
«Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που κάποιος άλλος την είδε ζωντανή εκτός από τον Joe», πρόσθεσε η κα Robson, επισημαίνοντας επίσης ότι ένας γείτονας ισχυρίστηκε ότι είχε παρατηρήσει ότι υπήρχε αίμα σε σημείο το οποίο βρισκόταν κοντά στο αριστερό αυτί της Louisa την ίδια ημέρα το πρωί.
ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Η κα Robson ανέλαβε την επανεκκίνηση της έρευνας για την υπόθεση της Louisa, όταν ο Tass άρχισε να αναζητά απαντήσεις, γύρω από το θάνατο της αδελφής του.
Μέχρι τότε «κανείς δεν είχε ακούσει για αυτή την ιστορία», δήλωσε η κα Robson.
Αξιοποιώντας τις πληροφορίες που έλαβε από τα έγγραφα που είχε συγκεντρώσει ο Tass, η κα Robson κατάφερε να συλλέξει σημαντικά στοιχεία, τα οποία οδήγησαν και στη δημιουργία του podcast «Troubled Waters», το οποίο εξερευνά το ιστορικό της υπόθεσης του τραγικού θανάτου της Louisa Ioannidis, το 2011.
«Άρχισα να εμβαθύνω στην έρευνά μου όσο το δυνατόν περισσότερο, αλλά το πρόβλημα ήταν η έλλειψη πληροφοριών. Έτσι, επικεντρώθηκα στη δημιουργία ενός χρονοδιαγράμματος για να διαπιστώσω τι ταιριάζει και τι όχι, σε μία συνεχή προσπάθειά μου να βγάλω κάποιο νόημα σχετικά με το τί πραγματικά έγινε», εξήγησε.
Οι προσπάθειες της κας Robson, σε συνδυασμό με μία ψηφιακή εκστρατεία διαδικτυακής συλλογής υπογραφών (Change.org) για τη διενέργεια ιατροδικαστικής έρευνας σχετικά με το θάνατο της Louisa, αποτελούν «φάρο ελπίδας» για την επανεξέταση της υπόθεσης και την αξιοποίηση νέων στοιχείων που ενδέχεται να ρίξουν φως στις συνθήκες του θανάτου της Ελληνοαυστραλής.
Η κα Ανδριανάκη έχει επίσης δημιουργήσει μια σελίδα στο Facebook αφιερωμένη στη Louisa, την οποία έχει ονομάσει «Justice for All – Louisa».
Αναλογιζόμενη τα ανησυχητικά νούμερα στις ανακοινώσεις θανάτων γυναικών και τις σοβαρές διαστάσεις που έχει λάβει το φαινόμενο της οικογενειακής και ενδοοικογενειακής βίας, τόσο στη Βικτώρια όσο και σε όλη την Αυστραλία, η κα Ανδριανάκη διερωτήθηκε: «Πού είναι η δικαιοσύνη;»
«Παρατηρούμε ότι αυτά τα περιστατικά αυξάνονται συνεχώς… Πότε θα τελειώσει αυτό; Θα τελειώσει ποτέ; Θα αλλάξουν άραγε ποτέ τα πράγματα;».
