Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ που πέρασε θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και «εβδομάδα αλήθειας» για το ελληνικό ποδόσφαιρο, μάλλον «εβδομάδα προσγείωσης» στη σκληρή πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; Το γεγονός ότι καμία από τις ελληνικές ομάδες που στόχευε σε συγκεκριμένες διοργανώσεις, δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια των προκριματικών γύρων που οδηγούσαν στους στόχους τους.
Ο ΠΑΟΚ στόχευε Ομίλους (ή League Stage, όπως λέγεται από εφέτος) Champions League. Τον προσγείωσε απότομα η σουηδική Μάλμο και τώρα πρέπει να διεκδικήσει μια θέση στο Europa League (εκεί δηλαδή που βρίσκεται ο Ολυμπιακός) με τελευταίο «αποκούμπι» αν αποτύχει να αποκλείσει την ιρλανδική Σάμροκ, να καταλήξει στο Europe Conference League.
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ τώρα στον Παναθηναϊκό. Επεσε επάνω στον Άγιαξ στον προκριματικό γύρο και ηττήθηκε. Έτσι τώρα θα παίξει «τα ρέστα του» με τη γαλλική Λανς για μια θέση στον… ήλιο του Europe Conference League. Αν δεν περάσει τη Λανς θα ξεχάσει την Ευρώπη για φέτος.
ΚΑΙ φτάνουμε στο μεγάλο δράμα που είναι η ΑΕΚ. Αποκλείστηκε από την «Νώε» Αρμενίας και αποχαιρέτισε την Ευρώπη πριν καν αρχίσει η νέα περίοδος. Η ΑΕΚ διεκδικούσε μια θέση στο Europe Conference League.
ΑΥΤΗ η καθοδική πορεία των ελληνικών ομάδων, δεν είναι κάτι καινούργιο. Σχεδόν κάθε χρόνο με τους καλοκαιρινούς προκριματικούς γύρους δεν τα πάνε καλά οι ελληνικές ομάδες. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Τίποτα γενικά δεν είναι τυχαίο. Για να ρίξουμε μια ματιά στις εφημερίδες ή, μάλλον, στις αθλητικές ιστοσελίδες που κάθε χρόνο από Ιούνιο και μετά αρχίζει ο «βομβαρδισμός» των απαιτήσεων από οπαδούς και υποστηρικτές: Διαβάζουμε: «Η ομάδα χρειάζεται πέντε ή έξι πρωτοκλασάτους, ενδεκαδάτους παίκτες άμεσα». Αυτή είναι η γενική απαίτηση των οπαδών.
ΣΧΕΔΟΝ άμεσα μπαίνουν στο χορό οι «ατζέντες» και τα ονόματα δίνουν και παίρνουν. Φυσικά έρχονται διάφοροι και προσπαθούν να προσαρμοσθούν στις ομάδες. Το αν αυτό γίνει ή όχι θα το μάθουμε κατά τον Οκτώβριο του κάθε χρόνου. Τα προκριματικό για την Ευρώπη όμως παίζονται Ιούλιο με Αύγουστο. Αρα οι ομάδες αγοράζουν αλλά κάνουν και την προσευχή τους. Στο διάστημα αυτό έρχεται μια «Νώε» από την Αρμενία, ή όποια άλλη αδύνατη θεωρητικά ομάδα που όμως έχει κρατήσει μια συνοχή και μας αποκλείει πανηγυρικά. Η ιστορία επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο και η επανάληψη σημαίνει ότι δεν μπορούμε πια να μιλάμε για σύμπτωση.
ΥΠΑΡΧΕΙ βέβαια πάντα η διέξοδος να φορτώσουμε την αποτυχία στον προπονητή και να τον διώξουμε. Δεύτερη διέξοδος είναι να τα «χώσουμε» στον πρόεδρο της ομάδας γιατί δεν ξόδεψε όσα έπρεπε ή όσα του ζήτησαν οι ατζέντες για να πάρει παικταράδες.
Φέτος μάλιστα είχαμε και το τελείως «κουφό» συλλαλητήριο των οπαδών του Παναθηναϊκού που έκαναν πορεία στην Αθήνα απαιτώντας από τον μεγαλομέτοχο του συλλόγου να παραχωρήσει τις μετοχές του και να φύγει. Δεν έχει σημασία το ότι δεν υπήρχε κανένας έτοιμος αγοραστής ούτε έχει σημασία πόσα θα έχανε ο μεγαλομέτοχος παραχωρώντας τις μετοχές του. Το ζητούμενο ήταν να φύγει και όλο και κάποιος άλλος θα έρχονταν για να ξοδέψει και να αγοράσει ακριβούς παίκτες.
ΚΑΙ ΑΣ δούμε και τους παίκτες που αγοράζονται. Ελάχιστοι έως κανένας είναι στο ξεκίνημα της καριέρας τους. Οι περισσότεροι έχουν κάνει το πέρασμά τους από τα μεγάλα πρωταθλήματα και φυσιολογικά θέλουν κάποιο σοβαρό συμβόλαιο για να κλείσουν την καριέρα τους στην Ελλάδα. Αν πάλι είναι κάποιας ηλικίας αλλά καλοί, πριν έρθουν στην Ελλάδα θα βρουν οπωσδήποτε προσφορές από καλύτερα ποιοτικά ή οικονομικά πρωταθλήματα. Τι μένει λοιπόν στις ελληνικές ομάδες; Να τους πάρουν δανεικούς για ένα χρόνο. Ο δανεισμός φέρνει στην Ελλάδα καλούς παίκτες αλλά ο δανεισμός κάποτε τελειώνει και καταλήγουμε πάλι σε πρόβλημα.
ΑΥΤΗΝ την «Νώε» Αρμενίας που απέκλεισε την ΑΕΚ την είδαμε όλη σαν μια μεγάλη έκπληξη. Ως ομάδα χωρίς αξία που βρήκε την ΑΕΚ στα χάλια της και έτσι της «πέταξε έξω» από τη διοργάνωση. Από περιέργεια και για να δω πόσο άσχετη ομάδα είναι παρακολούθησα τα παιχνίδια της «Νώε» με την ΑΕΚ. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό για αξιολογήσει ομάδων αλλά μπορώ άνετα να πω ότι η ομάδα αυτή ήξερε τι ήθελε στο γήπεδο και είχε μια συνοχή στο παιχνίδι της. Δεν είναι τυχαίο ότι εκτός από το αποτέλεσμα που πήρε στην Αρμενία όταν ήρθε στην Αθήνα έχασε μόλις 1-0 με το γκολ της ΑΕΚ να μπαίνει στις καθυστερήσεις του αγώνα. Αυτή την έρημη τη συνοχή ψάχνουν κάθε χρόνο οι Ελληνικές ομάδες στα προκριματικά του καλοκαιριού και δεν τη βρίσκουν.
ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ τα παιχνίδια της «Νώε» με την ΑΕΚ, διαπίστωσα ότι οι Αρμένιοι για να ξεπεράσουν τις τεχνικές αδυναμίες που έχουν στην ανάπτυξη του παιχνιδιού χρησιμοποιούν το μακρινό ελεύθερο από τον τερματοφύλακα που σημαδεύει τον προωθημένο επιθετικό τους στην αντίπαλη εστία και προσπαθούν να τον βγάλουν σε θέση βολής.
Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ αυτή έχει ένα προνόμιο: Από το ελεύθερο του τερματοφύλακα δεν υπάρχει «οφσάιντ». Έτσι μπήκε το τρίτο γκολ της «Νώε» επί της ΑΕΚ στην Αρμενία. Εδώ είναι και η εξήγηση για τους φίλους του Ολυμπιακού που ρωτούσαν γιατί στον τελικό του European Conference League ο Μεντιλίμπαρ είχε δώσει εντολή στον Τζολάκη να στέλνει με το ελεύθερο την μπάλα όσο πιο βαθιά γινόταν στην περιοχή της Φιορεντίνα έχετε τώρα την εξήγηση.
