ΕΙΠΑΜΕ ξανά «Εθνική Ελλάδος γειά σου». Η Εθνική ομάδα της Ελλάδας ξεκίνησε τους αγώνες της στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο Εθνών (Nations League) με νίκη επί της Φινλανδίας. Επιδίωξη είναι να πάρει μια από τις πρώτες δυο θέσεις στον Όμιλό της (όπου μετέχουν επίσης η Αγγλία και η Ιρλανδία).
ΜΕ ΤΗΝ ευκαιρία αυτή, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στο υλικό που υπάρχει. Στους παίκτες που είναι διαθέσιμοι για επιλογή στην Εθνική ομάδα.
Το διαθέσιμο δυναμικό είναι οι Έλληνες που παίζουν στην Ελλάδα και εκείνοι που αγωνίζονται στο εξωτερικό. Πόσοι όμως από αυτούς που αγωνίζονται στην Ελλάδα μπορούν να σταθούν σε επίπεδο Εθνικής; Την απάντηση στο «πόσοι» μας την έδωσαν οι λίστες που έδωσαν στην UEFA οι ελληνικές ομάδες την περασμένη εβδομάδα.
ΕΚΕΙ βλέπουμε ότι στις πέντε κορυφαίες ομάδες του πρωταθλήματος από τις οποίες αντλείται το δυναμικό της εθνικής, αγωνίζονται συνολικά (και στις 5) 45 Έλληνες. Αυτοί πρέπει να πούμε έχουν δευτερεύοντες ρόλους αφού «τα πρώτα βιολιά» είναι οι ξένοι που με πομπώδεις ανακοινώσεις αποκτούν οι κορυφαίες ομάδες της Ελλάδας. Κατά συνέπεια, ο ομοσπονδιακός προπονητής πρέπει να βασίζεται στους Έλληνες που παίζουν εκτός Ελλάδας, με την ελπίδα ότι αυτοί θα είναι ενεργοί στις ομάδες που αγωνίζονται και δεν θα «ζεσταίνουν τους πάγκους».
ΦΥΣΙΚΑ, συνεπακόλουθο του προβλήματος είναι η έλλειψη «χημείας» των εκάστοτε συνόλων που επιλέγονται. Ο Ότο Ρεχάγκελ εν μέρει αντιμετώπισε το πρόβλημα επιλέγοντας είκοσι παίκτες τους οποίους σχεδόν δεν άλλαξε σε όλη τη διάρκεια της θητείας του. Δέχθηκε πιέσεις από τις ομάδες αλλά δεν υπέκυψε. Μένει να δούμε τι δρόμο θα ακολουθήσει στο θέμα της επιλογής ο Γιοβάνοβιτς.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να σημειώσουμε ότι το φετινό Κύπελλο Εθνών, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να δώσει και εισιτήριο για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026. Η Ελλάδα επειδή αγωνίζεται στην League B’ της διοργάνωσης, αν καταφέρει και τερματίσει δεύτερη στην κατάταξη του Ομίλου της θα είναι σε θέση να διεκδικήσει αυτό το εισιτήριο. Ο δρόμος είναι δαιδαλώδης και πολύπλοκος αλλά η ευκαιρία υπάρχει. Οι ελπίδες είναι βάσιμες αφού πρέπει να ξεπεράσει βαθμολογικά τη Φινλανδία και την Ιρλανδία που δεν είναι και ποδοσφαιρικά μεγαθήρια.
ΕΔΩ να θυμίσουμε ότι παρόμοια ευκαιρία είχαμε και για το φετινό EURO αλλά αποτύχαμε στο τελευταίο εμπόδια που ήταν η Αρμενία. Αν η Ελλάδα έβγαινε νικήτρια στην διαδικασία των πέναλτι θα πήγαινε στα γήπεδα της Γερμανίας.
Αρα, δεν πρέπει να υποτιμώνται τα παιχνίδια του Κυπέλλου Εθνών. Είναι κάτι παραπάνω από απλά φιλικά.
ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ τη στήλη την περασμένη εβδομάδα έγραφα: «Κλείνοντας αξίζει να περιμένουμε την αντίδραση της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Ασίας και να δούμε αν υιοθετήσει το νέο σύστημα διεξαγωγής του Champions League για την αντίστοιχη διοργάνωση της περιοχής μας. Αν γίνει κάτι τέτοιο πιστεύω ότι θα ωφεληθούν οι ομάδες της Αυστραλίας».
ΕΓΡΑΨΑ τα παραπάνω και σήμερα ομολογώ ότι «πιάστηκα αδιάβαστος» διότι από εφέτος και το Ασιατικό Champions League ακολουθεί το ευρωπαϊκό μοντέλο με μικρές διαφορές, αναγκαίες λόγω της τεράστιας έκτασης της Συνομοσπονδίας Ασίας-Αυστραλίας. Αφού λοιπόν ομολογήσαμε την παράλειψη ας περάσουμε στις λεπτομέρειες που έχουν ενδιαφέρον.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, δημιουργούνται δυο Όμιλοι των 12 ομάδων. Ο Όμιλος Ανατολικής Ασίας, στον οποίο ανήκει η Αυστραλία μαζί με την Κίνα, την Ιαπωνία, και ο Δυτικός όπου είναι συγκεντρωμένες οι ομάδες περί τον Αραβικό (Περσικό) Κόλπο και τη «γειτονιά». Οι 8 πρώτες της βαθμολογίας των Ομίλων θα συγκροτήσουν το γκρουπ των 16 από το οποίο θα βγουν 8 ζευγάρια που μετά από διπλούς αγώνες θα μας δώσουν τους 8 των προημιτελικών.
ΑΥΤΕΣ οι 8 ομάδες θα αγωνιστούν για το τρόπαιο, αλλά οι αγώνες θα γίνουν σε ένα μέρος. Φέτος έχει επιλεγεί η Σαουδική Αραβία. Πρόκειται για μια σοβαρή αναβάθμιση του θεσμού αλλά η Αυστραλία είναι κάπως «ριγμένη» στην όλη υπόθεση.
ΚΑΙ είναι «ριγμένη» γιατί ενώ η Ιαπωνία μετέχει με τρεις ομάδες και η Κίνα επίσης με τρεις, που παίρνουν απευθείας πρόκριση στον Όμιλο των 12 της Ανατολικής Ασίας, η Αυστραλία έχει μόνο μία εκπρόσωπο. Αν, βέβαια, το κριτήριο είναι η πληθυσμός κάθε χώρας, τότε δεν μπορούμε να έχουμε παράπονο. Αν, όμως, η εκπροσώπηση καθορίστηκε ανάλογα με το πόση πίεση έβαλε κάθε χώρα τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι μας έπιασαν στον… ύπνο.
