Ο πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης (και πρώην πολιτειακός υπουργός) Φάνος Θεοφάνους, αμέσως μόλις πληροφορήθηκε για τον θάνατο του Παναγιώτη Γιαννούδη, έκανε την ακόλουθη δήλωση στον «Νέο Κόσμο»:
«Ο Παναγιώτης Γιαννούδης έφυγε την Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2024 με όλη την οικογένειά του στο πλευρό του.
Ολόκληρη η Κυπριακή Κοινότητα θρηνεί το θάνατό του αλλά και τιμά την προσφορά του.
Ο Παναγιώτης ήταν πραγματικά ένας γίγαντας στην Κυπριακή Κοινότητα και πρωτοπόρος στο να φέρει ελληνικές και ξένες ταινίες στην Αυστραλία.
Η Κυπριακή Κοινότητα τίμησε τον Παναγιώτη τον περασμένο Ιούλιο με βραβείο για την συνολική προσφορά του, τα επιτεύγματα και τις υπηρεσίες του προς την κοινότητα την οποία υπηρέτησε και ως πρόεδρος.
Στην ομιλία του κατά την παραλαβή του βραβείου, ο Παναγιώτης Γιαννούδης μίλησε για το μαρτύριο που πέρασε ο ίδιος και ολόκληρη η κυπριακή κοινότητα το 1974 κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής. Η περιγραφή της φυγής του στην Ελλάδα εν μέσω της κρίσης, το ταξίδι με πλοίο από την Ελλάδα στην Κύπρο και οι επισκέψεις του στους προσφυγικούς καταυλισμούς στο Δασάκι Άχνας και στο Κολόσσι στη Λεμεσό ήταν πραγματικά συγκινητική.
Οι περιγραφές του για τη συγκίνηση κατά τη συνάντηση του με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο στο Λονδίνο και το πρώτο τηλεφώνημα του Αντώνη Τούμπουρου (ο οποίος επίσης τιμήθηκε μετά θάνατον με βραβείο από την Κυπριακή Κοινότητα) στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, είναι στιγμές της ιστορίας που δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ.
Ευχαριστούμε τον Θεό που μπορέσαμε να αναγνωρίσουμε την προσφορά του Παναγιώτη Γιαννούδη με ένα βραβείο πριν φύγει από τη ζωή.
Όταν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισκέφθηκε την Ιερά Μονή Άξιον Εστίν, πριν από λίγες εβδομάδες, στο νέο μουσείο προβλήθηκε ένα βίντεο που τιμούσε τα επιτεύγματα των Ελλήνων μεταναστών. Το βίντεο αυτό διαρκούσε 10 λεπτά και ήταν η ιστορία του Παναγιώτη Γιαννούδη.
Ο Παναγιώτατος Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στάθηκε καθηλωμένος παρακολουθώντας το βίντεο από την αρχή μέχρι το τέλος. Όταν το σκέφτομαι, νομίζω ότι ο Πατριάρχης ευλογούσε τον Παναγιώτη με μια ευλογία που υπερβαίνει την ανθρώπινη ύπαρξή μας.
Ο Παναγιώτης, οδήγησε την κοινότητά μας σε δύσκολες στιγμές.
Θα μας λείψει η σοφία του και η ηγεσία του.
Ξέρω ότι όταν η Κύπρος γίνει ενωμένη και ελεύθερη θα χαμογελά από ψηλά.
Ως πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας και εκ μέρους της μεταφέρω τα συλλυπητήριά μας στην οικογένειά του και στους πολλούς στενούς του φίλους.
Αιωνία του η μνήμη».
