Η κυπριακής καταγωγής βραβευμένη συγγραφέας, Ελένα Κιντ, θα παρουσιάσει το νέο της βιβλίο «When the Past Is Left» το Σάββατο, 16 Νοεμβρίου 2024, σε μια εκδήλωση στο Ελληνικό Κέντρο της Μελβούρνης, που διοργανώνεται με την υποστήριξη του FFTN (Food for Thought Network) και του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας (ΣΕΛΣΑ).
Το βιβλίο της είναι μια βαθιά συγκινητική αφήγηση για τη ζωή, την απώλεια και τους ισχυρούς δεσμούς μητέρας και κόρης μέσα από τρεις γενιές.
ΕΝΑΣ ΒΑΘΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ
Το «When the Past Is Left» είναι περισσότερο από ένα βιβλίο· είναι ένας βαθύς προσωπικός φόρος τιμής στη μητέρα της συγγραφέα, Μαρία Αβραάμ, που μετανάστευσε από την Κύπρο στην Αυστραλία το 1957. Μέσα από μια συλλογή σύντομων ιστοριών, δοκιμίων και πρόζας, η Κιντ σκιαγραφεί τη ζωή της μητέρας της, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε και τον τρόπο με τον οποίο οι εμπειρίες της επηρέασαν τις επόμενες γενιές.
«Με ενέπνευσε η ανάγκη να δώσω στον αναγνώστη περισσότερες πτυχές της Μαρίας, ιστορίες μετά το 1990 που σταμάτησε να γράφει το ημερολόγιό της», αναφέρει η Κιντ, εξηγώντας πως ένιωσε την ανάγκη να ολοκληρώσει το έργο της ζωής της.
Η συγγραφέας προχώρησε σε μια τολμηρή κίνηση, παρουσιάζοντας τις τελευταίες στιγμές της Μαρίας, τις πιο δύσκολες και προσωπικές στιγμές που αναγκάστηκε να ανασύρει από τις μνήμες της. «Ήθελα να ολοκληρώσω τη ζωή και το τέλος της Μαρίας, ακόμα και αν αυτό σήμαινε να πάρω ρίσκα, οδηγώντας τους αναγνώστες μου προς την τελευταία της ανάσα», λέει η ίδια.
Η συγγραφέας τόλμησε να εξερευνήσει τις τελευταίες μέρες της μητέρας της, προσφέροντας μια ειλικρινή και συγκινητική ματιά στην ανθρώπινη εμπειρία της απώλειας.
Η ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Η ζωή της Μαρίας ήταν γεμάτη προκλήσεις. Με την άφιξή της στην Αυστραλία το 1957, βρέθηκε αντιμέτωπη με τις δυσκολίες της μετανάστευσης, ενός κακοποιητικού γάμου και της ανατροφής τριών παιδιών μόνη της.
«Η Μαρία δεν συνειδητοποιούσε ότι ήταν δυνατή ή ανθεκτική», εξηγεί η Κιντ. «Δεχόταν τις δυσκολίες και τις υποτιμήσεις ως τη φυσική πορεία των πραγμάτων». Ωστόσο, η απόφασή της να μην εξαρτάται από έναν άνδρα και να αναλάβει την ευθύνη της ζωής της την κατέστησε, χωρίς να το γνωρίζει, πρωτοπόρο για τις Κύπριες γυναίκες.
Σε ηλικία 64 ετών, με τη βοήθεια των παιδιών της, η Μαρία αγόρασε το δικό της σπίτι στο Brunswick, το οποίο η Κιντ αναφέρει ως «Το ήσυχο σπίτι». Εκεί, η Μαρία ξεκίνησε να γράφει το ημερολόγιό της, αφήνοντας πίσω της μια πολύτιμη κληρονομιά για την οικογένειά της.
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ
Η ανακάλυψη του ημερολογίου της Μαρίας αποτέλεσε σημείο καμπής για την Κιντ.
«Η ανακάλυψη των ημερολογίων και των ποιημάτων της Μαρίας άλλαξε την πορεία της ζωής μου», παραδέχεται.
«Έγινα η ‘κατά τύχη συγγραφέας’ και η φωνή των τραυματικών εμπειριών κακοποίησης που βίωσε η μητέρα μου στο παρελθόν».
Η ανάγνωση των σελίδων του ημερολογίου όπου η Μαρία περιέγραφε την κακοποίηση που υπέστη ήταν συγκλονιστική για την Κιντ. «Διαβάζοντας για πρώτη φορά εκείνο το κομμάτι με τον τίτλο “η κακοποίηση” στο ημερολόγιο της Μαρίας, με συγκλόνισε και έκλαψα ασταμάτητα για τη Μαρία», μοιράζεται.
«Ωστόσο, η συγγραφή ήταν θεραπεία για τη Μαρία πολύ πριν αυτό θεωρηθεί ‘μόδα’».
Στο «When the Past Is Left», η Κιντ ξαναγράφει αυτό το κομμάτι με έναν νέο τρόπο, ελπίζοντας ότι οι μελλοντικές γενιές θα αντιμετωπίζουν τα θέματα ταμπού με ανοιχτό διάλογο και χωρίς αίσθημα ντροπής.
«Η κακοποίηση της Μαρίας με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσες γυναίκες της γενιάς της έχουν φύγει από τη ζωή με τα μυστικά τους», αναφέρει.
«Είμαι περήφανη για τη μητέρα μου που μου επέτρεψε να γίνω η φωνή της».
Η ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΓΕΝΕΑΚΟΙ ΔΕΣΜΟΙ
Η θλίψη αποτελεί κεντρικό θεματικό άξονα του βιβλίου, με την Κιντ να εξερευνά τα περίπλοκα συναισθήματα που συνοδεύουν την απώλεια.
«Η θλίψη είναι αναγκαία και μέρος της ζωής. Πενθούμε με διαφορετικούς τρόπους», αναφέρει, προσπαθώντας να συνδεθεί με άλλους που έχουν βιώσει παρόμοιες απώλειες. Μέσα από τις αυτόνομες ιστορίες της, η συγγραφέας αποτυπώνει τις σκέψεις της για το πένθος και τον δικό της τρόπο διαχείρισης, προσφέροντας στους αναγνώστες έναν χώρο ταύτισης και κατανόησης.
Η Κιντ εξερευνά τη σχέση μητέρας-κόρης όχι μόνο μέσα από το δικό της δεσμό με τη μητέρα της, αλλά και μέσα από τη σχέση της με την κόρη της, Καλάντρα. Στη δική της παιδική ηλικία, η Κιντ προσπάθησε να ενσωματωθεί στην αυστραλιανή κοινωνία, μερικές φορές αποστασιοποιούμενη από την πολιτιστική της κληρονομιά.
«Η σχέση μου με τη μητέρα μου, Μαρία, εξελίχθηκε από την απόρριψη της ελληνικής μου ταυτότητας προς την αποδοχή», αναφέρει η ίδια. Αντίθετα, η Καλάντρα αγκάλιασε από νωρίς την κυπριακή της καταγωγή και μάλιστα κάλεσε τη γιαγιά της, τη Μαρία, να μιλήσει στο σχολείο της για τις ρίζες της, κάτι που συγκίνησε ιδιαίτερα την Κιντ.
Η σχέση ανάμεσα στις τρεις γενιές αντικατοπτρίζει τη συνεχή εξέλιξη της ταυτότητας και των δεσμών τους. «Το σημαντικότερο στοιχείο είναι η κίνηση προς την επίδειξη και αποδοχή της αγάπης», λέει η Κιντ, η οποία έχει πλέον αποδεχθεί πλήρως την πολιτιστική της ταυτότητα και νιώθει περήφανη για την κυπριακή της κληρονομιά.
ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Η πολιτιστική ταυτότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην αφήγηση της Κιντ. Μετά την ανακάλυψη του ημερολογίου της μητέρας της, αγκάλιασε πλήρως την κυπριακή της κληρονομιά.
«Τώρα δηλώνω περήφανα ότι είμαι Ελληνοκύπρια», αναφέρει.
«Έχω αποδεχτεί πλήρως την ταυτότητά μου, ιδιαίτερα ως μέλος της Διασποράς».
Η πρόσφατη διάκρισή της με το Βραβείο Διασποράς Κύπρου (CYDIA) για τη συνεισφορά της στη λογοτεχνία το Μάρτιο του 2024, αποτελεί επιβεβαίωση του έργου της.
«Νιώθω την ευθύνη να συνεχίσω να αφηγούμαι την προσωπική μου πολιτιστική ιστορία και να διατηρήσω ό,τι μπορώ για τις επόμενες γενιές», σημειώνει. Επιθυμεί επίσης να προωθήσει Κύπριους συγγραφείς της Διασποράς, αναγνωρίζοντας ότι αποτελούν μειονότητα στον λογοτεχνικό κόσμο.
Η ΦΥΣΗ ΩΣ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ
Εκτός από τη συγγραφή, η Κιντ βρίσκει παρηγοριά και έμπνευση στην πεζοπορία και την επαφή με τη φύση. «Η φύση μου δίνει τον χώρο να παρατηρώ τους ήχους και τα χρώματα», λέει.
«Αποφορτίζω το μυαλό μου και επικεντρώνομαι στην ομορφιά της εξερεύνησης».
Συγκρίνει την πεζοπορία με τη διαδικασία της συγγραφής, καθώς και τα δύο απαιτούν την τόλμη να αντιμετωπίσει το άγνωστο και να αφεθεί στη ροή του ταξιδιού».
ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ
Μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στο βιβλίο είναι η τελευταία μέρα της ζωής της Μαρίας. «Ήταν δύσκολο να το γράψω, και έχυσα πολλά δάκρυα», εξομολογείται η Κιντ.
«Ξεκινά με ένα τηλεφώνημα, και μετά οι σταγόνες της βροχής που χτυπούν το αυτοκίνητό μου καθώς οδηγώ προς αυτό που θα είναι το τέλος». Παρά την ιδιαιτερότητά της, θεωρεί ότι αυτή η στιγμή έπρεπε να συμπεριληφθεί στο βιβλίο, καθώς προσφέρει μια ειλικρινή ματιά στην ανθρώπινη εμπειρία της απώλειας.
ΑΝΑΘΕΩΡΩΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΗ, ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η πορεία της συγγραφής για τη μητέρα της διαμόρφωσε βαθιά την Κιντ.
«Αυτή η εμπειρία μού έδωσε τη δύναμη να διαχειρίζομαι δύσκολες καταστάσεις και να δείχνω συμπόνια για τους άλλους και τις ανομολόγητες ιστορίες τους», αναφέρει. Η ανακάλυψη των κρυφών σκέψεων και του πόνου της Μαρίας της έδωσε νέο σεβασμό για εκείνη. «Η ζωή της και οι εμπειρίες της με ταπείνωσαν και με έκαναν να συνειδητοποιήσω πόσο ξεχωριστή ήταν η Μαρία, ακόμα ίσως και μια πρωτοπόρος».
Η Κιντ εκφράζει την ευγνωμοσύνη της που η μητέρα της της επέτρεψε να διηγηθεί την προσωπική της ιστορία. «Εκείνη είναι που με δίδαξε την ανθεκτικότητα και την αξία των θετικών οικογενειακών σχέσεων, και να λέω ‘σ’ αγαπώ’», λέει. «Κάτι που δεν της ειπώθηκε ποτέ όσο μεγάλωνε ή όσο ήταν παντρεμένη».
«Η Μαρία τελικά πήρε αγάπη από όλους όσοι τη γνώρισαν και από όσους έχουν ήδη ή πρόκειται να διαβάσουν τα βιβλία μας».
ΠΟΤΕ: Σάββατο, 16 Νοεμβρίου 2024 2:30μμ. – 4:30μμ. (Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 2μμ)
ΠΟΥ: Ελληνικό Κέντρο (ημιώροφος), 168 Lonsdale Street, Melbourne, VIC 3000
ΕΙΣΟΔΟΣ: Ελεύθερη (Απαραίτητη η κράτηση) – Κάντε κράτηση στο https://www.trybooking.com/CTQOJ
Τα βιβλία θα πωλούνται και θα υπογράφονται κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης (προτιμάται η χρήση μετρητών).
