Γράφονται, παίζονται, τραγουδιούνται, ηχογραφούνται ακόμα χειροποίητα λαϊκά τραγούδια στην Ελλάδα; Τραγούδια που αντέχουν στο χρόνο; Τραγούδια που μπορούν να γίνουν κλασικά; Όπως αυτά των μεγάλων λαϊκών συνθετών, στιχουργών, τραγουδοποιών περασμένων δεκαετιών;
Βεβαίως και γράφονται! Τα 14 τραγούδια του «Κάπως έτσι», του πρώτου του δίσκου ως συνθέτη (violins productions), του σημαντικού μουσικού και ερμηνευτή του ρεμπέτικου, του 36χρονου Φώτη Βεργόπουλου, πληρούν κατά την άποψή μου όλα τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά.
Με στιχουργούς τους Κωνσταντίνο Χρυσανθακάκη(7 τραγούδια), Θεόφιλο Βερύκιο (2 τραγούδια), Φώτη Βεργόπουλο (2 τραγούδια), Γιάννη Εμμανουηλίδη (1 τραγούδι), με ενορχηστρώσεις που παραπέμπουν και στη χρυσή εποχή του καλού λαϊκού τραγουδιού, τις δεκαετίες του 1950 και 1960, με στιγμιαία περάσματα σε μπλουζ και αμανέδες, με δυο πολύ καλές φιλικές συμμετοχές, (Γιάννης Νιάρχος, Ανατολή Μαργιόλα), καθώς και με δύο οργανικές συνθέσεις αξιώσεων, ο ΦώτηςΒεργόπουλος, με τον πρώτο του υφολογικα πολυεπίπεδο προσωπικό δίσκο ως συνθέτης, βάζει ιδιαίτερα ψηλά τον πήχη για τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και για τους άλλους νέους λαϊκούς συνθέτες.
Εύχομαι οι μουσικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί της Ελλάδας, καθώς και οι μουσικοί παραγωγοί τους, να αγκαλιάσουν και να αναδείξουν αυτόν το δίσκο γιατί το αξίζει. Αλλά και γιατί μπορεί να γίνει μαγιά για άλλους πολλούς παρόμοιους δίσκους στο μέλλον, από τον ίδιο δημιουργό.
Αγοράστε, ακούστε, διανέμεται το «Κάπως έτσι», ως δώρο στους φίλους και στις φίλες σας, στις γιορτές και στις σχόλες. Τα τραγούδια του είναι «χειροποίητα».
Κι εμείς, ως μουσικόφιλοι, έχουμε κάθε λόγο να περιμένουμε από το Φώτη Βεργόπουλο ανάλογες λαϊκές συνθέσεις και στο μέλλον. Όταν αυτό το είδος της μουσικής το ακούς από τα γεννοφάσκια σου, όταν το μελετάς και το παίζεις από μικρό παιδί, όταν έχεις το ταλέντο και την εργασιομανία του Φώτη, έχεις κάθε λόγο να είσαι αισιόδοξος για το μέλλον του λαϊκού τραγουδιού στην Ελλάδα.
