Με την καταμέτρηση των ψήφων να συνεχίζεται το Εργατικό Κόμμα εξασφάλιζε 87 έδρες στην Ομοσπονδιακή Βουλή των Αντιπροσώπων καταρρίπτοντας τη δική του καλύτερη εκλογική επίδοση τις τελευταίες δεκαετίες, τουλάχιστον ως προς τον συνολικό αριθμό βουλευτών.

Στις κάλπες του 1987, υπό τον Bob Hawke οι Εργατικοί είχαν κερδίσει 86 έδρες, από 148 στο σύνολο τότε στη Βουλή.

Το 1983 ο κ. Hawke είχε 75 έδρες από τις 125 (60% του συνόλου των εδρών, έναντι 58,1% το 1987).

Εξασφαλίζοντας 87 έδρες από τις 150 της Βουλής, για την ώρα, ο Anthony Albanese, έχει το 58% των εδρών, αλλά προηγείται σε αριθμό βουλευτών (αν και με αυξημένες κατά δύο τις έδρες σε σχέση με το 1987).

Οι Εργατικοί δεν αποκλείεται να «πιάσουν» και τις 90 έδρες -ή και περισσότερες- πλησιάζοντας το ρεκόρ που κατέχει ο Συνασπισμός από το 1996 με 94 έδρες (στις 148, ποσοστό 63,5% του συνόλου των εδρών), υπό τον John Howard.

Ο Συνασπισμός βρέθηκε και πάλι στις 90 έδρες το 2013, υπό τον Tony Abbott (από τις 150, δηλαδή ποσοστό 60% του συνόλου).

Το 1975 με τον Malcolm Fraser είχε κερδίσει 91 έδρες, σε σύνολο 127 τότε (ένα ποσοστό ρεκόρ 71,65%).

Και μιας και αναφερόμαστε σε ποσοστά, 50 χρόνια πριν, υπό τον Frazer ο Συνασπισμός είχε συγκεντρώσει 55,7% των ψήφων (two-party-preferred, TPP) και 54,6% δύο χρόνια μετά, στις εκλογές του 1977.

Πιο πίσω ακόμα, το 1966 ο Harold Holt είχε οδηγήσει τον Συνασπισμό σε νίκη με ποσοστό 56,9%.

Στη μεγάλη νίκη το 1996, ο Συνασπισμός, υπό τον John Howard, με 53,6%.

Το καλύτερο ποσοστό των Εργατικών, τουλάχιστον τις τελευταίες 4-5 δεκαετίες, ήταν υπό τον Bob Hawke, το 1983, με 53,2%.

Αλλά και αυτό το ρεκόρ καταρρίπτεται από το Εργατικό Κόμμα υπό τον Anthony Albanese.

Με την καταμέτρηση στο 79,9% σήμερα η κυβέρνηση Albanese -κατά το ABC- ήταν στο 54,9% και ο Συνασπισμός στο 45,1%, με τη «στροφή» προς το Εργατικό Κόμμα να είναι στο 2,77% σε σχέση με το 2022.

Ως προς τις ψήφους πρώτης προτίμησης οι Εργατικοί ήταν στο 34,8% (4.762.279, +2,2%), ο Συνασπισμός στο 32,2% (4.412.976, -3,5%), οι «άλλοι» στο 13,2% (1.803.241, +2,8%), οι Πράσινοι στο 11,7% (1.610.415, -0,5%), το One Nation στο 6,2% (856.959, +1,3%) και το Trumpet of Patriots στο 1,9% (254.528).

Ως εκ τούτου, οι Εργατικοί εξασφάλιζαν τουλάχιστον 87 βουλευτές (από 78 στην πρώτη της θητεία), ενώ χρειαζόταν 76 για την πλειοψηφία στη Βουλή των 150 εδρών.

Οι Φιλελεύθεροι-Εθνικοί ήταν στις 40 έδρες, χάνοντας 17 σε σχέση το 2022, με μια από αυτές να είναι του Dickson, στο Κουίνσλαντ, στην οποία εκλεγόταν ο Peter Dutton για 24 χρόνια.

Ο κ. Dutton, υπενθυμίζεται, ανετράπη από την Ali France των Εργατικών και κατέστη ο πρώτος αρχηγός αντιπολίτευσης που μένει εκτός Βουλής σε μια εκλογική αναμέτρηση.

Οι Πράσινοι έχουν τους δικούς τους μπελάδες μετεκλογικά, καθώς σύμφωνα με το ABC- δεν εξασφάλιζαν καμία βουλευτική έδρα.

Είχαν κατακτήσει 4 στην εκλογική αναμέτρηση τρία χρόνια πριν και διεκδικούσαν ρόλο ρυθμιστή μετά την 3η Μαΐου.

Αλλά μέχρι και η έδρα του αρχηγού τους Adam Brandt, στη Μελβούρνη, φαινόταν να χάνεται για πρώτη φορά από το 2010.

Με την καταμέτρηση στο 69,2%, η υποψήφια των Εργατικών Sarah Witty ήταν μπροστά με 52,7% (40.503 ψήφοι), με τον κ. Bandt στο 47,3% (36.356). Η «στροφή» υπέρ του Εργατικού Κόμματος ήταν στο 9,2% σε σχέση με το 2022.

Ισχυρή θα είναι η παρουσία και των «άλλων» (ανεξάρτητοι κυρίως) στη Βουλή, καθώς δείχνουν να εξασφαλίζουν 10 έδρες.

Εκτός από τη Μελβούρνη, ακόμα 12 έδρες «παίζονταν»: Bendigo, Fremantle (η The Age το «έδινε» ήδη στους Εργατικούς, με το σύνολό τους στις 88 έδρες), Menzies, Ryan, Bullwinkel, Flinders, Bean, Bradfield, Calwell, Longman, Monash, Kooyong.

Η μικρότερη διαφορά καταγραφόταν στο Bullwinkel (Δυτική Αυστραλίας), με την υποψήφια των Εργατικών, Trish Cook να προηγείται μόλις για 59 ψήφους του Matt Moran των Φιλελεύθερων και το ποσοστό και των δύο στο 50%, με τη «στροφή» υπέρ του τελευταίου στο 3,3%.

Μεγάλη η «μάχη» και στο Kooyong. Με την καταμέτρηση στο 80%, η Amelia Hamer των Φιλελεύθερων ήταν πίσω από την κάτοχο της έδρας, την ανεξάρτητη Monique Ryan, μόλις 622 ψήφους (48.623 έναντι 49.245), με ποσοστό 49,7% έναντι 50.3%.

Στο Calwell, o υποψήφιος των Εργατικών («διάδοχος» της Μαρίας Βαμβακινού), Basem Abdo προηγείτο με διαφορά (66% έναντι 34%) του υποψηφίου των Φιλελεύθερων, Usman Ghani, αλλά το ABC ανέφερε ότι η Εκλογική Επιτροπή (AEC) είχε σταματήσει την καταμέτρηση των προτιμήσεων και «δεν είναι σαφής η τελική κατάταξη … Η έδρα παραμένει ‘αμφίβολη’ εν αναμονή περαιτέρω πληροφοριών».

Στο μεταξύ κρίθηκε το Goldstein. O υποψήφιος των Φιλελεύθερων, Tim Wilson πήρε πίσω την έδρα από την ανεξάρτητη Zoe Daniel, μετά από «ντέρμπι». Με την καταμέτρηση στο 83,9%, ο κ. Wilson ήταν εμπρός, με 50,5% έναντι 49,5% και μόλις 980 ψήφους διαφορά (52.187 έναντι 51.207).

«Ο Tim Wilson έχει πάρει το προβάδισμα σήμερα, με τη δυνατή τάση να συνεχίζεται υπέρ του στις επιστολικές ψήφους. Δεν υπάρχει τίποτα που να υποδηλώνει ότι αυτή η τάση θα αντιστραφεί … Η Zoe Daniel χάνει την έδρα της μετά από μία θητεία» ανέφερε το ABC.

Η ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ο επίτροπος της AEC, Jeff Pope, δήλωσε ότι «το βράδυ των εκλογών καταμετρήσαμε περισσότερες ψήφους σε μία μόνο νύχτα από ό,τι έχει συμβεί ποτέ στην εκλογική ιστορία της Αυστραλίας».

Έκτοτε, πρόσθεσε, «καταφέραμε επίσης να καταμετρήσουμε τη συντριπτική πλειονότητα των επιστολικών ψήφων που έχουν επιστραφεί μέχρι τώρα».

«Δεν μπορούμε να καταμετρήσουμε ψήφους που δεν έχουν φτάσει ακόμη στα τοπικά κέντρα καταμέτρησης. Η ασφαλής μεταφορά απαιτεί χρόνο και το σύνθημά μας είναι πάντα ‘σωστά, όχι βιαστικά’».

Η AEC έχει ξεκινήσει ήδη τον «νέο έλεγχο» (fresh scrutiny), την υποχρεωτική δεύτερη καταμέτρηση όλων των ψήφων που έχουν καταμετρηθεί μέχρι στιγμής.

ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ, ΜΗΔΕΝ ΕΔΡΕΣ

Το Trumpet of Patriots δεν κατάφερε να κερδίσει ούτε μία έδρα στη Βουλή παρά τα εκατομμύρια δολάρια που ξόδεψε ο Clive Palmer σε προεκλογικές διαφημίσεις και μηνύματα στο κινητό, με τη συνεχή αποστολή τους σε ψηφοφόρους να έχει αντίθετο, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, από το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αν και τα μηνύματα αυτά εξόργισαν πολλούς, η πρακτική αυτή δεν είναι νέα ή παράνομη.

Τα αυστραλιανά πολιτικά κόμματα εξαιρούνται από τους νόμους περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής και τους κανόνες κατά του «spam».

Ο κ. Albanese δήλωσε αντίθετος με την πρακτική και επισήμανε ότι θα ήταν ευτυχής για την απαγόρευσή της, αλλά δε δεσμεύτηκε επί τούτου.

Ως προς τα αποτελέσματα, με την καταμέτρηση να συνεχίζεται Trumpet of Patriots -με εμφανείς τους παραλληλισμούς με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ- λάμβανε 1,9% (254.528) σε εθνικό επίπεδο.

Ο κ. Palmer δήλωσε στην εφημερίδα Daily Telegraph ότι ξόδεψε έως και 60 εκατομμύρια δολάρια, αλλά το ποσό αυτό δεν έχει επαληθευτεί από ανεξάρτητη πηγή.

Σύμφωνα με δημόσια στοιχεία όσον αφορά στο διαδίκτυο, το Trumpet of Patriots ξόδεψε πάνω από 5 εκατομμύρια δολάρια σε διαφημίσεις στο YouTube και 1,2 εκατομμύρια δολάρια σε διαφημίσεις στο Meta.

Ανάλυση της εταιρείας μέσων ενημέρωσης Adgile δείχνει ότι το κόμμα ξόδεψε συνολικά περισσότερα από 24,1 εκατομμύρια δολάρια σε τηλεοπτικές διαφημίσεις, περιεχόμενο βίντεο κατά παραγγελία και διαφημίσεις στο YouTube.

Οι Εργατικοί, σύμφωνα με την Adgile, δαπάνησαν 24 εκατομμύρια δολάρια, ο Συνασπισμός 20,7 εκατομμύρια δολάρια και 4 εκατομμύρια δολάρια οι Πράσινοι και «άλλοι».

Επί του παρόντος, είναι νωρίς για να προβλεφθεί αν το Trumpet of Patriots θα κερδίσει τουλάχιστον αρκετές ψήφους και προτιμήσεις για να εξασφαλίσει μια έδρα στη Γερουσία.

Οι καλύτερες πιθανότητές του είναι στο Κουίνσλαντ, αλλά προς το παρόν έχει λίγο λιγότερο από το ένα τρίτο της απαιτούμενης ποσόστωση.

Μιλώντας στο Channel Seven, μετά τα πρώτα εκλογικά αποτελέσματα το βράδυ του Σαββάτου, ο κ. Palmer ανέφερε πάντως ότι τα προεκλογικά μηνύματα του Trumpet of Patriots, «’ξύπνησαν’ τη συζήτηση» ενόψει της κάλπης και απέδωσε σε εαυτόν τα εύσημα για την αντιπαράθεση στο τέλος της εκστρατείας σχετικά με τις τελετές καλωσορίσματος.

«Πιστεύω ότι μπορούμε να κερδίσουμε κάποιες έδρες στη Γερουσία και να διαδραματίσουμε έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο», τόνισε.

Ενδεικτικά, η αρχηγός του Trumpet of Patriots, Suellen Wrightson -η οποία εμφανίστηκε σε μακροσκελείς τηλεοπτικές διαφημίσεις σε ώρες υψηλής τηλεθέασης- δεν κατάφερε να επηρεάσει την ψηφοφορία στην έδρα Hunter, στην περιοχή των ανθρακωρυχείων της Νέας Νότιας Ουαλίας, εξασφαλίζοντας 3.519 ψήφους ή περίπου 3,4% μέχρι στιγμής.

Συγκριτικά, o Andrew Fenwick, του Legalise Cannabis Australia είχε 4,8% (4.938 ψήφους).

Υπενθυμίζεται ότι το United Australia Party του κ. Palmer, το 2022 ξόδεψε 123 εκατομμύρια δολάρια και κατάφερε να κερδίσει μόνο μία έδρα στη Γερουσία, αυτή στη Βικτώρια, με τον Ralph Babet.

ONE NATION

Το One Nation της Pauline Hanson, που έχει παρόμοια εκλογική βάση με το Trumpet of Patriots, είχε ποσοστό 6,2% (846.858 ψήφους έως το απόγευμα της Τρίτης) σε εθνικό επίπεδο, κινούμενο ανοδικά, κατά +1,3% σε σχέση με το 2022.

Οι αναλυτές έκαναν λόγο για ένα «σημαντικό αποτέλεσμα» για το κόμμα, παρότι δεν θα έχει έδρα στη Βουλή.

Στην Τασμανία, όπου η Jacquie Lambie αντιμετωπίζει την κόρη της Pauline Hanson, Lee Hanson, η μάχη για μια θέση στη Γερουσία… μαίνεται.