Η ώρα του Final 4 της EuroLeague στο Άμπου Ντάμπι έφτασε.
Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, Φενέρμπαχτσε και Μονακό ρίχνονται αύριο στην πρώτη «μάχη» στο Άμπου Ντάμπι, με στόχο το στέμμα του πρωταθλητή Ευρώπης στο μπάσκετ.
Πρώτα είναι η αναμέτρηση Φενέρμπαχτσε – Παναθηναϊκός AKTOR (Παρασκευή, 23/5, στις 19.00μμ τοπική ώρα – 01.00πμ. 24/5 Σάββατο ώρα ανατολικής ακτής Αυστραλίας) και στη συνέχεια το παιχνίδι Ολυμπιακός – Μονακό (22.00μμ. τοπική – 04.00πμ. Σάββατο στα μέρη μας).
Οι νικητές θα αναμετρηθούν την Κυριακή (στις 21.00 τοπική – 03.00πμ. Δευτέρα δική μας ώρα) στον μεγάλο τελικό, ενώ τρεις ώρες πριν θα διεξαχθεί ο μικρός τελικός.
Κατά το πέρασμά του από τη Μελβούρνη, για την επίσημη ανακοίνωση της διεξαγωγής του τουρνουά μπάσκετ «Παύλος Γιαννακόπουλος» στην Αυστραλία, ο «Νέος Κόσμος» ρώτησε τον πρόεδρο της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Βασίλη Παρθενόπουλο αν θα έχουμε έναν «ελληνικό τελικό».
«Και γιατί να μην τον έχουμε;» ήταν η άμεση απάντησή του.
«Και αν θα τον έχουμε θα είναι και μια μεγάλη εμπειρία για τους κυρίους εκεί του Άμπου Ντάμπι. Για να καταλάβουν και τι πάθος υπάρχει για το μπάσκετ στην Ελλάδα», πρόσθεσε.
«Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είναι οι μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης για μένα».
«Ο Ολυμπιακός έχει μία εξαιρετική ομάδα και εξαιρετικό κόουτς. Και γιατί να μη φτάσουμε στον τελικό μαζί».
«Έχουμε έτοιμο τον… ράφτη για να ράψει το 8ο αστέρι στη φανέλα του Παναθηναϊκού;» επανήλθαμε.
«Πάντα τον έχουμε (σε ετοιμότητα)…», ήταν η απάντησή του.
«Είχαμε πολλές δυσκολίες φέτος, αλλά παρ’ όλα αυτά, ο Ergin (Ataman, ο προπονητής) βρήκε τη λύση και μας έφερε ξανά στο Final Four και είμαστε πολύ περήφανοι για αυτό», δήλωσε ο κ. Παρθενόπουλος.
«Είμαστε πολύ περήφανοι που τον έχουμε και ανυπομονούμε για το παιχνίδι. Είμαι πολύ σίγουρος ότι θα πάει πολύ καλά», πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας ότι ελπίζει ότι το 8ο αστέρι θα είναι μόνο η αρχή μιας μακράς περιόδου επιτυχιών, για όλες τις επενδύσεις που έχουν γίνει στην ομάδα.
Ο ίδιος είναι ιδιαίτερα υπερήφανος για τα προγράμματα του συλλόγου του με παίκτες με αναπηρία και την ομάδα αυτισμού που αποτελεί μέρος των ακαδημιών.
Ο κ. Παρθενόπουλος γνωρίζει καλά την «παναθηναϊκή οικογένεια» και το τι θέλουν οι φίλοι του «τριφυλλιού».
«Ήμουν στην ΠΑΕ (ποδοσφαιρική ομάδα) πολλά χρόνια με τον κύριο Γιάννη Βαρδινογιάννη, αυτός ουσιαστικά με μύησε στον Παναθηναϊκό, με τη διοικητική έννοια, Παναθηναϊκός ήμουν».
«Εγώ μεγάλωσα εδώ … έπαιζα στο Carlton, Aussie Rules, δεν είχα εικόνα ούτε από το ποδόσφαιρο, ούτε από το μπάσκετ. Και πηγαίνοντας στην Ελλάδα. Έπρεπε να επιλέξω μια από αυτές τις ομάδες … και κάτσαμε με τον Γιάννη τον Βαρδινογιάννη στο ποδόσφαιρο πάνω από 12 χρόνια».
«Και μετά όταν ολοκληρώθηκε αυτός ο ‘κύκλος’, είχα μία γνωριμία με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Κάτσαμε και ασχοληθήκαμε μαζί και με τους συνεργάτες του, με τον Ερασιτέχνη για 2 χρόνια … και κατόπιν κάναμε μία συμφωνία οι δύο μας να μπορέσουμε να ασχοληθώ και εγώ μαζί τους στη διοίκηση του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ».
Όσον αφορά στον αείμνηστο Παύλο Γιαννακόπουλο, και τις μνήμες του κ. Παρθενόπουλου για τον «πατέρα» του μπασκετικού Παναθηναϊκού ανέφερε ότι «ήταν ένας άνθρωπος που τον εκτιμούσαν -και δεν το λέω τώρα επειδή είμαι στον Παναθηναϊκό- ο Παύλος Γιαννακόπουλος έχαιρε εκτίμηση από όλο τον κόσμο του αθλητισμού. Και από τον Ολυμπιακό και από τον Παναθηναϊκό και από την ΑΕΚ και από όλες τις ομάδες ήταν ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, αγαπητός πάρα πολύ».
«Στον χώρο της εργασίας του, έχοντας μιλήσει πάρα πολλές φορές με ανθρώπους δικούς του, ήταν ένας ξεχωριστός εργοδότης. Αγαπούσε τους εργαζομένους πάντοτε».
«Βοηθούσε και είχε κάνει και πολλές φιλανθρωπίες και για αυτό και είπαμε και προς τιμήν του, πήρε την πρωτοβουλία ο γιος του, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος -που να είναι καλά μας έφερε το 7ο (σ.σ. αστέρι στη φανέλα – 7ο τίτλο EuroLeague πέρυσι μετά από πολλά χρόνια ανομβρία) και συνεχίζει να βοηθάει με όλες τις δυνάμεις τον Παναθηναϊκό, αλλά όχι μόνο τις ψυχικές του, αλλά και τις οικονομικές του. Γιατί χωρίς αυτό δεν πάμε πουθενά».
«Έχει γίνει και ένα ίδρυμα προς τιμήν του Παύλου Γιαννακόπουλου, πάλι με πρωτοβουλία του γιου του».
«Και προς αυτό είμαστε όλοι ενωμένοι να κρατάμε πλέον τη μνήμη του ψηλά και γι’ αυτό είπαμε να ‘φέρουμε’ το όνομα του Παύλου, The Legend, στην Αυστραλία. Κάπως έτσι έγινε και όλη αυτή η (προσπάθεια για τη διεξαγωγή του τουρνουά εδώ). Βέβαια, πιο πολύ και για τους Έλληνες ομογενείς!».
Ο κ. Παρθενόπουλος γνωρίζει καλά από Ομογένεια, καθώς και ο ίδιος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της.
Όχι τυχαία, κατά την εκδήλωση στη Μελβούρνη για την παρουσίαση του τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» μίλησε για «ιερή Διασπορά».
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, στην Αίγυπτο.
«Ο πατέρας μου είχε πάει εκεί στον πόλεμο, έμεινε. Η μητέρα μου ήταν από τη Χίο, η γιαγιά μου από τη Λήμνο».
«Υπήρχε ξέρετε μια τεράστια Ελληνική παροικία εκεί».
«Έχω και από εκεί κάποιες μνήμες, παρότι ήμουν μικρός πολύ, 5 ετών. Όμορφος λαός οι Αιγύπτιοι και μας αγαπούσαν πάρα πολύ».
«Και το ‘60 φύγαμε πολλοί Έλληνες, άλλοι πήγαν στη Γερμανία, άλλοι στην Αμερική, άλλοι στην Αυστραλία. Εμείς γυρίσαμε στην Ελλάδα».
Στη συνέχεια μετανάστευσαν στην Αυστραλία.
«Ο πατέρας μου ήταν Μηχανολόγος. Ήμουν 13-14 ετών. Ήθελε να αλλάξω περιβάλλον, γιατί ήμουν και ένα ατίθασο παιδάκι. Μου λέει ‘θα σε πάω στην Αυστραλία’. Είχαμε συγγενείς εδώ. Φτάσαμε … με το ‘Πατρίς’ μετά από περίπου ένα μήνα ταξίδι».
Ο κ. Παρθενόπουλος θυμάται ότι συμμετείχε και σε διάφορες παραστάσεις εν πλω.
«Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία. Ήταν ο Τζον Τίκης τότε νομίζω, έκαναν χορούς…».
«(Οι γονείς μου) έκατσαν 4-5 χρόνια μαζί μου (στη Μελβούρνη). Μετά έφυγαν».
«Έμεινα μόνος μου … σπούδασα, εργάστηκα, αγάπησα αυτή τη χώρα, με βοήθησε πάρα πολύ, μα πάρα πολύ… ».
Για την παρουσίαση του τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος»* επέστρεψε στη Μελβούρνη για πρώτη φορά μετά από 43 χρόνια.
«Είναι παράξενο συναίσθημα, για να πω την αλήθεια – μετά από 43 χρόνια, δεν αναγνωρίζω καν τη Μελβούρνη», είπε στον «Νέο Κόσμο» και τον Μιχάλη Γεωργίου.
«Το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου που ήμουν στην Αυστραλία, το πέρασα στη Μελβούρνη, και θυμάμαι τον ποταμό Yarra, αλλά όλα τα άλλα, τα κτήρια … είναι εντελώς καινούργια».
«Είναι μια όμορφη πόλη, γεμάτη ζωή, και είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι ξανά εδώ».
Παναθηναϊκός μεν, αλλά η αγάπη του για το AFL και το αυστραλιανό ποδόσφαιρο παραμένει άσβεστη.
Μεγάλωσε στο Brunswick, κοντά στο Carlton, οπότε φυσικά η ομάδα του ήταν οι Blues.
Τυχαία γνώρισε τον θρυλικό παίκτη/προπονητή Alex Jesaulenko.
Χάρη στην εμπειρία του στις πολεμικές τέχνες, ο κ. Παρθενόπουλος του έδειξε μερικά κόλπα για το τάκλιν και μάλιστα έπαιξε σε μερικά παιχνίδια με την ομάδα των αναπληρωματικών.
«Ήταν πολύ ωραία εκείνη την εποχή και το Princes Park ήταν πολύ κοντά στο σπίτι μου, οπότε αγαπούσα το Carlton και δεν έχανα κανένα παιχνίδι», είπε.
«Ακόμα πιστεύω ότι είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχω δει. Νομίζω ότι σήμερα προτιμώ περισσότερο το μπάσκετ από το ποδόσφαιρο, αλλά μου αρέσει πολύ να παρακολουθώ το Aussie Rules – ένα φανταστικό παιχνίδι».
Ο κ. Παρθενόπουλος ανέφερε ότι πάντα σκεφτόταν να επιστρέψει στη Μελβούρνη, αλλά δεν είναι εύκολο ταξίδι λόγω των υποχρεώσεών του, ενώ και οι συγγενείς του τον επισκέπτονται κάθε καλοκαίρι.
Τώρα όμως το μπάσκετ του έδωσε αυτή την ευκαιρία.
*Το τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» θα πραγματοποιηθεί φέτος στο Σίδνεϊ στις 21-22 Σεπτεμβρίου, με τον Παναθηναϊκό και τον KK Partizan να ταξιδεύουν στην Αυστραλία για να αντιμετωπίσουν τις ομάδες του NBL, Sydney Kings και Adelaide 36ers. Πριν από αυτό, στις 18 Σεπτεμβρίου, οι δυο γίγαντες του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα αναμετρηθούν σε φιλικό αγώνα στο Μελβούρνη, στο John Cain Arena.
