Με μεγάλη συμμετοχή και πολύ κέφι πραγματοποιήθηκε η χοροσπερίδα της Κυπριακής Κοινότητας Αποστόλου Ανδρέα Sunshine στο Melrose Reception στο Tullamarine, για να γιορτάσει την 70ή επέτειο από της ίδρυση της.
Μεταξύ άλλων παρευρέθηκε και ευλόγησε την εκδήλωση ο Επίσκοπος Χώρα Ευμένιος, ο οποίος είπε πως «ο Απόστολος Ανδρέας είναι το σύμβολο της ελευθερίας της Κύπρου» και ευχήθηκε «πνεύμα συνεργασσίας και ενότητας για το καλο της Κοινότητας, της εκκλησίας και της ομογένειας».
Παρευρέθηκε ακόμα και ο Ύπατος αρμοστής της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμμούτης.
Την παράσταση έκλεψε όμως ένας από τους πιο γνωστούς χορευτές ποτηριών της Κύπρου. Ο Αριστοτέλης, γνωστότερος ως Τέλης Βαλαωρίτης.
Ο καλλιτένης, εκ Πάφου ορμώμενος, μαγνήτισε τα βλέμματα των θαμόνων, χορεύοντας κυπριακούς παραδοσιακούς χορούς με δεκάδες ποτήρια στο κεφάλι του. Αισθάνεται δε μεγάλη υπερηφάνεια γιατί η τέχνη του, τού εξασφάλισε πρωτιά στα Guinness World Records.
Ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης ασχολείται με τον χορό των ποτηριών εδώ και 30 χρόνια. Είναι δε ο πρώτος που ενέταξε το χορό των ποτηριών στα Guinness World Records. Το 2023 έσπασε ακόμα ένα ρεκόρ, χορεύοντας με 319 ποτήρια στο κεφάλι.
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα απαιτητικό εγχείρημα που απαιτεί τεχνική, ταλέντο, τόλμη και λίγη τύχη, αφού όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω του. Ο καλλιτέχνης χορεύει επίσης με διάφορα αντικείμενα στο κεφάλι, όπως καρέκλες, φουκούδες και ποδήλατο, με στόχο να ξεχωρίζει και να προσφέρει ένα εντυπωσιακό θέαμα στο κοινό.
Μια διευκρίνιση: Τα ποτήρια είναι γυάλινα, χωρίς προστατευτικά, τοποθετούνται σε δίσκους και στη συνέχεια στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο.
Η πρόεδρος της Κοινότητας, Ελένη Χριστοδούλου μιλώντας στον χορό είπε, μεταξύ άλλων:
«Ζούμε ιστορικές στιγμές. Me περηφάνια γιορτάζουμε τα 70 χρόνια αυτύ του λαμπρού οικοδομήματος που λέγεται Ελληνοκυπριακή Κοινότητα Αποστόλου Ανδρέα και τον περικαλλή μας ναό αφιερωμένο στην χάρη του. Τιμούμε το παρελθόν και επρτάζουμε το μέλλον της Κοινότητας μας. Είμαι υπερήφανη που υπηρετώ αυτη την κοινότητα και ευχαριστώ τους πολύτιμους συνεργάτες, το ΔΣ, τους εθελοντές και όσους βοηθουν το έργο μας».
Στον χορό παραυρέθηκαν οι αντιπροσωπείες της Ομοσπονδίας Κυπριακών Κοινοτήτων Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας, καθώς και των ΣΕΚΑ, ΠΑΣΕΚΑ και της Κυπριακής Νεολαίας ΝΕΠΟΜΑΝ.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, χόρεψε η ομάδα της Σχολής «Μανασής» ενώ το κοινό ψυχαγώγησε η ορχήστρα «Αετός» και η Θεανώ Μηλίδη στο βιολί.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΒΙΚΤΩΡΙΑ
Η ανταπόκριση των μελών και φίλων της Κοινότητας, σύμφωνα με την πρόεδρο κα Ελένη Χριστοδούλου, ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Το όραμα των ιδρυτών του 1955 βρήκε συνεχιστές, που με τη σειρά τους αξιώθηκαν να οικοδομήσουν τον περικαλλή ναό του Αποστόλου Ανδρέα, προστάτη της Κύπρου, στην οδό St. Andrew Street.
Παράλληλα, δημιούργησαν Ελληνικό σχολείο, Χορευτικό και Λαογραφικό Όμιλο, καθώς και Τμήμα Ηλικιωμένων, και συνεχίζουν να στηρίζουν ενεργά την ιστορική τους Κοινότητα.
Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο «Η Κυπριακή Ελληνική Κοινότητα Αποστόλου Ανδρέα Sunshine» (έκδοση 2015), επιμέλεια της κας Γεωργίας Γεωργίου Γιαννή, που χαρακτηρίζει την Κοινότητα ως μία από τις παλαιότερες στην Αυστραλία:
«Η εποίκηση στην περιοχή, υπολογίζεται ότι άρχισε δειλά γύρω στο 1850. Το μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα από την Κύπρο, έφτασε στη χώρα του Νότου στα μέσα του 1900. Στην πλειοψηφία, οι περισσότεροι μετανάστες εγκαταστάθηκαν στο Σανσάην, λόγω συγγενών τους, τότε στο ίδιο σπίτι έμεναν δυο και τρεις οικογένειες, αλλά και λόγω της βιομηχανίας, που αναπτυσσόταν με ταχείς ρυθμούς στην περιοχή, και, εκ των πραγμάτων απορροφούσε πολλά εργατικά χέρια».
Γνωστό είναι ότι η μοναδική εκκλησία την εποχή που αναφερόμαστε ήταν ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου στο East Melbourne. Για τον Κυριακάτικο εκκλησιασμό και τη τέλεση μυστηρίων, απαιτούνταν η μετακίνηση στο κέντρο της πόλης με τα μέσα συγκοινωνίας της εποχής.
«Από συζητήσεις που κάνω με άτομα που πρωτοστάτησαν, δυστυχώς οι περισσότεροι έχουν φύγει, αλλά και με απογόνους τους, μπορώ να πω ότι η ιδέα αγκαλιάστηκε τόσο από τους Κύπριους όσο και από τους Ελλαδίτες κατοίκους της περιοχής.To πρώτο οικοπέδο για οικοδομή εκκλησίας, δώρισε, ο αείμνηστος Ανδρέας Ευθυμίου Κακλαμάνος. Λόγω της ακαταλληλότητας βγήκε σε πλειστηριασμό. Με τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν και με δωρεές, αγοράστηκε το 1957 το σημερινό οικόπεδο, στο οποίο στήθηκε μια στρατιωτική παράγκα. Ναι ακριβώς όπως σας το λέω. Εκεί, στην παράγκα τελούνταν η Κυριακάτικη λειτουργία, γάμοι, βαφτίσεις, κηδείες κλπ. Στη συνέχεια και με πολλή εθελοντική εργασία, έκτισαν την εκκλησία και αγοράστηκαν και άλλα ακίνητα», θα πει η κα Χριστοδούλου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά το προδοτικό πραξικόπημα και την Τουρκική εισβολή του 1974, γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της Μεγαλονήσου, η αυστραλιανή κυβέρνηση άνοιξε τις πόρτες της σε πολλούς Κύπριους μετανάστες, με αποτέλεσμα την σημαντική αύξηση του πληθυσμού της κοινότητας.
Η πορεία της Κοινότητας μέσα στο πολυπολιτισμικό μωσαϊκό της Βικτώριας, καθώς και οι βασικοί στόχοι που έθεσε από την ίδρυσή της — η δημιουργία εκκλησίας και σχολείου για τη διατήρηση των ριζών — οδήγησαν το 1995 το Διοικητικό Συμβούλιο στην αγορά τριών στρεμμάτων στη Forrest Street του Ardeer. Εκεί, με πολύ κόπο και θυσίες, κτίστηκε το Κυπριακό Χωριό.
Το Κυπριακό Χωριό αποτελεί ένα επιβλητικό κτίριο υψηλών προδιαγραφών, που εξυπηρετεί τις πολλαπλές ανάγκες των μελών και όχι μόνο. Διαθέτει αίθουσες για χοροεσπερίδες, δεξιώσεις, συναυλίες, καθώς και για τη λειτουργία σχολείου ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού.
«Στα μελλοντικά μας σχέδια είναι η δημιουργία βιβλιοθήκης και λαογραφικού μουσείου, όπου θα εκτίθενται δείγματα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που έφεραν τα μέλη μας πό το νησί μας. Στόχος μας είναι το Κέντρο να είναι λειτουργικό για τις κοινωνικές και ψυχαγωγικές ανάγκες της Κοινότητας και των μελών», πρόσθεσε η κα Χριστοδούλου.
