Μια συζήτηση για τη μνήμη, την ταυτότητα και τους δεσμούς Ελλάδας-Αυστραλίας πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στο Ελληνικό Μουσείο. Ο νομικός και συγγραφέας Κωνσταντίνος Καλυμνιός συνομίλησε με τη Shelley Dark, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου «Η Ύδρα τον Χειμώνα».
Η εκδήλωση, υπό την αιγίδα του Ελληνοαυστραλιανού Πολιτιστικού Συνδέσμου Μελβούρνης, προσέλκυσε μεγάλο αριθμό ατόμων που παρακολούθησε την παρουσίαση της έρευνας της κας Dark για τον Γκίκα Βούλγαρη, πρόγονο του συζύγου της και έναν από τους πρώτους Έλληνες που εγακαταστάθηκαν στην Αυστραλία.
Στο βιβλίο «Η Ύδρα τον Χειμώνα», η κα Dark ακολουθεί τα αινιγματικά βήματα του Βούλγαρη, από τα πετρόχτιστα σοκάκια της Ύδρας μέχρι τις αποικιακές ακτές της Αυστραλίας του 19ου αιώνα, «υφαίνοντας» την ιστορία, τη μνήμη και τις σιωπές του χρόνου σε ένα συγκινητικό αφήγημα.
Ο Κωνσταντίνος Καλυμνιός, γνωστός για την ποιητική και διεισδυτική του ματιά στην ταυτότητα της ελληνικής διασποράς, ανέλαβε διπλό ρόλο — τόσο ως συντονιστής όσο και ως συνομιλητής — προσδίδοντας βάθος και στοχασμό στην απογευματινή εκδήλωση.
«Η ιστορία του Γκίκα δεν είναι μόνο η ιστορία ενός ανθρώπου αλλά της ευρύτερης ελληνικής σκοπιάς όσον αφορά την Αυστραλία — του τρόπου με τον οποίο κουβαλάμε θραύσματα του παρελθόντος, και πώς αυτά διαμορφώνουν το ποιοι είμαστε σήμερα», τόνισε ο κ. Καλυμνιός.
Η κα Dark μίλησε για τη διαδικασία ιστορικής ανασύνθεσης, περιγράφοντας τη συγκινησιακή και συχνά αμφίσημη φύση της έρευνας στα αρχεία. «Δεν βρίσκεις μόνο γεγονότα», είπε. «Ανακαλύπτεις κενά, αντιφάσεις και σιωπές. Και κάποιες φορές, αυτές οι σιωπές λένε περισσότερα από τις λέξεις».
Η συζήτηση με το κοινό που ακολούθησε την παρουσίαση επιβεβαίωσε τη δυναμικότητα των θεμάτων που αναδείχθηκαν. Οι παρευρισκόμενοι μοιράστηκαν σκέψεις γύρω από την ιστορική μνήμη, την εμπειρία της μετανάστευσης και της ταυτότητας. Θίχτηκαν ζητήματα όπως ο τρόπος με τον οποίο η παροικία θυμάται τους πρωτοπόρους της, η ένταση ανάμεσα στη νοσταλγία και τη νηφάλια ιστορική προσέγγιση, καθώς και οι νέες μορφές με τις οποίες οι νεότερες γενιές προσεγγίζουν την κληρονομιά τους.
Η πρόεδρος του Ελληνοαυστραλιανού Πολιτιστικού Συνδέσμου, Καίτη Αλεξοπούλου χαρακτήρισε την εκδήλωση ως «μια σπάνια και αναγκαία συνομιλία που έφερε ταυτόχρονα διαύγεια και μυστήριο στο τι σημαίνει να είσαι Έλληνας στην Αυστραλία».
Χαιρέτισε δε την επιτυχία της εκδήλωσης, στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης προσπάθειάς της να ενισχύσει τον διάλογο γύρω από την πλούσια και πολύπλευρη εμπειρία της ελληνικής διασποράς.
Καθώς το κοινό παρέμενε στον χώρο και μετά το πέρας της εκδήλωσης, ήταν σαφές ότι το παρελθόν δεν είναι κάτι που απλώς αφήνουμε πίσω μας, αλλά κάτι που διαρκώς επανανοηματοδοτείται και ανασυντίθεται μέσα από τον διάλογο.
