Μόλις πριν λίγους μήνες, τέσσερα αδέλφια ελληνικής καταγωγής, που δόθηκαν για υιοθεσία αμέσως μετά τη γέννησή τους, βρήκαν το ένα το άλλο ύστερα από 55 ολόκληρα χρόνια.
Γεννημένοι στο Σίδνεϊ μεταξύ των ετών 1968 και 1971, οι Maria Pittas, Cathie Grissell, James Pappas και Debbie Balsom, έζησαν όλη τους τη ζωή αγνοώντας την ύπαρξη των άλλων, μέχρι που ένα τεστ DNA ήρθε να αλλάξει τα πάντα.
Τον Μάρτιο μοιράστηκαν με τον «Νέο Κόσμο» τη συγκλονιστική τους ιστορία. Το πώς ανακάλυψαν ο ένας τον άλλον, πώς συναντήθηκαν και ήδη νιώθουν σαν να γνωρίζονται από πάντα.
ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΠΕΝΤΕ ΑΚΟΜΑ ΑΔΕΛΦΙΑ
Η ίδια γενετική αλυσίδα αποκάλυψε πρόσφατα την ύπαρξη άλλων πέντε ετεροθαλών αδελφών από την πλευρά του πατέρα τους, το όνομα του βιολογικού τους πατέρα και το πανέμορφο νησί της καταγωγής τους στην Ελλάδα, την Κάλυμνο.
Ανάμεσά τους, κάποια είναι μεγαλύτερα, ένα συνομήλικο και ένα μικρότερο από όλους, ο Michael, που -δυστυχώς- έχει φύγει από τη ζωή.
«Με την ανακάλυψη των πέντε ετεροθαλών αδελφών μας, έγινε φανερό ότι ο πατέρας μας είχε δύο ξεχωριστές οικογένειες», εξηγεί η Cathie Grissell στον «Νέο Κόσμο». «Έκανε τέσσερα παιδιά με τη μητέρα μας. Και δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε. Γνώριζε, άραγε, ότι ήταν παντρεμένος; Ότι είχε άλλη οικογένεια; Πόσο δύσκολο θα ήταν για εκείνη να αποχωριστεί και τα τέσσερα παιδιά της».
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥΣ
Τα μεγαλύτερα από τα ετεροθαλή τους αδέλφια γεννήθηκαν στο Σίδνεϊ το 1963 και το 1964, ενώ το τρίτο γεννήθηκε στο Ντάργουιν το 1966, όπου η οικογένεια είχε μετακομίσει πριν φύγει για την Κάλυμνο το 1967. Στο νησί γεννήθηκε ένα ακόμη παιδί το 1968, ενώ το 1974 η οικογένεια επέστρεψε στο Ντάργουιν, όπου υποδέχθηκε το πέμπτο παιδί, τέσσερα χρόνια αργότερα.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής της οικογένειας στην Κάλυμνο, ο πατέρας τους, Frank Kathopoulis (Φρανκ Καθοπούλης), εργαζόταν ως οδηγός φορτηγού στην Αυστραλία και ταξίδευε συχνά στο Σίδνεϊ. Εκεί ανέπτυξε σχέση με μια άλλη γυναίκα —τη μητέρα τους— που οδήγησε στη γέννηση των τεσσάρων παιδιών που δόθηκαν για υιοθεσία.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥΣ
Τα αδέλφια δεν γνωρίζουν τίποτα για τη βιολογική τους μητέρα και πλέον επιθυμούν όσο τίποτα άλλο να την βρουν, ή έστω να μάθουν περισσότερα για τη ζωή της. Γι’ αυτό αποφάσισαν να δημοσιοποιήσουν το όνομα του πατέρα τους -ο οποίος έχει ήδη φύγει από τη ζωή- ελπίζοντας ότι κάποιος θα τον αναγνωρίσει και θα βοηθήσει να συμπληρωθούν τα κομμάτια του παζλ που λείπουν.
«Μόνο ένα πράγμα απομένει για να ολοκληρωθεί αυτό το ταξίδι», λέει η Cathie.
«Θα θέλαμε πολύ να βρούμε τη βιολογική μας μητέρα. Είναι ακόμα στη ζωή; Δεν μπορούμε να φανταστούμε τι έχει περάσει, πώς ήταν η ζωή της όλα αυτά τα χρόνια… τι μπορεί ακόμα να κουβαλάει στην καρδιά της. Θα σήμαινε τα πάντα να την βρούμε, να της προσφέρουμε γαλήνη, αγάπη και κατανόηση και να της πούμε ότι τα παιδιά της είναι ασφαλή, είναι καλά και είναι ξανά μαζί. Προσωπικά, θα ήθελα απλώς να τη βρω για να της δώσω μια αγκαλιά».
ΑΒΙΑΣΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ
Η Cathie Grissell, που εργάζεται ως νοσηλεύτρια χειρουργείου και ζει στο Μπρίσμπαν, περιγράφει τη φυσική και αυθόρμητη σύνδεση που ένιωσε όταν συνάντησε πρόσφατα μία από τις ετεροθαλείς αδελφές της.
«Μιλούσαμε στο τηλέφωνο για δυο-τρεις μήνες, περιμένοντας τα αποτελέσματα από το τεστ DNA, ενώ δημιουργήσαμε και μία ομάδα στο WhatsApp, όπου συμμετείχαν όλα τα αδέλφια».
«Υποθέτω ότι στην ελληνική κουλτούρα, η οικογένεια είναι πραγματικά σημαντική», συνεχίζει η Cathie, περιγράφοντας πόσο ανοιχτά και φιλόξενα είναι όλα τα αδέλφια της.
«Δεν μπορώ να περιγράψω αυτή τη σύνδεση. Ίσως να έχει να κάνει με τη βαθιά επιθυμία να ανήκω κάπου, αυτή την αίσθηση ταυτότητας, ότι γνωρίζω πλέον την καταγωγή μου. Όταν συνάντησα την ετεροθαλή αδελφή μου και τον υπέροχο σύζυγό της την περασμένη εβδομάδα, η σύνδεση ήταν αυθόρμητη. Δεν υπήρξε αμηχανία. Ήταν απλά αβίαστη και όμορφη».
Ήδη γίνονται σχέδια για μια μεγάλη επανένωση στην Αυστραλία, ενώ κάνουν όνειρα να ταξιδέψουν όλοι μαζί στην Κάλυμνο, τον τόπο της καταγωγής τους.
«Ο πατέρας μου ήταν ένα από δέκα παιδιά, οπότε μπορείτε να φανταστείτε πόσο μεγάλη είναι η ελληνική οικογένεια. Πάντα ήθελα να προέρχομαι από μια μεγάλη οικογένεια», λέει γελώντας.
Η Cathie είχε επισκεφθεί την Ελλάδα πριν από πολλά χρόνια, αλλά το επόμενο ταξίδι της θα έχει εντελώς διαφορετικό νόημα. Όπως και η φετινή της εμπειρία στο Ελληνικό Φεστιβάλ «Πανηγύρι» στο Μπρίσμπαν, ήταν τόσο διαφορετική. «Πηγαίνω στο φεστιβάλ εδώ και 22 χρόνια. Φέτος πήγα με μία από τις πιο κοντινές μου φίλες και έκλαψα. Συγκινήθηκα πάρα πολύ».
Παρ΄ότι χρειάστηκε πάνω από μισός αιώνας για να βρουν ο ένας τον άλλον, κανένα από τα αδέλφια δεν στέκεται στα χαμένα χρόνια.
«Πιστεύω ότι όλα συνέβησαν την κατάλληλη στιγμή, όταν ήμασταν έτοιμοι και είχαμε τον χρόνο να συνδεθούμε».
Το μόνο που ήθελε να μάθει η Cathie όταν ξεκίνησε αυτό το «ταξίδι», ήταν η καταγωγή της. Ποτέ δεν περίμενε να βρει αδέλφια — και μάλιστα μια τόσο μεγάλη ελληνική οικογένεια. «Είναι ένα υπέροχο δώρο. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου τώρα χωρίς αυτούς. Είναι δύσκολο να περιγράψω πώς από άγνωστοι έγιναν άνθρωποι που αγαπώ βαθιά».
«Το ότι ανακάλυψα πως είμαι και Ελληνίδα, εξηγεί πολλά για μένα. Εξηγεί το πάθος μου, την αίσθηση δικαιοσύνης που έχω. Είμαι και αρκετά συναισθηματική, και πολύ εκδηλωτική. Πολλοί φίλοι μού λένε ότι τώρα όλα εξηγούνται, ότι είμαι πραγματικά… τόσο Ελληνίδα».
Ως η μόνη από τα εννέα αδέλφια που δεν είχε καμία σύνδεση με τις ελληνικές της ρίζες, η Cathie έχει αρχίσει να μαθαίνει τη γλώσσα, με τη βοήθεια των αδελφών της.
ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΛΠΙΔΑ
Καθώς τα τέσσερα υιοθετημένα αδέλφια ανυπομονούν να γνωρίσουν καλύτερα τα ετεροθαλή αδέλφια που πρόσφατα ανακάλυψαν, συνεχίζουν να αναζητούν το ένα πρόσωπο που παραμένει ακόμα μυστήριο. Τη μητέρα τους.
Ελπίζουν ότι κάποιος μπορεί να θυμάται τον Frank Kathopoulis και τη σχέση του με τη μητέρα τους κατά την περίοδο που βρισκόταν στο Σίδνεϊ, πιθανώς μεταξύ 1967 και 1974. Οποιαδήποτε πληροφορία, όσο μικρή κι αν είναι, θα γίνει δεκτή με τεράστια ευγνωμοσύνη και απόλυτη διακριτικότητα και σεβασμό.