Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 76 ετών, ο θρύλος της heavy metal, Ozzy Osbourne, τρεις εβδομάδες μετά την αποχαιρετιστήρια συναυλία του συγκροτήματος Black Sabbath στο Birmingham της Αγγλίας.

Ο εμβληματικός τραγουδιστής των Black Sabbath αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και το 2020 είχε ανακοινώσει πως πάσχει από Πάρκινσον.

Η ζωή του άλλαξε ριζικά με την ίδρυση του θρυλικού συγκροτήματος Black Sabbath, με το οποίο άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία του «σκληρού» ήχου για δεκαετίες.

Γνωστός για την εκκεντρική ιδιοσυγκρασία του, φημολογείται πως σε μία από τις συναυλίες του δάγκωσε το κεφάλι μιας ζωντανής νυχτερίδας.

Γεννημένος ως John Michael Osbourne στις 3 Δεκεμβρίου 1948 στο Aston του Birmingham, εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 15 ετών και εργάστηκε σε διάφορες περιστασιακές δουλειές.

Ως συγκρότημα, οι Black Sabbath θεωρούνται ευρέως εκείνοι που καθόρισαν και διέδωσαν τον ήχο του heavy metal.

Ως σόλο καλλιτέχνης, ο Osbourne κυκλοφόρησε 11 άλμπουμ, με το ντεμπούτο του Blizzard Of Ozz να κυκλοφορεί το 1980 και να περιλαμβάνει δύο από τα πιο εμβληματικά τραγούδια του, τα Crazy Train και Mr Crowley.

Ο τραγουδιστής από το Birmingham πούλησε περισσότερους από 100 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως, τόσο με τους Black Sabbath όσο και ως σόλο καλλιτέχνης.

Η Φανή Καμπάση έγραψε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ σχετικά με τον θάνατό του:

Ο John Michael Osbourne, ο άνθρωπος που όλοι γνωρίσαμε ως Ozzy, έφυγε από τη ζωή στις 22 Ιουλίου 2025, σε ηλικία 76 ετών, αφήνοντας πίσω του μια ανεπανάληπτη μουσική παρακαταθήκη. Ο «Πρίγκιπας του Σκότους» δεν υπήρξε απλώς ένας μουσικός. Υπήρξε το σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής, ένας αντιήρωας που εξέφρασε τις ανησυχίες, τους φόβους και τις ελπίδες μιας νεολαίας -που έψαχνε να ουρλιάξει- μέσα από την ιδαίτερη φωνή του.

Γεννήθηκε στο Μπίρμινχαμ της Αγγλίας το 1948 και μέσα από τα στενά της εργατικής τάξης βρήκε διέξοδο στη μουσική. Το 1968, μαζί με τον Tony Iommi, τον Geezer Butler και τον Bill Ward, ίδρυσε τους Black Sabbath και γέννησε ουσιαστικά το heavy metal, ένα είδος που έως τότε δεν υπήρχε καν ως ορισμός.

Η σκοτεινή, απόκοσμη φωνή του, τα riffs που έμοιαζαν με προφητείες και οι στίχοι που μιλούσαν για κοινωνική αποξένωση και υπαρξιακή αγωνία, έθεσαν τα θεμέλια για μια νέα κατεύθυνση στη ροκ μουσική.

Άλμπουμ όπως το Paranoid, το Master of Reality και το Sabbath Bloody Sabbath δεν ήταν απλώς εμπορικές επιτυχίες, αλλά δίσκοι-μνημεία που ακόμα και σήμερα διδάσκονται σε μουσικά σχολεία.

Το 1979 απομακρύνθηκε από τους Black Sabbath, βυθισμένος στις καταχρήσεις και το χάος. Αντί όμως να σβήσει, επέστρεψε δυνατότερος. Το Blizzard of Ozz ήταν η αρχή μιας εντυπωσιακής solo καριέρας με τραγούδια όπως το Crazy Train και το Mr. Crowley, που απέδειξαν ότι ο Ozzy δεν ήταν απλώς μέρος ενός συγκροτήματος, αλλά μια αυθύπαρκτη μουσική δύναμη. Δεν ήταν λίγες οι φορές που προκάλεσε θόρυβο: είτε δαγκώνοντας μια νυχτερίδα επί σκηνής, είτε καθηλώνοντας τα πλήθη με την ενέργειά του, είτε φωνάζοντας «Sharon!» (η γυναίκα του) μπροστά από τις κάμερες του MTV.

Ακόμα και όταν το σώμα του άρχισε να τον προδίδει -με τη διάγνωση Parkinson, με πτώσεις, με χειρουργεία- δεν σταμάτησε ποτέ να επιστρέφει.

Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, στις 5 Ιουλίου 2025, ανέβηκε ξανά στη σκηνή με τους Black Sabbath, στο Villa Park του Birmingham, σε μια επική συναυλία με τίτλο Back to the Beginning. Καθισμένος στο θρόνο του, μπροστά σε 45.000 θεατές, τραγούδησε για τελευταία φορά, με βλέμμα καθαρό, με καρδιά γεμάτη και με φωνή που ακόμα είχε μέσα της τον πυρήνα της μεταλλικής επανάστασης.

Η στιγμή ήταν γεμάτη από συμβολισμούς -ο Ozzy, ο μύθος του metal, γύρισε στο Birmingham, εκεί που ξεκίνησε, για να δώσει τον ύστατο χαιρετισμό, όχι ως θρύλος, αλλά ως άνθρωπος. Και οι Sabbath δεν ήταν μόνοι… μεταξύ άλλων, Metallica, Guns N’ Roses, Slayer, Tool και Pantera συμμετείχαν, διαμηνύοντας το μήνυμα: εδώ είναι η ρίζα, εδώ γεννήθηκε κάτι που θα υπάρχει για πάντα.

Τα λόγια μετά ήταν μια ωδή στον Ozzy. Ο James Hetfield (Metallica) είπε χαρακτηριστικά: «Χωρίς τους Sabbath δεν θα υπήρχαν οι Metallica. Σας ευχαριστούμε που δώσατε νόημα στη ζωή μας», ενώ ο Tom Morello (Rage Against The Machine/Audioslave) χαρακτήρισε το show ως «η καλύτερη χέβι μέταλ συναυλία όλων των εποχών».

Αυτή η στιγμή ήταν λες και σφράγισε ολόκληρη τη ζωή του – ένας frontman που έδωσε τα πάντα -παρά την εμφάνιση και την εικόνα ενός ηλικιωμένου άντρα καθισμένου- και άφησε τον κόσμο να τον χαιρετήσει με αγάπη και αναγνώριση… για τελευταία φορά.

Όλα αυτά μαζί συνθέτουν μια εικόνα: ο Ozzy δεν έδωσε απλώς έναν επίλογο· έγραψε με την φωνή και τη στάση του το τελευταίο κεφάλαιο μιας ζωής που ώθησε το heavy metal από τα γκαράζ στην ιστορία.

Η απώλειά του δεν είναι το τέλος ενός καλλιτέχνη. Είναι η σφραγίδα, που όρισε τον ήχο, τη στάση και τη φιλοσοφία του σκληρού ήχου για πάνω από μισό αιώνα. Ο Ozzy ήταν σκοτεινός, αστείος, παθιασμένος, υπερβολικός, αυθεντικός. Ήταν μια ενέργεια που δεν μπορούσε να τιθασευτεί.

Και τώρα που έσβησε, το μόνο που μένει είναι να δυναμώσουμε λίγο παραπάνω την ένταση και να αφήσουμε τη φωνή του να μας συνοδεύει για πάντα… All aboard…