Η Εφορία (Australian Taxation Office) θέλοντας να κατευνάσει τη «φημολογία» ότι ισχυρά πρόσωπα τυγχάνουν ειδικής μεταχείρισης ανακοίνωσε ότι θα επανεξετάσει τη διαδικασία με την οποία αποφασίστηκε η διαγραφή οφειλών 953.000 δολαρίων, σε πρόστιμα και τόκους, από εταιρεία που ανήκει στον πρώην πρωθυπουργό, Paul Keating.

«Προβαίνουμε σε επακόλουθες ενέργειες για να διασφαλίσουμε ότι όλες οι διαδικασίες τηρήθηκαν σωστά», ανέφερε το ATO σε δήλωση που εξέδωσε μετά τα όσα έγιναν γνωστά στο Four Corners.

Η εκπομπή αποκάλυψε μια «απότομη αλλαγή στάσης» του ΑΤΟ το 2015, η οποία ακολούθησε τριετείς διαπραγματεύσεις και ήρθε μετά την έκδοση επίσημης ειδοποίησης πληρωμής ύψους 953.000 δολαρίων προς την εν λόγω εταιρεία.

Η απόφαση ήταν ασυνήθιστη -ανέφερε το ABC- διότι για τους περισσότερους φορολογούμενους, η επίσημη διαδικασία αμφισβήτησης μιας τέτοιας οφειλής σχετικά με το λεγόμενο γενικό επιτόκιο (GIC) θα απαιτούσε συνήθως την προσφυγή τους στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο.

«Λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες που εκφράστηκαν στο τμήμα σχετικά με την απαλλαγή από το GIC για έναν φορολογούμενο υψηλού προφίλ», επισήμανε το ATO.

«Όπου εκφράζονται ανησυχίες, επιδιώκουμε να ανταποκριθούμε μέσω των κατάλληλων διαύλων, συμπεριλαμβανομένης της εσωτερικής επανεξέτασης, της ανεξάρτητης εποπτείας και, όπου είναι απαραίτητο, της βελτίωσης των συστημάτων και των διαδικασιών μας».

«Το κοινό δικαίως αναμένει από εμάς τα υψηλότερα πρότυπα ακεραιότητας, δικαιοσύνης και λογοδοσίας, και λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη τα θέματα που τέθηκαν στο τμήμα αυτό».

Η φορολογική οφειλή ανακαλύφθηκε το 2012, όταν το ΑΤΟ διαπίστωσε ότι μια εταιρεία που ανήκε στον κ. Keating δεν είχε δηλώσει κέρδη από πώληση μετοχών το 2004.

Αν και η εν λόγω εταιρεία Brenlex Pty Ltd κατέβαλε αργότερα τα 446.000 δολάρια, το ATO απαίτησε στη συνέχεια περισσότερα από 600.000 δολάρια σε τόκους και πρόστιμα που είχαν συσσωρευτεί κατά τα οκτώ χρόνια από την πώληση.

Οι διαπραγματεύσεις διήρκεσαν τρία χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων οι σύμβουλοι του κ. Keating ζήτησαν τη διαγραφή του χρέους μέσω ενός φορολογικού κανόνα που ονομάζεται «διακριτική ευχέρεια του Επιτρόπου» (Commissioner’s discretion).

Ισχυρίστηκαν ότι ο πρώην πρωθυπουργός πίστευε λανθασμένα ότι η Brenlex είχε πληρώσει τον φόρο και «από αμέλεια δεν ενημέρωσε τους διευθυντές του» για την πώληση.

Ο καθηγητής Εταιρικού Δικαίου στο Sydney University, Jason Harris, δήλωσε στο ABC ότι η «διακριτική ευχέρεια του Επιτρόπου» εφαρμόζεται γενικά όταν ένας φορολογούμενος έχει υποστεί κάποια μορφή αδικίας, όπως κακή συμβουλή από λογιστή, ή όταν έχει συμβεί κάποιο σημαντικό γεγονός στη ζωή του, όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου.

Είπε ότι ο λόγος που έδωσαν οι σύμβουλοι του κ. Keating — ότι είχε ξεχάσει ότι δεν είχε συμμορφωθεί — δεν ήταν αποδεκτός.

«Είναι εξωφρενικό», είπε.

Τον Απρίλιο του 2015, το ATO εξέδωσε στον κ. Keating μια νόμιμη απαίτηση για πληρωμή των οφειλών, οι οποίες μέχρι τότε είχαν αυξηθεί σε 953.396 δολάρια.

Δέκα ημέρες μετά την τελική επιστολή των συμβούλων του, το ΑΤΟ αποφάσισε να ακυρώσει το σύνολο του χρέους.

Ο καθηγητής Φορολογικού Δικαίου στο UNSW, Michael Walpole, προειδοποίησε ότι δεν είναι γνωστά αρκετά στοιχεία για την υπόθεση ώστε να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.

Σε γενικές γραμμές, είπε ότι είναι επιθυμητό, εφόσον βασίζονται στα κατάλληλα πρωτόκολλα, οι φορολογικές Αρχές να μπορούν να καταλήγουν σε συμβιβασμούς με τους φορολογούμενους.

Το ATO δήλωσε στο Four Corners ότι «η ακούσια παράβλεψη» της υποχρέωσης καταβολής φόρου δεν αποτελεί γενικά έγκυρο λόγο για την ακύρωση του GIC.

«Ωστόσο, μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις όπου το GIC παραχωρείται όταν ένας φορολογούμενος παραβλέπει ακούσια την υποχρέωση υποβολής ενός εντύπου ή πραγματοποίησης μιας πληρωμής, ανάλογα με τις ιδιαίτερες περιστάσεις του φορολογούμενου».