Ο Σύλλογος Καστελλοριζίων Βικτώριας, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του, διοργάνωσε μια εκδήλωση αναδεικνύοντας την πλούσια ιστορία του Συλλόγου.
Περίπου 100 άτομα παρευρέθηκαν στο South Melbourne, όπου παρουσιάστηκε έκθεση με ενδύματα, οικογενειακά κειμήλια και κοσμήματα από το νησί, πολλά εκ των οποίων έχουν διασωθεί και παραμένουν σε οικογένειες συμπαροίκων μέχρι σήμερα.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης προβλήθηκε επίσης ταινία με συνεντεύξεις μελών της καστελλοριζιακής κοινότητας, που υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και της δράσης του Συλλόγου.
Σύμφωνα με τη διοργανώτρια της εκδήλωσης, Gina Gekas, η μετανάστευση των Καστελλοριζιών προς τη Βικτώρια πραγματοποιήθηκε σε τέσσερα κύματα.
«Μερικοί ήρθαν στα τέλη του 19ου αιώνα, ακολούθησε ένα δεύτερο κύμα από το 1921 έως το 1926, ένα τρίτο από το 1927 έως το 1939 και το τέταρτο το 1945…», δήλωσε η κα Gekas στον «Νέο Κόσμο».
Δείχνοντας έναν πίνακα με παλαιά, εξέχοντα μέλη του Συλλόγου που κοσμούσε τους τοίχους της αίθουσας, ο πρόεδρος του Συλλόγου, Nick Spartels, σχολίασε:
«Κοιτάζω αυτούς και βλέπω όλη την ιστορία του club».
«Κοίτα», είπε, «ο Spartels, πρόεδρος το 1955 — σχεδόν 25 χρόνια συμμετοχής της οικογένειας Spartels μέσα στον αιώνα από την ίδρυση του club».
«Ο παππούς μου, ο πατέρας μου και εγώ, η τρίτη γενιά».
Το οικογενειακό όνομα Spartelis άλλαξε σε Spartels.
«Την εποχή εκείνη, ξέρεις, οι άνθρωποι άλλαζαν τα ονόματά τους απλώς για να αποφύγουν έναν είδος ρατσισμού», εξήγησε ο κ. Spartels.
«Ο παππούς μου ήρθε εδώ στις αρχές του 1912. Άφησαν τις οικογένειές τους για να καθιερωθούν και να αποκτήσουν μια καλύτερη ζωή. Το Kazzie Club δημιουργήθηκε για να στηρίζει τους νεοαφιχθέντες».
Από αυτό το μικρό νησί του Αιγαίου προέρχονται μερικές από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες της Αυστραλίας στους νομικούς, πολιτικούς, επιχειρηματικούς και επαγγελματικούς τομείς — οικογένειες όπως οι Moraitis και οι Bisas.
Παρά την έντονη αυστραλιανή προφορά ορισμένων ηλικιωμένων, ο πυρήνας του Ελληνισμού παραμένει ισχυρός ακόμη και έναν αιώνα μετά.
Αναλογιζόμενος την προσωπική του εμπειρία ο κ. Spartels πρόσθεσε:
«Οι νέοι αλλάζουν. Μόλις φτάσεις στα 30, θέλεις να επιστρέψεις σπίτι. Όταν πήγα στο νησί για πρώτη φορά, ανατρίχιασα. Σκέφτηκα τους παππούδες μου και τον αγώνα που έδωσαν σε αυτό το νησί».
«Θέλω να συνεχιστεί. Θέλω να κρατήσω το club για τις μελλοντικές γενιές — τα παιδιά των παιδιών μου και τα δικά τους παιδιά».
Ο Kevin Zervos, γιος του George Zervos, επικεφαλής του Court of Appeal στο Χονγκ Κονγκ και πρώην διευθυντής του Public Prosecutions (2011–2013), μοιράζεται τις σκέψεις του καθώς κοιτάζει τα ονόματα των προηγούμενων προέδρων, όπως ο Jack Bisas και ο πατέρας του, George Zervos.
«Τους θαύμαζα, ήταν πηγή έμπνευσης για μένα. Έβλεπα πώς αγωνίζονταν και πώς όλοι εδώ ήταν ενωμένοι».
Η Christine Dimer, πρόεδρος της ομάδας ηλικιωμένων του Συλλόγου, Kazzie Seniors Club, επαίνεσε τη στήριξη του Δήμου Port Phillip, η οποία όπως είπε «συνέβαλε στην επιτυχία της απογευματινής εκδήλωσης».
«Νομίζω ότι όταν φύγουμε από αυτή τη ζωή, τα παιδιά και τα εγγόνια μας που γεννήθηκαν εδώ, όπως πολλοί από εμάς, θα επιστρέψουν στο club», πρόσθεσε η κα Dimer.
Ο παππούς της κας Dimer έφτασε στο Queensland στα τέλη του 19ου αιώνα, όπου εργάστηκε ως κόπτης ζαχαροκάλαμου.
«Η μητέρα μου γεννήθηκε στο Innisfail, Queensland. Ένα πιστοποιητικό στην αίθουσα δείχνει τη μητέρα μου να φοιτά σε ένα εξαιρετικό σχολείο εκεί…».
Οι εορτασμοί για τη συμπλήρωση των 100 χρόνων του Συλλόγου θα συνεχιστούν με μία διάλεξη που θα λάβει χώρα στις 18 Σεπτεμβρίου στο Ελληνικό Κέντρο.
Η Florence Livery θα παρουσιάσει το Stardust: The Golden Years of the Kastellorizian Ladies Society, αναδεικνύοντας τον ρόλο ενός από τα πρώτα ελληνικά γυναικεία σωματεία στην Αυστραλία.
