Μία διήμερη ελληνική γιορτή πραγματοποιήθηκε από τα εστιατόρια «Olympic Meats» και «Messina», στο Marrickville του Σίδνεϊ
Ο ιδιοκτήτης και σεφ του «Olympic Meats», Timothy Cassimatis, ανέφερε ότι η συνεργασία για την εκδήλωση που έλαβε χώρα πρόσφατα στον χώρο στάθμευσης των κεντρικών εγκαταστάσεων του «Messina» προέκυψε εντελώς απρόσμενα.
«Η Messina επικοινώνησε μαζί μου και με ρώτησε αν θέλαμε να κάνουμε μια εκδήλωση στον χώρο τους», είπε ο Cassimatis στον «Νέο Κόσμο».
«Είναι πολύ γνωστοί και έχουν εξαιρετική φήμη, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να πω ‘όχι’ σε κάτι τέτοιο».
Ο σεφ δήλωσε ότι νιώθει εξαιρετικά ευγνώμων για την πρόταση συνεργασίας, θεωρώντας την σημαντική επιβεβαίωση της σκληρής δουλειάς που έχουν καταβάλει το τελευταίο εξάμηνο, από το άνοιγμα του εστιατορίου.
«Εμείς οι σεφ ζούμε για αυτό που κάνουμε. Αυτή είναι η ζωή μας και είμαστε πολύ ευγνώμονες γι’ αυτό», είπε.
Ο Cassimatis εξήγησε ότι το εστιατόριο ακολουθεί μια πιο ανεπίσημη προσέγγιση σε σχέση με άλλα, ιδιαίτερα όσον αφορά τις κρατήσεις, δίνοντας έμφαση στο να προσφέρει σε κάθε περαστικό ένα καλό γεύμα.
«Δεν υπάρχουν κρατήσεις. Έρχεσαι, γράφεις το όνομά σου, παίρνεις ένα τραπέζι, κάθεσαι, τρως, χαλαρώνεις λίγο και συνεχίζεις τη μέρα σου», ανέφερε.
«Αν έρθεις στο εστιατόριό μου, ξέρεις ότι θα φας. Μπορεί να χρειαστεί να περιμένεις λίγο, αλλά ξέρεις με σιγουριά ότι θα βρεις τραπέζι».
Ο Cassimatis τόνισε ότι αυτή η προσέγγιση προέρχεται από την επιθυμία να εμφυσήσει μια «παλιομοδίτικη» ελληνική ενέργεια, όπου η εμπειρία του γεύματος είναι χαλαρή και ανεπιτήδευτη.
«Δεν επικεντρωνόμαστε υπερβολικά στις τυπικότητες ή στη λεπτομέρεια σε ορισμένα πράγματα. Θέλουμε να παραμείνει η εμπειρία κάπως ακατέργαστη και αβίαστη. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό, γιατί αποπνέει κάτι από την γνήσια ελληνική συνήθεια».
Η βαθιά εκτίμηση του σεφ για την ελληνική κουζίνα προέκυψε από τη γοητεία που του ασκούσαν οι διαφορετικοί τρόποι μαγειρέματος των γιαγιάδων του – η μία από τα Κύθηρα και η άλλη από ένα μικρό χωριό κοντά στην Καλαμάτα.
«Από πολύ μικρή ηλικία ήμουν ιδιαίτερα συνειδητοποιημένος ότι υπάρχουν αποχρώσεις μέσα στην ίδια την ελληνική κουζίνα, και αυτό πάντα μου κέντριζε την περιέργεια», είπε.
Ο Cassimatis αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η μία γιαγιά έφτιαχνε φάβα με τουρσί πορτοκάλι, η άλλη παστό, ενώ και οι δύο ετοίμαζαν τη μαγειρίτσα, αλλά με διαφορετικό τρόπο η καθεμία.
«Νομίζω ότι επειδή μεγάλωσα τρώγοντας δύο διαφορετικά είδη κουζίνας από την ίδια χώρα, αυτό μου άνοιξε τα μάτια και με έκανε να θέλω να εμβαθύνω και να κατανοήσω καλύτερα τα ελληνικά πιάτα».
Η εκτίμηση αυτή καλλιέργησε την αγάπη του για τις γεύσεις, με το εστιατόριο να αποτελεί έναν τρόπο διατήρησης της πλούσιας ελληνικής παράδοσης στην κουζίνα.
Ο Cassimatis άφησε να εννοηθεί ότι ενδέχεται να υπάρξουν περαιτέρω συνεργασίες στο άμεσο μέλλον, τις οποίες θεωρεί πολύ ικανοποιητικές και συναρπαστικές.
