Την ευγνωμοσύνη της σε όλους τους πυροσβέστες που δίνουν μάχη για την κατάσβεση δασικών πυρκαγιών ανά την Ευρώπη, εξέφρασε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκή Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, κατά την ομιλία της για την «Κατάσταση της Ένωσης», κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην ομάδα 20 Ελλήνων «δασοκομάντος».

Όταν ξέσπασαν οι πυρκαγιές στην περιοχή της Αστούριας, τον περασμένο Αύγουστο, η Ισπανία ζήτησε την υποστήριξη της Ευρώπης και η Ελλάδα ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα.

«Οι φλόγες ήταν τόσο τεράστιες που ο καπνός ήταν ορατός από το διάστημα», είπε η κα φον ντερ Λάιεν, «αλλά για πέντε ημέρες οι 20 Έλληνες δασοφύλακες στάθηκαν δίπλα στους Ισπανούς συναδέλφους τους».

Καθώς οι φλόγες πλησίαζαν το χωριό Genestoso, πάλευαν μέρα νύχτα για να περιορίσουν την πυρκαγιά και στο τέλος – μαζί – έσβησαν τη φωτιά και το χωριό σώθηκε.

Ένας από αυτούς τους 20 Έλληνες «δασοκομάντος», ο υποπυραγός Νικόλαος Παϊσιος, ήταν παρών στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο οποίος καταχειροκροτήθηκε από τους ευρωβουλευτές.

«Είναι μεγάλη τιμή να καλωσορίζουμε σήμερα έναν από αυτούς τους ήρωες», είπε η κα Φον ντερ Λάιεν.

«Το θάρρος σας αποτελεί έμπνευση για όλους μας. Ευχαριστούμε εσάς και την ομάδα των Ευρωπαίων ηρώων για τη δύναμή σας, τη δέσμευσή σας και την εξαιρετική σας ηγεσία», πρόσθεσε.

Με πάνω από ένα εκατομμύριο εκτάρια καμένης γης φέτος το καλοκαίρι στην Ευρώπη, η πρόεδρος της Επιτροπής αναφέρθηκε στην κλιματική αλλαγή, λέγοντας ότι η Ε.Ε, πρέπει να εντείνει ριζικά τις προσπάθειές της για να προσαρμοστεί και να γίνει πιο ανθεκτική.

Μεταξύ άλλων, πρότεινε τη δημιουργία ενός νέου ευρωπαϊκού κέντρου πυρόσβεσης με έδρα την Κύπρο, το οποίο θα μπορούσε επίσης να υποστηρίξει τους περιφερειακούς γείτονες.

Αναφέρθηκε και στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας, σημειώνοντας ότι φέτος το καλοκαίρι, «760 γενναίοι Ευρωπαίοι στάλθηκαν σε όλες τις γωνιές της Ευρώπης».

Παΐσιος: Οι κοινές εκπαιδεύσεις μάς έχουν δώσει μια κοινή «γλώσσα» στο πεδίο 

Στις 21 Αυγούστου 2025 μία ομάδα πεζοπόρου τμήματος (GFFF), αποτελούμενη από 20 «δασοκομάντος» των Ειδικών Μονάδων Δασικών Επιχειρήσεων (ΕΜΟΔΕ) ετοιμάζεται να αναχωρήσει από την Ελευσίνα για να συνδράμει στις σφοδρές πυρκαγιές που ήταν σε εξέλιξη στην Αστούριας της Ισπανίας.

Τα έμπειρα στελέχη της 1ης ΕΜΟΔΕ επιβιβάζονται στο C-27 με τελικό προορισμό το Genestoso.

Εκεί θα βρεθούν μαζί με τους Ισπανούς συναδέλφους τους για πέντε ημέρες δίνοντας μάχη ώστε να σώσουν το χωριό την ώρα που οι φλόγες πλησίαζαν απειλητικά τα πρώτα σπίτια.

Επικεφαλής τους ο 28χρονος υποπυραγός, Νικόλαος Παΐσιος, που από τη Βορειοδυτική Ισπανία βρέθηκε στα έδρανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εκπροσωπώντας όλη την ελληνική αποστολή.

«Ήταν μια στιγμή τιμής και συγκίνησης. Η αναφορά της κα φον ντερ Λάιεν δεν αφορούσε μόνο εμάς που ήμασταν στην Ισπανία, αλλά όλους τους Έλληνες πυροσβέστες και τους ‘δασοκομάντος’ των 21 Ειδικών Μονάδων που δίνουν μάχες σε όλη τη χώρα», δήλωσε ο ίδιος, μιλώντας στην Ιωάννα Καρδάρα, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Την ώρα που μιλάμε, μια άλλη αποστολή της ΕΜΟΔΕ βρίσκεται στην Κορσική, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος προεγκατάστασης. Συνεχίζουμε με αίσθημα καθήκοντος την αποστολή μας που είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής, των περιουσιών και του περιβάλλοντος».

Όπως εξήγησε η αποστολή στην Αστούριας ήταν μια εμπειρία σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

«Υψηλές θερμοκρασίες, δυνατοί άνεμοι, πολύ εύφλεκτη βλάστηση και βουνά που έφταναν τα 2000 μέτρα, κάνοντας την πρόσβαση και τον συντονισμό ακόμα πιο δύσκολα».

Η μεγαλύτερη πρόκληση για εκείνους ήταν η ταχύτητα με την οποία εξαπλωνόταν η φωτιά.

«Έπρεπε να κινηθούμε γρήγορα, οργανωμένα και με απόλυτη συγκέντρωση για να προστατεύσουμε τα χωριά και να περιορίσουμε τις ζημιές στο δάσος».

Καθώς οι φλόγες είχαν φτάσει πολύ κοντά στα πρώτα σπίτια οι Έλληνες «δασοκομάντος» σε πλήρη συντονισμό με τους Ισπανούς έστησαν άμεσα γραμμές άμυνας γύρω από το χωριό προκειμένου να τον προστατεύσουν και να το σώσουν.

Οι στιγμές εκείνες ήταν από τις «πιο κρίσιμες της αποστολής».

«Οι φλόγες είχαν φτάσει πολύ κοντά στα πρώτα σπίτια και ξέραμε ότι δεν υπήρχε περιθώριο για λάθη. Σε πλήρη συντονισμό με τους Ισπανούς, στήσαμε άμεσα γραμμές άμυνας γύρω από το χωριό και ταυτόχρονα μπήκαν στη μάχη τα εναέρια και επίγεια μέσα. Χρησιμοποιήσαμε ακόμα και τη μέθοδο της κατάκαυσης για να δημιουργήσουμε ένα ‘τείχος’ προστασίας. Δουλέψαμε ασταμάτητα, με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα, παρότι οι συνθήκες ήταν εξαιρετικά δύσκολες. Η στιγμή που καταλάβαμε ότι το χωριό είχε σωθεί ήταν απερίγραπτη, νιώσαμε τεράστια ανακούφιση και μεγάλη περηφάνια».

Όσα διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Ισπανία θα μείνουν χαραγμένα για πάντα στη μνήμη τους αλλά και στην καρδιά τους καθώς όπως είπε ο υποπυραγός, η υποδοχή των Ισπανών τους συγκίνησε πραγματικά.

«Οι Ισπανοί συνάδελφοι μας αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή, σα να ήμασταν δικοί τους άνθρωποι. Μας έδειξαν εμπιστοσύνη και σεβασμό για τη δουλειά μας. Οι κάτοικοι δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς μας ευχαριστούσαν, πολλοί με δάκρυα στα μάτια. Αυτές οι στιγμές σου μένουν μέσα σου και σου δίνουν δύναμη να συνεχίζεις».

Αναφορικά με τις μεθόδους που ανέπτυξαν και τις ομοιότητες που εντόπισαν στις συνθήκες σε Ελλάδα και Ισπανία ο κ. Παΐσιος τόνισε ότι υπήρχαν αρκετές ομοιότητες.

Υπογράμμισε δε ότι οι κοινές ευρωπαϊκές εκπαιδεύσεις τους έχουν δώσει μια κοινή «γλώσσα» στο πεδίο.

«Και στις δύο χώρες η φωτιά εκμεταλλεύεται τον άνεμο και τις πλαγιές για να εξαπλωθεί γρήγορα. Το τοπίο και η βλάστηση ήταν πολύ κοντά σε αυτό που συναντάμε στην Ελλάδα, κάτι που μας βοήθησε. Χρησιμοποιήσαμε τις γνωστές μεθόδους: αντιπυρικές ζώνες, κατάκαυση, εναέριες ρίψεις και φυσικά τις επίγειες επιχειρήσεις. Οι Ισπανοί κινήθηκαν με τον ίδιο τρόπο και αυτό έκανε τη συνεργασία μας πιο εύκολη. Είναι φανερό ότι οι κοινές ευρωπαϊκές εκπαιδεύσεις μάς έχουν δώσει μια κοινή «γλώσσα» στο πεδίο».

Τέλος, ο κ. Παΐσιος επισήμανε ότι οι φωτιές στο πέρασμα των χρόνων έχουν αλλάξει καθώς έχουν γίνει πιο έντονες και πιο απρόβλεπτες.

«Είναι πιο έντονες, εξαπλώνονται πιο γρήγορα και είναι πιο απρόβλεπτες από παλιά. Η κλιματική αλλαγή κάνει τα καλοκαίρια πιο ζεστά και ξηρά, με αποτέλεσμα η αντιπυρική περίοδος να μεγαλώνει. Αυτό σημαίνει φωτιές που απειλούν πολύ πιο άμεσα τις κοινότητες. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντική η συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο και οι κοινές ασκήσεις· μόνο έτσι βελτιώνουμε συνεχώς την ετοιμότητα και την αποτελεσματικότητά μας».