Φίλοι, οικογένεια και υποστηρικτές συγκεντρώθηκαν στο Café Patris στο Brunswick στις 23 Σεπτεμβρίου για να αποχαιρετήσουν τη Μαρία Βαμβακίνου από την πολυετή κοινοβουλευτική της πορεία.
Η Βαμβακίνου είχε εκφωνήσει τον αποχαιρετιστήριο λόγο της στο Κοινοβούλιο στις 10 Φεβρουαρίου 2025.
Παρόλο που αποχωρεί από την ομοσπονδιακή πολιτική, η βραδιά έδειξε καθαρά ότι ο ρόλος της στην κοινωνία μόλις αρχίζει.
Το δείπνο διοργανώθηκε από την κοινοτική ακτιβίστρια Μαρία Δημόπουλου, η οποία άνοιξε τη βραδιά με έναν ύμνο που ανέδειξε τη σημασία της πορείας της Βαμβακίνου.
«Το βαθύτερο σεβασμό μας για να τιμήσουμε εσένα, Μαρία, μια γυναίκα της οποίας το όνομα και το έργο ταυτίστηκαν με την τόλμη, την ακεραιότητα και την κοινότητα», είπε η Δημοπούλου.
«Όταν μπήκες στο Κοινοβούλιο πριν από 23 χρόνια ως η πρώτη γυναίκα γεννημένη στην Ελλάδα, έσπασες τη σιωπή — μια σιωπή που είχε διαρκέσει πολύ καιρό. Και δεν θα ήταν εύκολο να σταθείς εκεί που στάθηκες τότε».
Η Δημοπούλου αναφέρθηκε στα εμπόδια που αντιμετώπισε η Βαμβακίνου ως γυναίκα με μεταναστευτικό υπόβαθρο στην πολιτική:
«Ακόμη και σήμερα, οι διάδρομοι του Κοινοβουλίου δεν είναι ακριβώς φτιαγμένοι για γυναίκες σαν τη Μαρία, και σίγουρα όχι για μετανάστριες και πρόσφυγες. Αλλά η Μαρία πήρε πάνω της το βάρος μιας μεγάλης ευθύνης, όχι μόνο για να εκπληρώσει το έργο της ως κοινοβουλευτικός, αλλά και για να δείξει ότι γυναίκες σαν κι εμάς ανήκουν σε αυτούς τους χώρους εξουσίας.»
Μίλησε επίσης για την υπερηφάνεια που ένιωσαν πολλοί βλέποντας τη Βαμβακίνου να κινείται στο Κοινοβούλιο: «Δεν μπορώ να σας περιγράψω την υπερηφάνεια που ένιωσα βλέποντας μια γυναίκα γεννημένη στην Ελλάδα να περπατάει σε αυτούς τους διαδρόμους σαν να τους κατέχει. Μπράβο, Μαρία».
«Η κληρονομιά της Μαρίας δεν περιορίζεται μόνο στην εκπροσώπηση. Δεν περιορίστηκε απλώς στο να φτάσει εκεί, φρόντισε να μας πάρει μαζί της. Ξανά και ξανά υπερασπίστηκε τον πολυπολιτισμισμό, ακόμη και όταν δεν ήταν αποδεκτός. Αγωνίστηκε για την κοινωνική δικαιοσύνη όταν άλλοι σιώπησαν. Έγινε η φωνή της συλλογικής μας δύναμης, ιδιαίτερα για γυναίκες μετανάστριες και πρόσφυγες».
Το έργο της, σύμφωνα με τη Δημοπούλου, ήταν καθοριστικό για οργανώσεις στον τομέα της μετανάστευσης, όπως το Settlement Council of Australia.
Συνέβαλε στην ίδρυση της Harmony Alliance, συμμετείχε σε πολλές εκστρατείες, έρευνες και κρίσεις, και ηγήθηκε εκθέσεων για τη μετανάστευση.
Από την Ελλάδα, η Βαρβάρα Ιωάννου από το δίκτυο Food for Thought περιέγραψε τη Βαμβακίνου ως «μια γυναίκα ουσίας και πρωτοπόρο… η καριέρα της, είναι ένα μάθημα ουσιαστικής εκπροσώπησης», είπε.
Θύμισε επιτεύγματα όπως η εξασφάλιση επιστροφής δαπανών Medicare για προσθετικά καρκινοπαθών, η υπεράσπιση μεταρρυθμίσεων στην παιδική φροντίδα, ο πολυπολιτισμισμός και η ένταξη.
«Αλλά πιο σημαντική από την πολιτική ήταν η προσωπική της κληρονομιά», είπε. «Δεν υπήρξε ποτέ απόμακρη. Άκουγε. Συμμετείχε στις συζητήσεις μας, ακόμη και μέσω Zoom κατά την περίοδο του COVID, όχι ως VIP, αλλά ως μια από εμάς.»
Ο πρώην γερουσιαστής Kim Carr επαίνεσε επίσης τη Βαμβακίνου για το θάρρος και τη συνέπειά της.
Μία πρόσφυγας θυμήθηκε τη συμμετοχή της Βαμβακίνου σε τελετή αποφοίτησης στο Κοινοβούλιο για γυναίκες που είχαν επιβιώσει από ενδοοικογενειακή βία:
«Ίσως να μην είχαμε πολύ σύνδεση και να μην είχαμε συναντηθεί ποτέ πριν — αλλά πριν δύο χρόνια είχαμε τελετή αποφοίτησης για γυναίκες πρόσφυγες, τις πιο ευάλωτες, θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Γιορτάζαμε, και η Μαρία δεν χρειαζόταν να βρίσκεται στο Κοινοβούλιο εκείνη την ημέρα. Αλλά όταν μας είδε να περπατάμε μέσα, ήρθε και γιόρτασε μαζί μας. Κάθισε, μας άκουσε, μας ενθάρρυνε. Μας έδειξε τον σεβασμό και την αγάπη που, σε 36 χρόνια σε αυτή τη χώρα, δεν είχα ξαναδεί. Σ’ ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό, Μαρία. Ευχαριστώ».
Ο σύζυγός της, Δρ Μιχάλης Σ. Μιχαήλ, μίλησε επίσης, μοιραζόμενος αναμνήσεις από την κοινή τους πορεία στη δημόσια ζωή και εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του για την αναγνώριση των δεκαετιών προσφοράς της Μαρίας.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με την τραγουδίστρια και συνθέτρια Ανθεα Σιδηροπούλου να ερμηνεύει το τραγούδι «I Am a Woman», ένα τραγούδι ταιριαστό με την περίσταση.
Καθώς οι επευφημίες αντηχούσαν, ένα πράγμα ήταν σαφές: αν και η κοινοβουλευτική πορεία της Μαρίας Βαμβακίνου έχει κλείσει, η ιστορία της στην κοινωνία μόλις αρχίζει.
