Ο κορυφαίος Ελληνοαυστραλός κοµµωτής Γκάμπριελ Γεωργίου, ο οποίος πλέον απολαµβάνει νέα καριέρα στο Μπόλιγουντ, µιλά για τη ζωή του στο Λος Αντζελες, τις σχέσεις του µε διάσηµους ηθοποιούς και αποκαλύπτει πώς ξέφυγε από τον εφιάλτη των εξαρτήσεων.
Έφυγε από το σπίτι του στην Αυστραλία στα 19 του χρόνια, για να χαράξει τη δική του πορεία ακολουθώντας το πάθος του για την κοµµωτική. Η αγάπη του αυτή συνοδευόµενη από το ταλέντο του τον οδήγησε στις ελληνικές πασαρέλες, ώσπου τελικά έφτασε στο Χόλιγουντ. Σταρ όπως οι Κέιτ Μπλάνσετ, Τζένιφερ Λόπεζ, Τζέσικα Αλµπα, Ντρου Μπάριµορ, Μαρίσα Τοµέι και Κλόντια Σίφερ τον εµπιστεύτηκαν και αφέθηκαν στα χέρια του προκειµένου να φωτογραφηθούν για τα εξώφυλλα κορυφαίων περιοδικών ή να ποζάρουν χωρίς ψεγάδια στους φωτογραφικούς φακούς.
Το νόµισµα, όµως, έχει δύο όψεις και, όπως εξοµολογείται ο Γκάµπριελ Γεωργίου πίσω από τα λαµπερά και χαµογελαστά πρόσωπα ανθρώπων µε τεράστιο κοινό και διεθνή αναγνώριση πολλές φορές κρύβεται ό,τι πιο σκοτεινό και ειδεχθές µπορεί κανείς να συναντήσει σε έναν -κατά τα άλλα- κοινό θνητό.
«Στην αρχή όλη αυτή η λάµψη σε συνεπαίρνει. Εγώ ήµουν πολύ νέος και κοίταζα πώς να πετύχω. ∆εν είχα ακόµη διαµορφωµένες απόψεις και ολοκληρωµένη στάση ζωής. Πέρασαν τρία ολόκληρα χρόνια µέχρι να συνειδητοποιήσω ότι δεν χρειαζόµουν τίποτα από όλα αυτά. Ο κόσµος βλέπει τις διασηµότητες ως πρότυπα. Πολλοί, όµως, αντί να δείχνουν έναν καλό και ηθικό εαυτό, να προβάλλουν τη θετική τους πλευρά και να διατηρούν µια σωστή συµπεριφορά απέναντι στη ζωή και στους συνανθρώπους τους, εστιάζουν µόνο στην εξωτερική τους εικόνα. Πολλά από αυτά που βλέπουµε είναι ψεύτικα και στερούνται ουσίας. ∆εν ξέρω αν είναι η δόξα, η φήµη, τα χρήµατα ή ο συνδυασµός αυτών των παραγόντων, όµως η ζωή στο Χόλιγουντ, όπως τη βίωσα εγώ, ήταν γεµάτη από ψεύτικους ανθρώπους, µέσα στη µαταιοδοξία και βυθισµένους στον κόσµο των ναρκωτικών και των εξαρτήσεων» αποκαλύπτει.
Ο ίδιος, άλλωστε, δεν έµεινε ανεπηρέαστος από όλα αυτά, µέχρι που στα 31 του έκανε στροφή στην καριέρα του, αναζητώντας τη δική του αλήθεια. «Είχα µπλέξει και εγώ µε ουσίες, γιατί έτσι ένιωθα ότι µπορώ να αντιµετωπίσω την πραγµατικότητα. Σε ένα ταξίδι για παραγωγή της Victoria’s Secret στις Παρθένους Νήσους έµεινα καθαρός και από την έλλειψη ναρκωτικών αρρώστησα. Σχεδόν έφτασα στο σηµείο να βιώσω µια επιθανάτια εµπειρία. Oταν γύρισα στο Λος Αντζελες, αποφάσισα να τα µαζέψω όλα και να φύγω, γιατί αυτός ο κόσµος δεν µου ταίριαζε. Τότε ήταν να συµµετάσχω σε µια ταινία µε την Τζένιφερ Λόπεζ. Της είχα κάνει τα εξτένσιον στα µαλλιά και όλα τα σχέδια που θα είχε στην παραγωγή βάσει του σεναρίου. Με τον ατζέντη µου να µένει κατάπληκτος, τα παράτησα, πούλησα ό,τι είχα και πήγα να ζήσω ξανά στην Αυστραλία» εξοµολογείται.
ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ
Εκεί, έπειτα από µια περίοδο αποµόνωσης, άρχισε τον διαλογισµό, ακολουθώντας τη σχολή του Φάλουν Ντάφα, που βασίζεται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Στη συνέχεια, αποφάσισε να χτίσει µια καινούρια ζωή στην Ελλάδα, µε την οικονοµική κρίση να τον οδηγεί στο Μπόλιγουντ και τον ίδιο αργότερα να γίνεται ο προσωπικός hairstylist της ηθοποιού Ντιπίκα Παντούκον.
«Λόγω της κατάστασης στη χώρα µας, άρχισα να σκέφτοµαι να γυρίσω στο Λος Αντζελες. Και θα το είχα κάνει, εάν δεν δεχόµουν ένα τηλεφώνηµα για τη φωτογράφιση εξωφύλλου στο ”Harper’s Bazaar” της Ινδίας. Κάπως έτσι από το Χόλιγουντ κατέληξα στο Μπόλιγουντ. Στην αρχή ήταν για λίγες εβδοµάδες, µέχρι που ο ένας µήνας έγινε… έξι ολόκληρα χρόνια. Στο Μπόλιγουντ θεωρούµαι ένας από τους κορυφαίους hairstylists. ∆ουλεύω µε την αφρόκρεµα των ηθοποιών» λέει ο Γκάµπριελ Γεωργίου, υπογραµµίζοντας ότι αυτή η στροφή αποτελεί το δεύτερο πιο ουσιαστικό κεφάλαιο της καριέρας του και, συνεπώς, της ζωής του.
«Οι Ινδοί έχουν την κουλτούρα τους. Είναι καλοί, δοτικοί και θετικοί άνθρωποι. Πιστεύουν στο κάρµα και στις καλές πράξεις. Εχουν µια ιδιαίτερη οµορφιά. Αυτά τα “πιστεύω” έχουν διαποτίσει ολόκληρη τη φιλοσοφία τους, είτε είναι πλούσιοι και επιτυχηµένοι είτε είναι φτωχοί και βιώνουν σκληρές δοκιµασίες. Επίσης, για εκείνους, όπως και για τους Έλληνες, η φιλοξενία είναι µια σηµαντική έννοια απόλυτα συµβατή µε τον τρόπο ζωής τους. Αυτά ταίριαξαν µε την ιδιοσυγκρασία µου. Έτσι, τα χρόνια που εργάζοµαι στο Μπόλιγουντ δεν αισθάνθηκα ούτε µία φορά άσχηµα. Τουναντίον, αν και πάλι είµαι συνεχώς σε ένα αεροπλάνο, δουλεύω πολλές ώρες και ταξιδεύω διαρκώς, όλα µε έναν µοναδικό τρόπο γίνονται κάτω από όµορφες συνθήκες και µε ανθρώπους µε τους οποίους χαίροµαι να συνεργάζοµαι» προσθέτει.
«ΕΠΙΔΕΡΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΝΤΙΒΕΣ»
Όσο για τα χρόνια του Χόλιγουντ, επισηµαίνει ότι «το µόνο πράγµα που θυµάµαι να µου κάνει εντύπωση τότε είναι τα αισθήµατά µου όταν έβρισκα έναν άνθρωπο που δεν είχε άσχηµη συµπεριφορά απέναντι στους άλλους. Οι περισσότεροι στο Χόλιγουντ είναι επιδερµικοί και ντίβες. Αισθάνονται ότι είναι καλύτεροι και σε κοιτούν υποτιµητικά, ενώ οι απαιτήσεις που έχουν είναι πάρα πολλές. Γενικά, υπερισχύουν η µαταιοδοξία και ο υλισµός. Είναι ένας χώρος δύσκολος. Πιστεύω ότι αποφάσισα να τον εγκαταλείψω ακριβώς γιατί ήµουν ευαίσθητος σε αυτού του είδους τις αρνητικές ενέργειες». Ποιες διασηµότητες, όµως, του άφησαν πολύ καλή εντύπωση;
«Η Τζέσικα Άλµπα ήταν ένας γνήσιος και όµορφος άνθρωπος. Ήταν ένα πολύ καλό παιδί και, παρά τη φήµη, την καριέρα και τα χρήµατα που απέκτησε, έχει παραµείνει ένας υπέροχα εξελίξιµος άνθρωπος.
Το ίδιο ισχύει και για την Κάρι Αν Μος» σηµειώνει.
Και προσθέτει: «Είδα, ωστόσο, και ανθρώπους να αλλάζουν µέσα σε µια νύχτα. Για παράδειγµα, µια λαµπερή ηθοποιός και γνωστή µέχρι και σήµερα, όταν είχαµε συνεργαστεί στην πρώτη της ταινία, ήταν γλυκύτατη και απλή. Έναν χρόνο αργότερα, όταν ξανασυναντηθήκαµε για δουλειά και είχε πια αποκτήσει χρήµατα και δόξα, είχε µετατραπεί σε έναν άλλο, άσχηµο άνθρωπο, µε τρελές απαιτήσεις και κακές συµπεριφορές. Και, δυστυχώς, οι περισσότεροι έτσι µεταλλάσσονται».
«Λίγοι ήταν οι άνθρωποι που πραγµατικά ψάχνονταν, είχαν ποιότητα ζωής και κοίταζαν πώς να καλυτερεύσουν τον εσωτερικό τους κόσµο. Για µένα δεν είναι τυχαίο που βλέπουµε ότι οι περισσότεροι δεν έχουν καλό τέλος ή µπλέκουν µε διάφορες καταστάσεις, όπως την εξάρτηση στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά. Έχοντας βιώσει µέσα µου αυτήν την αλλαγή, πιστεύω ότι δεν µπορούν να διαχειριστούν αυτό που τους συµβαίνει και χάνονται στην προσπάθειά τους να βρουν το νόηµα της ζωής» καταλήγει.
Πηγή: Έθνος της Κυριακής