Εάν έχετε την παραμικρή ιδέα από έργα ανοικοδόμησης, εκσκαφών και κατεδάφισης, θα γνωρίζετε ότι ο όγκος των αποβλήτων που παράγονται είναι διόλου αμελητέος.
Για την ακρίβεια, σύμφωνα με την κυβερνητική υπηρεσία Sustainability Victoria, τα μπάζα που προέρχονται από δραστηριότητες όπως κατασκευές και ανακαινίσεις κτιρίων ή υποδομών αντιπροσωπεύουν παραπάνω από το ένα τρίτο όσων καταλήγουν στις χωματερές, παρ’ ότι εκτιμάται ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία πρόκειται για υλικά που μπορούν να ανακυκλωθούν.
Με δεκαπενταετή εμπειρία στον κατασκευαστικό τομέα, ο Γιώργος Χατζημανώλης τα γνώριζε όλα αυτά από πρώτο χέρι, όταν αποφάσισε να συντελέσει στην αξιοποίηση αυτών των υλικών.
“Έχω εργαστεί πολλά χρόνια στη βιομηχανία ασφαλτοστρώσεων και σε έργα οδοποιίας και συντήρησης δρόμων γενικότερα. Το πάθος μου για θέματα βιώσιμης ανάπτυξης ξεκίνησε περίπου 7-8 χρόνια πριν όταν άρχισα να ερευνώ σχετικά με υποκατάστατα παρθένων υλικών που χρησιμοποιούσαμε στις ασφαλτοστρώσεις […] και συνειδητοποίησα ότι υπάρχει πληθώρα ευκαιριών για πρώτες ύλες πέρα από τα συμβατικά λατομεία” λέει στον “Νέο Κόσμο”.
Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα για το Repurpose It, την εταιρεία που δημιούργησε πριν από περίπου δύο χρόνια με μια ομάδα συνεταίρων, με τον καθένα να φέρνει στο τραπέζι διαφορετικές δεξιότητες από τους τομείς διαχείρισης εφοδιαστικών αλυσίδων, έργων υποδομής και οργανικών αποβλήτων μεταξύ άλλων.
Το κοινό τους όραμα; Η συνεισφορά σε ένα πιο οικολογικό μέλλον με βάση την κυκλική οικονομία, μοντέλο που βασίζεται στην ελαχιστοποίηση της σπατάλης και την αξιοποίηση ενέργειας, προϊόντων και υλικών στο έπακρον. Το αποτέλεσμα; Η μετατροπή ενός πρώην λατομείου στο Epping της Μελβούρνης σε χώρο 150 στρεμμάτων για ανάκτηση πρώτων υλών και επαναδιοχέτευσής τους στην αγορά.
Εκεί στεγάζεται και η μονάδα καθαρισμού και ανακύκλωσης οικοδομικών αποβλήτων που εγκαινίασαν πριν από μερικές εβδομάδες παρουσία και της πολιτειακής υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Lilly Di’Ambrosio.
Η επένδυση, συνολικού ύψους $8,5 εκατ., απέσπασε, μάλιστα, χρηματοδότηση $500.000 από την κυβέρνηση της Βικτώριας μέσω του προγράμματος επιχορήγησης εγκαταστάσεων ανακύκλωσης Resource Recovery Infrastructure Fund.
Η επιχείρηση απασχολεί ήδη 40 μόνιμους εργαζόμενους και περίπου 30 συμβασιούχους, ενώ η χρονική συγκυρία, όπως επισημαίνει ο κ. Χατζημανώλης, δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη.
“Επί του παρόντος και, ιδιαίτερα, στη Μελβούρνη, βλέπουμε μια πολεοδομική έκρηξη και την ίδια στιγμή πληθυσμιακή αύξηση άνευ προηγουμένου” σχολιάζει κάνοντας λόγο για ολοένα και μεγαλύτερη ζήτηση υλικών ανοικοδόμησης.
“Επιπλέον, ενώ οι υποδομές συνεχώς ανανεώνονται παράγουμε μεγάλο όγκο αποβλήτων και μέσα σε αυτά υπάρχουν πολλά υλικά που μπορούν να ανακτηθούν. Το όραμά μας όταν δημιουργήσαμε την επιχείρηση ήταν να επενδύσουμε σε αυτήν ακριβώς την τεχνολογία που θα μπορούσε να διασώσει πολύτιμους πόρους”.
ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ
Και το κατάφεραν, επενδύοντας στον κατάλληλο εξοπλισμό και τεχνογνωσία, αφότου ερεύνησαν πρακτικές που ακολουθούν χώρες ηγέτιδες στον τομέα, όπως η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Δανία και η Σουηδία.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για την κατεργασία αποβλήτων από κατασκευές και κατεδαφίσεις είναι η μόλυνση, η ανάμειξη δηλαδή με επικίνδυνες ουσίες.
Γι’ αυτό η τεχνολογία που χρησιμοποιούν επιλέχθηκε στοχευμένα, με υγρή επεξεργασία αντί για συμβατικά στεγνά μέσα, που επιτρέπει τον καθαρισμό διαχωρίζοντας αξιοποιήσιμα από μολυσμένα υλικά.
“Οι διεργασίες περιλαμβάνουν νερό σε μεγάλη πίεση, τριβή για αποχωρισμό υλικών, διαχωρισμό υλικών βάσει πυκνότητας[…] και εξειδικευμένη επεξεργασία με νερό όταν πρόκειται για μολυσμένα απόβλητα”.
Τα μείγματα που καταλήγουν στη μονάδα είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόντα εκσκαφών για παράδειγμα ένας συνδυασμός χώματος, πετρωμάτων και βλάστησης από έργα σε ανισόπεδες διαβάσεις τρένων ή στη συντήρηση δρόμων.
Κατόπιν καθορισμού και επεξεργασίας τους, επανέρχονται ως αξιοποιήσιμες ύλες στους τομείς από τους οποίους προήλθαν ή παρεμφερείς, όπως συστατικά του σκυροδέματος σε οδικά έργα και κατασκευές, ενώ η μονάδα ανακύκλωσης ενδείκνυται και για άλλες κατηγορίες αποβλήτων ανακτώντας για παράδειγμα γυαλί.
“Και είναι μέρος της δουλειάς που κάνουμε πάνω σε αυτά τα υλικά να βεβαιώνουμε ότι από θέμα ποιότητας μπορούν οπωσδήποτε να χρησιμοποιηθούν στη θέση μη ανακυκλωμένων υλικών”.
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ
Το εγχείρημα θεωρείται πρωτοπόρο για τα αυστραλιανά δεδομένα τόσο από άποψη τεχνογνωσίας αλλά και λόγω του περιβαλλοντικού του αποτυπώματος συγκριτικά με χωματερές και συμβατικές μονάδες ανακύκλωσης, όπως αποδεικνύει η μελέτη ανεξάρτητης περιβαλλοντικής εταιρείας που αξιολόγησε μεταξύ άλλων την εξοικονόμηση σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
“Η μελέτη έδειξε ότι μονάδα μας έχει τη δυνατότητα να επεξεργαστεί 500.000 τόννους αποβλήτων ετησίως. Αυτό μεταφράζεται σε εξοικονόμηση 84.000 τόννων διοξειδίου του άνθρακα, ποσότητα που ισοδυναμεί με το φύτεμα 300.000 δέντρων”.
Το εγχείρημα έχει προσελκύσει ήδη ενδιαφέρον από τοπικές αρχές για έργα όπως η κατασκευή του West Gate Tunnel και η αφαίρεση ανισόπεδων διαβάσεων, αλλά και ιδιώτες, ενώ η Repurpose It συνεργάζεται και με ερευνητές πανεπιστημίων για την επέκτασή τους σε διάφορες πτυχές της βιομηχανικής οικολογίας, την ανακύκλωση δηλαδή κάθε είδους υλικών ως πόρους για την παραγωγή νέων αγαθών.
“Όσο περισσότερο συνεργαζόμαστε με κρατικές υπηρεσίες για να προωθήσουμε την προμήθεια των υλικών μας τόσο πιο βιώσιμη καθίσταται αυτού του είδους η επένδυση και τεχνολογία”, επισημαίνει ο κ. Χατζημανώλης αναγνωρίζοντας ότι η επιχειρηματική καινοτομία πάντοτε συνεπάγεται ρίσκο.
Για τον ίδιο όμως η έλλειψη φόβου απέναντι στη δοκιμή του καινούριου – κάτι που αποδίδει εν μέρει στα στοιχεία που “κληρονόμησε” με την καταγωγή του – είναι δεύτερη φύση.
“Από την πλευρά του πατέρα μου η οικογένειά μου είναι από τη Χίο και από τη πλευρά της μητέρας μου από τη Φλωρίνα. Είμαι πολύ περήφανος για τις ελληνικές μου ρίζες.
[…] Και νομίζω πως οι Έλληνες γενικά είμαστε παθιασμένοι άνθρωποι. Για μένα το να έχει κανείς πάθος σημαίνει να είναι ταπεινός αλλά να μη φοβάται να τολμήσει, κάτι που πιστεύω οφείλεται κατά πολύ στην καταγωγή μου και με έχει βοηθήσει στην καριέρα μου μέχρι τώρα”.