Δύο νεαροί, κάτοχοι τριών μαύρων φιδιών και άλλων ερπετών, έχουν γίνει το τελευταίο καιρό ο εφιάλτης των κατοίκων των νοτιοδυτικών προαστίων της Αδελαΐδας όπου κατοικούν μεταξύ άλλων και χιλιάδες ομογενείς.
Κι αυτό γιατί οι δύο φίλοι δεν έχουν μόνο μέσα στο σπίτι τους μια ολόκληρη συλλογή από ερπετά αλλά όπως οι ίδιοι παραδέχονται συχνά-πυκνά αρέσκονται να τα βγάζουν περίπατο μαζί με ένα ακόμα ένα δηλητηριώδες φίδι γνωστό ως red bellied snake, έτσι ώστε να πάρουν και αυτά τον «αέρα» τους, να γυμναστούν και να περάσουν λίγο χρόνο στον ήλιο αφού όπως λένε τον έχουν ανάγκη.
Σύμφωνα με τον έναν εκ των δύο νεαρών, στην αρχή πολλοί είναι εκείνοι που ξαφνιάζονται με το θέαμα αλλά μέσα σε λίγα λεπτά όταν δουν πόσο καλά οι ιδιοκτήτες ξέρουν να χειρίζονται τα ερπετά, αλλάζουν γνώμη.
«Δεν πειράζουν τους ανθρώπους εκτός αν εκείνοι αποφασίσουν να τα πειράξουν» λέει περιπαικτικά ο ιδιοκτήτης των φιδιών κ. Simon Adamczyk, ο οποίος έχει ειδική άδεια για να μπορεί να έχει τα συγκεκριμένα ερπετά μέσα στο σπίτι του, αν και βέβαια παραμένει απορίας άξιο κατά πόσο μπορεί ο ίδιος να ελέγξει την συμπεριφορά των κατοικίδιων του αν εκείνα αποφασίσουν να επιτεθούν ή ξεφύγουν της προσοχής των «αφεντικών» τους.
Πολλοί είναι εκείνοι, μάλιστα, που δεν συμμερίζονται τον ενθουσιασμό του ζευγαριού και εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χαρακτηρίζοντας τις πράξεις των δύο πολιτών ανεύθυνες και καλούν τους υπεύθυνους να εξετάσουν και πάλι τις άδειες που αφορούν δηλητηριώδη ερπετά με βασικό επιχείρημα ότι τα φίδια, και ειδικά τα δηλητηριώδη φίδια, αποτελούν δημόσιο κίνδυνο για την κοινή ασφάλεια και κυρίως για ανήλικα παιδιά, ηλικιωμένους και κατοίκους που αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης.
«Τι άλλο θα δούμε; Έχουμε ξεφύγει εντελώς και απορώ πώς το επιτρέπουν αυτό ο Δήμος και η πολιτεία. Στην περιοχή ζουν εκατοντάδες οικογένειες με μικρά παιδιά, υπάρχουν πολλά δημοτικά σχολεία και γυμναστήρια και μιλάμε για μια ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένη περιοχή» λέει ο κ. Δημήτρης, ο οποίος μετανάστευσε στην Αυστραλία την δεκαετία του 1950 και έκτοτε ζει στα νοτιοδυτικά προάστια.
«Καταλαβαίνω ότι είναι δικαίωμα τους να κάνουν ό,τι θέλουν, όχι όμως σε βάρος των συνανθρώπων μας, πόσο μάλλον όταν οι κινήσεις τους θέτουν σε κίνδυνο ηλικιωμένους και παιδιά. Έχουμε πλέον φτάσει στο σημείο να φοβόμαστε να πάμε τα εγγονάκια μας στο πάρκο μη τυχόν και τους ξεφύγει ένα από τα φίδια. Πρέπει και εκείνοι να καταλάβουν και να σεβαστούν ότι η δική τους ελευθερία σταματά εκεί που ξεκινά η δική μας» συμπληρώνει η κ. Τασία, η οποία επίσης ζει στην περιοχή και έχει πέντε εγγονάκια.