Η Ειρήνη στα 34 της σήμερα και η Κάθυ που έκλεισε τα 30, έφυγαν από τη Ρόδο οκτώ χρόνια πριν μετανάστριες στην Αυστραλία, μ’ ένα πτυχίο η καθεμία και όνειρα για καλύτερη ζωή.

Μερικές μέρες πριν επέστρεψαν πάλι στη Ρόδο, δυνατές επαγγελματικά και με τους… άντρες που παντρεύτηκαν, η μία αδελφή το πρώτο Σάββατο και η άλλη, η μικρότερη, το δεύτερο, όπως γράφει η «Ροδιακή» από όπου και το ρεπορτάζ που ακολουθεί:

Δύο εβδομάδες γλεντούσαν ελληνικά, μαζί με τα σόγια και τους Αυστραλούς, φίλους και συγγενείς, καμιά 50αριά στο σύνολο, που έφεραν μαζί τους.

«Είναι ενθουσιασμένοι οι Αυστραλοί με το νησί και τις γυναίκες του…» μου λένε τα δύο κορίτσια που ντύθηκαν νυφούλες, κι είχαν πολλά τρεχάματα, αλλά τα κατάφεραν πρωί-πρωί μιας μέρας να συναντηθούμε για να πούμε την ιστορία τους. Την ιστορία δύο αδελφών που άλλαξαν τη ζωή τους μόνες τους και πέτυχαν καλύτερη ζωή!

Φραπέ βρίσκετε στην Αυστραλία;

Για να βρεις φραπέ πρέπει να πας στην ελληνική συνοικία Όκλι της Μελβούρνης όπου εκεί βρίσκεις τα πάντα, είναι μια μικρή Ελλάδα. Καφές ελληνικός, γλυκά, σουβλάκι, μικρά μπακάλικα με ελληνικά προϊόντα… Οι περισσότεροι Έλληνες που μεταναστεύουν προτιμούν να μένουν κάπου εκεί κοντά αν όχι εκεί. Υπάρχουν κι άλλες συνοικίες βέβαια που μένουν πολλοί Έλληνες. Στη συγκεκριμένη συνοικία όμως ακόμα και τα δημόσια σχολεία προσφέρουν τα ελληνικά ως γλώσσα επιλογής. Οι Αυστραλοί ωστόσο μαθαίνουν στα άλλα σχολεία που πηγαίνουν Κινεζικά, ως δεύτερη γλώσσα.

Γιατί επιλέξατε αυτή τη μακρινή ήπειρο για να μεταναστεύσετε και δεν πήγατε στην Ευρώπη ας πούμε;

Η μαμά γεννήθηκε στη Μελβούρνη. Ο παππούς, είχε μπει σ’ ένα πλοίο στον Πειραιά που δεν ήξερε καν πού θα πάει το πλοίο αυτό, για μια καλύτερη ζωή. Τον έβγαλε στην Αυστραλία. Γύρισε στη Ρόδο για να πάρει νύφη, τη γιαγιά. Παπούτσι από τον τόπο σου… Χρόνια μετά η οικογένεια γύρισε στη Ρόδο. Την υπηκοότητα την είχαμε, δεν χρειαζόταν να έχουμε βίζα όπως χρειάζονται οι περισσότεροι Έλληνες. Έτσι το 2012 εγώ η Ειρήνη πήγαμε στη Μελβούρνη.

Τι βρήκες εκεί;

Ήταν πολύ δύσκολο, ειδικά τους πρώτους μήνες! Είχα έναν συγγενή που με βοήθησε. Νοίκιασα σπίτι, είναι πολύ δύσκολο να βρεις σπίτι στην Αυστραλία. Άρχισα μεταπτυχιακά στα τουριστικά και παράλληλα έκανα ό,τι δουλειά μπορούσα να κάνω: σερβιτόρα, πωλήτρια σε μαγαζί με ρούχα, προώθηση προϊόντων…

Στη Ρόδο τι έκανες πριν φύγεις;

Είχα σπουδάσει λογιστική. Στις δουλειές για να με πάρουν ζητούσαν να έχω εμπειρία, αλλά πώς να αποκτήσεις εμπειρία αν δεν σου δώσουν την ευκαιρία να δουλέψεις; Δούλευα για τη σεζόν στο αεροδρόμιο, μετά σε πολυκατάστημα. Μισθός πενιχρός, είχα κι εγώ όπως όλοι οι νέοι άνθρωποι όνειρα για μια καλύτερη ζωή, για μια καλύτερη δουλειά, αλλά δεν μου δινόταν η ευκαιρία. Και πόση απογοήτευση στην ηλικία των 22 ετών να βλέπεις ότι δεν μπορείς να ζήσεις. Εκτός κι αν βασίζεσαι στους γονείς. Κι εγώ και η μικρότερη αδελφή μου η Κάθυ, δεν θέλαμε. Δεν είναι ότι δεν μπορούσε να μας συντηρήσει η οικογένειά μας, δεν θέλαμε να βολευτούμε στα έτοιμα των γονιών. Είχαμε άλλα όνειρα για εμάς.

Κι άλλα κότσια, θα πω εγώ! Σκέφτηκες να τα παρατήσεις εκείνο τον πρώτο καιρό, να γυρίσεις πίσω στη Ρόδο;

Όχι, ήμουν πολύ προσηλωμένη στο στόχο μου και ήξερα τι θα αντιμετώπιζα πάλι αν γυρνούσα πίσω. Είπα «όχι, ήρθα εδώ για ένα λόγο και θα τα καταφέρω».

Κι έτσι μετά από εσένα και η αδελφή σου η Κάθυ ήρθε και σε βρήκε στη Μελβούρνη!

Εγώ έφαγα το χαστούκι και προσπάθησα αφού το πέρασα εγώ να μην το περάσει και η αδελφή μου. Η Κάθυ, τελείωσε το Οικονομικό στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Το ξανθό κορίτσι με τα έξυπνα μάτια αφηγείται τη δική του ιστορία πιο στρωτή από αυτήν της Ειρήνης.

Κάθυ: Τελείωσα την εποχή της κρίσης η οποία συνέπεσε με την περίοδο που σκεφτόμουν αν θα κάνω μεταπτυχιακό ή θα δουλέψω. Πήγα κι εγώ στη Μελβούρνη και βρήκα μέχρι και το δωμάτιό μου έτοιμο, ήμουν πολύ τυχερή που η Ειρήνη είχε φροντίσει για όλα. Ξεκίνησα να κάνω μεταπτυχιακό σε σχέση με την Πολεοδομία και το Σχέδιο Πόλεως.

Μέσα σε πόσο χρονικό διάστημα κάνατε τις δουλειές που θέλατε;

Ειρήνη: Ένα χρόνο μετά το μεταπτυχιακό είχα πια τη δουλειά που ήθελα. Είμαι στο Δημόσιο, εργάζομαι στο Υπουργείο Παιδείας και είμαι υπεύθυνη για τα έσοδα που φέρνουν στο Υπουργείο μέσω των ετήσιων φόρων τους, 130.000 δάσκαλοι.

Δουλεύεις στο Δημόσιο σε μία χώρα που οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι λίγοι και τα Αγγλικά δεν είναι μητρική σας γλώσσα! Κι εσύ Κάθυ;

Έ, δεν θα το πιστέψετε (γέλια). Είμαι κι εγώ στο Υπουργείο Παιδείας, στον σχεδιασμό σχολικών κτηρίων, στο Σχέδιο Πόλεως και σχεδιάζουμε τις περιοχές στις οποίες θα χρειαστεί να γίνουν στο μέλλον σχολεία. Αυτή τη στιγμή ο χάρτης που έχουμε μπροστά μας είναι κενός, κι εμείς σχεδιάζουμε πρώτα τις υποδομές: δρόμους, βιβλιοθήκες, σχολεία, σπίτια. Η Μελβούρνη είναι μια τεράστια έκταση για την οποία υπάρχει μεγάλη ζήτηση γιατί ο πληθυσμός αυξάνεται συνεχώς. Πλούσιοι Ασιάτες αγοράζουν ακριβές βίλες αφού πιο πριν τους έχουν περάσει από κόσκινο και ξέρουν ότι αν τους δώσουν τη δυνατότητα εγκατάστασης, θα αφήσουν πολλά λεφτά. Γι’ αυτό αυτή η χώρα πάει μπροστά.

Και συναντήσατε στην Αυστραλία τους άντρες με τους οποίους παντρευτήκατε το προηγούμενο Σάββατο εσύ Ειρήνη και αυτό το Σάββατο εσύ Κάθυ! Και μάλιστα οι γάμοι σας έγιναν στη Ρόδο, με όλους τους συγγενείς. Πώς έγιναν αυτές οι γνωριμίες;

Ειρήνη: Ο δικός μου άντρας είναι μετανάστης από την Αθήνα που γνώρισα στη Μελβούρνη. Ο Δημήτρης επαγγελματικά είναι καλύτερα κι από εμένα. Εργάζεται για μία πολυεθνική και έχει υψηλούς στόχους. Γνωριστήκαμε τυχαία σε πάρτι φίλων. Ήταν ήδη δύο χρόνια στην Αυστραλία.

Κάθυ: Ο Τζέιμς είναι βέρος Αυστραλός. Είχα κάνει εθελοντισμό για άτομα με ειδικές ανάγκες και ο Τζέιμς διοργάνωνε αυτές τις κατασκηνώσεις. Οι Έλληνες είμαστε αυτό που θέλουν οι Αυστραλοί, κορίτσια. Αυστραλία λοιπόν και μετά μαγέψτε τους και φέρτε τους εδώ! Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη Ρόδο για τους γάμους που έγιναν 50 άτομα, φίλοι και συγγενείς που λένε ότι είναι ενθουσιασμένοι με τη Ρόδο και θέλουν ν’ αγοράσουν σπίτια εδώ. Επίσης η πολύ δραστήρια ελληνική κοινότητα της Μελβούρνης, κάνει πολύ καλή δουλειά στο να προωθεί την Ελλάδα. Όλοι κάνουμε ό,τι μπορούμε για την προώθηση της Ελλάδας και βέβαια «Μιλάμε Ελληνικά», κι έτσι τη διαφημίζουμε και την προβάλλουμε.

Εσείς πετύχατε, τα καταφέρατε!

Ναι, εννοείται ότι θα τα καταφέρναμε. Οι Έλληνες έχουμε τα εφόδια και έχουμε και το ταμπεραμέντο για να αντεπεξέλθουμε σε όποια χώρα πάμε. Και ως λαός έχουμε καλό όνομα. Όταν ακούνε Έλληνας, λένε «ο έξυπνος λαός».

Τη μέρα που τις συνάντησα η Κάθυ δεν είχε παντρευτεί ακόμη και ο μπαμπάς που ήρθε να τις πάρει, με κάλεσε στο γάμο. Γάμος α λα ελληνικά, με τα όλα του όπως κι αυτός της Ειρήνης που προηγήθηκε!

*Πηγή: rodiaki.gr