Ένας από τους πλέον απλούς, φιλήσυχους και γενναιόφρονες φιλέλληνες, πάτρονας και μέντορας των πρώτων Ελλήνων μεταναστών στις δύσκολες δεκαετίες της επιβίωσης τους, ο Less Drew, έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες ημέρες. Συνήθως, όταν πρόκειται για προσωπικότητες και άτομα με μεγάλη δραστηριότητα στο δημόσιο βίο, συνηθίζεται να καταγράφεται η ζωή και η προσφορά τους. Ο Less Drew δεν υπήρξε δημόσια προσωπικότητα. Ήταν ένας απλός Αυστραλός πολίτης, με ευρύτητα σκέψης, μεγάλη καρδιά, απλοϊκή συμμετοχή στα κοινωνικά δρώμενα. Ήταν ένας φιλέλληνας από καρδιάς, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς ίδιον συμφέρον.
Ο Less Drew στη δεκαετία του 1950 διέθετε αυτοκίνητο. Σπάνιο πράγμα για την εποχή. Ζούσε στο Brunswick, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους μετανάστες, κυρίως από τη Λακωνία και την Κόρινθο. Με το αυτοκίνητό του έκανε τα θελήματα των Ελλήνων, τους μετέφερε στα νοσοκομεία και τα ιατρεία, συμπλήρωνε τις φόρμες και τα έγγραφα που είχαν σχέση με την εργασία τους, αλλά και τις δημόσιες υπηρεσίες. Καλοθελετής, καλόγνωμος, προσέτρεχε σε βοήθεια ανθρώπων που ούτε κάν γνώριζε ούτε ενδεχομένως θα ξανασυναντούσε. Θεωρούσε τον εαυτό του απόστολο του εθελοντισμού.
Συνδέθηκε με τους τότε ηγέτες της Ελληνικής Κοινότητας Brunswick, έζησε δίπλα τους και τους φρόντιζε για τις ανάγκες που είχαν. Υπήρχαν τα χρόνια εκείνα, βέβαια, κι άλλοι, φίλοι των Ελλήνων, άνθρωποι που ήσαν γοητευμένοι από το μεράκι των πρώτων εκείνων μεταναστών, Αυστραλοί εργάτες στα εργοστάσια, στα υφαντουργεία, στα χυτήρια, που αναδείχτηκαν ευεργέτες των Ελλήνων μεταναστών. Ο Less Drew ήταν τότε ο μπροστάρης εθελοντής των Ελλήνων μεταναστών, ο σύνδεσμός τους με τα σχολεία, τις τράπεζες, τα νοσοκομεία και τα εργοστάσια. Ατέλειωτες ήσαν οι ώρες προσφοράς του, οι ώρες αλληλεγγύης και αγάπης προς τον άγνωστο Έλληνα μετανάστη.
«Θυμάμαι τον Less Drew, έναν αδύνατο καλοπροαίρετο Αυστραλό, που βρισκόταν πάντα δίπλα μας, σε κάθε δυσκολία που συναντούσαμε. Για οποιοδήποτε πρόβλημα προσέτρεχε να βοηθήσει, να βάλει τον ώμο του ακόμη και σε εργασίες μας, σε εκδηλώσεις του Ελληνισμού, να δηλώσει παρών, ως Αυστραλός…Έλληνας. Στο πρόσωπό του έφεγγε η καλοσύνη, η ευγένεια, η φρονιμάδα και το ήθος της προσφοράς. Οι νεότεροι από εμάς θα τον θυμούνται επίσης, ως Καλό Αυστραλό Σαμαρείτη» δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Κοινότητας Brunswick, Ηλίας Ρέντζης.