ΜΠΟΡΕΙ ο Αθανάσιος Συνοδινός (ο οποίος είχε την τιμητική του αυτές τις μέρες στη Μελβούρνη) να μην ενδιαφέρεται για την ψήφο των αποδήμων και να είναι κατά της διπλής υπηκοότητας, αλλά εγώ, όπως καλά γνωρίζετε, είμαι υπέρ!

ΣΑΣ ενημερώνω, λοιπόν, αν δεν το γνωρίζετε ήδη, ότι το σχέδιο Νόμου για τη διευκόλυνση της ψήφου των Ελλήνων του Εξωτερικού συζητήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο, με τον Πρωθυπουργό να τονίζει τη σημασία του ειδικά σε ό,τι αφορά και τη συναίνεση που δείχνει να επιτυγχάνεται και τον υπουργό Εσωτερικών να παρουσιάζει τα 4 + 1 της συμφωνίας που ανοίγει τον δρόμο για την επίτευξη της πλειοψηφίας των 200 θετικών ψήφων.

ΠΡΩΤΟ σχόλιο ενός γνωστού μου στην Ελλάδα, που ξέρει καλά πρόσωπα και πράγματα: «Από νομικής άποψης το νομοσχέδιο είναι αμφισβητούμενης συνταγματικότητας. Από πολιτική, ένα δειλό βήμα».
Πάμε παρακάτω: Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, τόνισε ότι η πρωτοβουλία της κυβέρνησης συνιστά «πολύ μεγάλη επιτυχία καθώς επιλύεται ένα πρόβλημα δεκαετιών». Σημειώνεται, πάντως, ότι πρόκειται για την υλοποίηση μιας προεκλογικής δέσμευσης του Κυριάκου Μητσοτάκη, αν και η κυβέρνηση υπαναχώρησε σε ορισμένα σημεία έναντι της αρχικής της προτάσεως, όπως για παράδειγμα η δυνατότητα επιστολικής ψήφου, προκειμένου να συμφωνήσουν κόμματα της αντιπολιτεύσεως και να καταστεί εφικτή η συγκέντρωση των 200 ψήφων που το Σύνταγμα απαιτεί.
Από την πλευρά του, ο υπουργός Εσωτερικών, Τάκης Θεοδωρικάκος, που χειρίστηκε το θέμα και τις συνεννοήσεις με τα υπόλοιπα κόμματα παρουσίασε κατά το υπουργικό συμβούλιο σημεία του νομοσχεδίου που θα κατατεθεί καθώς και τα σημεία της συμφωνίας που επετεύχθη και που είναι τα εξής:

1. Διεξαγωγή της ψηφοφορίας με αυτοπρόσωπη παρουσία του εκλογέα σε εκλογικά τμήματα που θα συσταθούν σε πρεσβείες, προξενεία, χώρους οργανώσεων απόδημων ή άλλους κατάλληλους χώρους.
(Δηλαδή, λέω εγώ, η υπόσχεση περί επιστολικής ψήφου πάει περίπατο. Που σημαίνει ότι οι πιο πολλοί δεν θα μπορούν να ψηφίσουν).
2. Η ψήφος των εκλογέων που ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα στα ανωτέρω εκλογικά τμήματα θα μετράει ισότιμα στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα και, επομένως, για τη συνολική κατανομή των εδρών.
(Καλό αυτό).
3. Αυξάνονται σε 15 από 12 οι βουλευτές επικρατείας. Οι εκλογείς στα τμήματα του εξωτερικού θα επιλέγουν (δίχως να θέτουν σταυρό προτίμησης) το ψηφοδέλτιο επικρατείας του κόμματος που επιθυμούν. Εναπόκειται στα κόμματα αν θα επιλέξουν έναν ή περισσότερους υποψηφίους στο ψηφοδέλτιο επικρατείας που θα προέρχονται από τον Ελληνισμό της διασποράς.
(Αυτό έχει ενδιαφέρον… Να δούμε πόσοι δικοί μας θα διεκδικήσουν μια θέση σε ψηφοδέλτια κομμάτων και κυρίως ποιοι. Έχω ακούσει ήδη κάποια ονόματα)…
4. Δικαίωμα εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού έχουν οι εκλογείς οι οποίοι πληρούν σωρευτικά τα παρακάτω κριτήρια:
α. Τα τελευταία τριάντα πέντε (35) χρόνια έχουν ζήσει δύο (2) έτη στην Ελλάδα
β. Διαθέτουν ενεργό Αριθμό Φορολογικού Μητρώου.
(Με τον όρο αυτό αποκλειόμαστε οι περισσότεροι. Ακόμα δεν διευκρινίζεται αν τα δυο χρόνια θα είναι αθροιστικά ή συνεχόμενα και πως θα αποδεικνύεται αυτό).
5. Να γίνει προσθήκη στο υπό αναθεώρηση Άρθρο 54 του Συντάγματος, ώστε να είναι συμβατοί με το Σύνταγμα οι περιορισμοί του σημείου 4.
Αυτά! Απομένει τώρα να ψηφιστεί και να εφαρμοστεί από τις επόμενες εκλογές.

Σ.Χ.

ΤΟ ότι η εργοδοσία και οι υπεύθυνοι των εταιρειών που διαχειρίζονται τις μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ της χώρας –οι οποίες στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι μέρη πολυεθνικών- πλήρωναν τους εκάστοτε υπαλλήλους τους με ψίχουλα, ή για να είμαι πιο… ευπρεπής στο λόγο μου, τους πλήρωναν με μισθούς πείνας, αρκετά κάτω από ό,τι ορίζει ο νόμος, προσωπικά δεν με εκπλήσσει.

ΤΟ ότι το «οργανωμένο» κράτος, οι αρμόδιοι κρατικοί και κυβερνητικοί ιθύνοντες, εποίησαν την νήσσαν -κοινώς έκαναν την πάπια- και το ότι χάθηκαν σε μισθούς που έπρεπε να καταβληθούν 200 με 300 εκατομμύρια δολάρια, πάλι δεν με εκπλήσσει.

ΤΟ ότι το ίδιο γίνεται εδώ και χρόνια σε κάθε εργασιακό τομέα, και αν μιλήσουμε αποκλειστικά για τα τελευταία χρόνια, ειδικά στον τομέα της εστίασης (hospitality), όπου στην πλειοψηφία τους νέοι και νέες, φοιτητές ή και νέοι εργαζόμενοι, πέφτουν θύματα της πιο άγριας εκμετάλλευσης που υφίσταται το σύγχρονο προλεταριάτο –ναι, για μένα εξακολουθεί να υφίσταται και να έχει σημασία αυτή η λέξη- πάλι δεν με εκπλήσσει.

ΔΕΝ με εκπλήσσει, γιατί αυτή είναι η φύση του πλέον αδυσώπητου, άγριου και απάνθρωπου οικονομικού συστήματος που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, του καπιταλισμού. Του συστήματος που ακόμα και αν κάποιος μου παραθέσει στοιχεία του ότι μόνο αυτό το μοντέλο δουλεύει, εγώ θα διαφωνήσω κάθετα, παραλληλόγραμμα, ορθογώνια ή όπως αλλιώς…

ΕΚΕΙΝΟ το οποίο με εκπλήσσει –αν και δεν ακολουθώ το ευγενές σπορ κάποιων άλλων που συνεχώς πέφτουν από τα… σύννεφα- είναι η απουσία, η απραγία και η αλαλία περιλάλητων κομματικών φορέων που κατ’ ευφημισμόν αυτοαποκαλούνται Εργατικά καθώς και όλων εκείνων των σφουγγοκωλάριων που αυτοαποκαλούνται ηγεσία του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος.

ΔΕΝ λέω, υπάρχουν και οι φωτεινές –από αγωνιστικής πλευράς- εξαιρέσεις. Το ζήτημα, όμως, που με απασχολεί είναι εάν είναι αρκετές και ικανές να ανατρέψουν το κυρίαρχο παράδειγμα (αγγλιστί to subvert the dominant paradigm).

Δ.Τ.

ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ και καταδικαστέο από Ανατολή σε Δύση. Αναφέρομαι στους 39 νεκρούς Κινέζικης καταγωγής που εντοπίστηκαν σε ψυγείο φορτηγού σε βιομηχανική περιοχή του Έσεξ του Λονδίνου. Με θερμοκρασία κάτω των 25ο Κελσίου για τουλάχιστον 10 ώρες, οι άνθρωποι πάγωσαν(;) ή πέθαναν από ασφυξία(;) ενώ κυνηγούσαν το όνειρο σε χώρες της Δύσης.

ΤΟΥΣ ΧΑΡΗΚΑ. Καλεσμένη από μια μεγάλη παρέα συμπαροίκων, που συχνάζουν και τα λένε σε κεντρική Αγορά των Ανατολικών προαστείων βρέθηκα την περασμένη εβδομάδα και ομολογώ ότι χάρηκα για την πρόσκληση και χειροκροτώ την πρωτοβουλία τους.

Ο κ. ΚΑΝΕΛΛΟΣ Λουκόπουλος, που έλκει την καταγωγή του από την Ακράτα Αχαΐας, κοντά στα ηρωικά Καλάβρυτα, φόρεσε την λεβέντικη στολή του τσολιά, ζώστηκε με τ’ άρματα, και, μαζί με την σύζυγό του Παρασκευή και την μεγάλη συντροφιά τους, γιόρτασαν την Δευτέρα, την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Χρόνια Πολλά.

«ΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ είναι πολύ σημαντικοί και παίζουν ζωτικό ρόλο στην κοινωνία. Όσοι συμμετέχουν σε εθελοντικές δραστηριότητες προσπαθούν να βοηθήσουν ώστε να δημιουργήσουν μια κοινωνία πιο ασφαλή κι ευτυχισμένη».

ΑΥΤΑ γράφουν μεταξύ άλλων στις Σαββατιάτικες σελίδες της εφημερίδες μας οι μικροί καλοί μας φίλοι διά χειρός του μαθητή Θωμά Γρίνου, από το Balwyn Campus της Ελληνικής Κοινότητας. Ευαίσθητοι και ενημερωμένοι βάζουν ένα λιθαράκι γιατί όντως μέσω του εθελοντισμού μπορεί να γίνει κάποιος καλύτερος άνθρωπος.

ΑΓΑΠΑΝΘΟΣ, λέξη ελληνικότατη, είναι το λουλούδι της Αγάπης, από το οποίο εμπνεύστηκε η ομογενής γλύπτρια Έμιλυ Καρανικολοπούλου και κατασκεύασε το γλυπτό, που είναι ορατό από τις κεντρικές οδούς του Φράνκστον.

ΠΕΘΑΝΕ ο Κρις. Βεβαίως σας τον είχαμε συστήσει παλαιότερα, ως το πρόβατο Μερινό με το βαρύτερο τρίχωμα στον κόσμο που εντοπίστηκε το 2015 στην άγρια φύση κοντά στην πρωτεύουσα. Μετά το κούρεμα το μαλλί του εκτέθηκε στο Εθνικό Μουσείο της χώρας.

ΑΔΟΞΟ ήταν τελικά το ταξίδι των σαλιγκαριών Ευρωπαϊκής προέλευσης που τρύπωσαν στα 900 πολυτελή Μersedes-Benz με προορισμό την Αυστραλία. Οι αρχές μετά από έλεγχο και σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Γεωργίας θεωρούν ότι είναι παράσιτα αγροτικής και περιβαλλοντικής σημασίας με κίνδυνο μόλυνσης στις φυτοκαλλιέργειες.

ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ για ευ ζειν! Μας συστήνουν οι ειδικοί κι εμείς δεν έχουμε παρά να ακολουθούμε τις υποδείξεις τους. Τουλάχιστον ας το προσπαθήσουμε. Θετική σκέψη, ανοιχτή καρδιά και ψυχική ευγένεια. Και τα τρία αποτελούν μια μεγάλη πηγή ευεργετικής ευζωίας.

ΚΑΛΟ Σαββατοκύριακο και ακόμα καλύτερη Δευτέρα! Για την Τρίτη, δεν το συζητώ, αφού η κούρσα των 3.20μμ παγώνει όλη η χώρα. Καλά κέρδη λοιπόν!

Κ.Γ.

ΜΕΙΖΟΝ θέμα δημιουργήθηκε στην Ελλάδα (αλλά και εκτός συνόρων) με την ομάδα των κοριτσιών που συμμετείχε με τον… δικό του τρόπο στις εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου, θέλοντας έτσι να στείλουν το μήνυμά τους για την κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία. Άπαντες έσπευσαν να ρίψουν τα βέλη τους εναντίον των κοριτσιών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χαρακτηρίζοντάς τες ως «αντιεθνικίστριες», ως «προδότριες του έθνους» και χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε άλλο κοσμητικό επίθετο μπορεί να διανοηθεί ο ανθρώπινος νους. Ακόμη και ο δήμαρχος της περιοχής όπου συνέβη το περιστατικό (Νέα Φιλαδέλφεια, για όσους δεν γνωρίζουν) Γιάννης Βούρος, δεν παρέλειψε να «στολίσει» τις νεαρές.

ΦΥΣΙΚΑ πρόκειται για ακόμη μια περίπτωση όπου μας ενδιαφέρει πιο πολύ το τι εικόνα θα περάσουμε προς τα έξω και το τι θα θεωρήσουν οι άλλοι για εμάς. Αν βασιστούμε σε περιστασιακές δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούν τα ελληνικά κανάλια, είναι ζήτημα εάν το 30 (άντε 40, αν φανούμε και… γενναιόδωροι!) τοις εκατό των παιδιών που συμμετέχουν στις παρελάσεις έχουν ιδέα για ποιόν σκοπό γίνονται αυτές. Εδώ ακόμη και οι ίδιοι τους οι γονείς μπορεί και να μην ξέρουν!

ΑΛΛΑ το θέμα εδώ είναι άλλο. Να μπορούν οι γονείς να καμαρώσουν τα βλαστάρια τους (λες και περπατάνε σε… πασαρέλα ένα πράγμα!) και προς Θεού εκείνα να μείνουν μακριά από οτιδήποτε μπορεί να αναστατώσει όλα τα ορθώς κείμενα. Τι σημασία έχει ποιος πέθανε πότε και γιατί; Λεπτομέρειες τώρα…

ΜΕ ΑΥΤΗΝ τους την κίνηση, τα παιδιά έδειξαν πολύ πιο μυαλωμένα από εμάς τους ενηλίκους που υποτίθεται πως είμαστε εδώ για να τους δίνουμε και το καλό παράδειγμα, εκφράζοντας με τον δικό τους, μοναδικό τρόπο την απορία τους για τους θεσμούς και τις παραδόσεις που έχουμε καθιερώσει εδώ και δεκαετίες και που έχουμε καταντήσει να τηρούμε ως απλή συνήθεια.

ΟΤΑΝ δεν ξέρεις την διαφορά μεταξύ του 1821 και του 1940, τότε όχι απλά δεν έχεις αιτία, αλλά δεν έχεις και το δικαίωμα να παρελάσεις.

Α.Α