Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησε μία από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις αφιερωμένες στις τέχνες και τα θεάματα στη χώρα, το Φεστιβάλ του Σίδνεϊ.

Και παρ’ ότι δεν εννοούμε το… Ελληνικό που αναμένεται στο Darling Harbour, η ελληνική εκπροσώπηση δεν θα λείπει.

Κάτοικοι και επισκέπτες της μεγαλούπολης θα απολαύσουν τρεις εβδομάδες γεμάτες με κάθε είδους καλλιτεχνικές παραστάσεις.

Μουσική, θέατρο, καμπαρέ, εικαστικές τέχνες, χορός και ό,τι άλλο βάλει ο νους του μουσόφιλου θα είναι εκεί, σε ένα μείγμα από εγχώριες και διεθνείς παραγωγές.

Για την ιστορία, αξίζει να αναφέρουμε ότι το Φεστιβάλ του Σίδνεϊ ξεκίνησε το 1977 σε πρωτοβουλία της πολιτειακής κυβέρνησης και του δήμου με στόχο να προσελκύσουν τουρίστες στην πόλη τον Ιανουάριο, μήνα διακοπών.

Πλέον, συγκεντρώνοντας τέσσερις δεκαετίες ζωής και παρουσιάζοντας κάθε χρόνο επιφανείς καλλιτέχνες, παγκόσμιες πρεμιέρες και παραγωγές που γράφουν ιστορία, η διοργάνωση έχει μάλλον αποδυθεί τον μανδύα του στεγνού πόλου έλξης επισκεπτών και καθιερωθεί ως γιορτή-σήμα κατατεθέν της πόλης.

SYDNEY ROCOCO
Γι’ αυτό και η μουσική παράσταση Sydney Rococo με πρωταγωνιστές τον ερμηνευτή Steve Kilbey και τον ομογενή συνθέτη George Ellis ταίριαξε απόλυτα στο φετινό πρόγραμμα που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων 46 νέα έργα και 14 παγκόσμιες πρεμιέρες.

Ο γεννημένος στην Αγγλία φρόντμαν του συγκροτήματος The Church, Kilbey, θα παρουσιάσει για πρώτη φορά ζωντανά το τελευταίο του σόλο άλμπουμ που είναι – όπως υποδηλώνει και το όνομά του – αφιερωμένο στην πόλη που τον “υιοθέτησε”.

Η ιδέα να συμπεριληφθεί στο Φεστιβάλ ήταν του γνωστού Ελληνοαυστραλού συνθέτη George Ellis, ο οποίος και επιμελήθηκε τη σύνθεση εγχόρδων του δίσκου και θα συνοδεύσει μαζί με την ορχήστρα του τον Kilbey στην παράσταση.

“Ακούγοντας το Sydney Rococo καταλαβαίνω ότι είναι ένα άλμπουμ για το Σίδνεϊ – παρ’ ότι ο Steve [Kilbey] έχει ζήσει σε διάφορες χώρες ανά τα χρόνια, μεταξύ άλλων στη Σουηδία και τις ΗΠΑ, θεωρεί το Σίδνεϊ την αγαπημένη του πόλη”, λέει ο Ellis.

“Θεώρησα ότι το Sydney Rococo θα ήταν το ιδανικό ‘φιτ’ για το Sydney Festival.

Και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που [οι διοργανωτές] συμφώνησαν”.

Τους δύο καλλιτέχνες θα συνοδεύει η ορχήστρα βιρτουόζων του George Ellis και οι μουσικοί της αυθεντικής ηχογράφησης του άλμπουμ στο οποίο φιγουράρουν οι ενορχηστρώσεις εγχόρδων του ομογενή συνθέτη.

Συνδυάζοντας κλασική μουσική με σύγχρονους ήχους είναι άλλωστε τομέας στον οποίο έχει εμβαθύνει ανά τα χρόνια, προσαρμόζοντας τις συνθέσεις στο στυλ του καλλιτέχνη που έχει απέναντί του.

“Για τον Steve προσπάθησα να είμαι όσο πιο καινοτόμος ήταν δυνατόν”, εξηγεί για τη συνεργασία τους την τρίτη σε σειρά στη μέχρι τώρα καριέρα τους.

“[…]Πειραματίστηκα με τις ενορχηστρώσεις, [ενσωματώνοντας] την εκπαίδευση και το υπόβαθρό μου στην κλασική μουσική, προσπαθώντας να δώσω στον Steve αυτό που αναζητούσε.

“Καταλαβαινόμαστε άψογα στο κομμάτι της μουσικής, μας αρέσει να εξερευνούμε νέους ήχους, νέους τρόπους εργασίας πέρα από την πεπατημένη”, αναφέρει περαιτέρω, με τη δουλειά τους στο άλμπουμ Sydney Rococo που θα ακούσουμε ζωντανά για μία μόνο βραδιά αυτή την Κυριακή 19 Ιανουαρίου να είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της “μουσικής συνεργείας”.

Anthem. Φώτο: Pier Carthew

ANTHEM
Επίσης αυτή την εβδομάδα, και συγκεκριμένα το τετραήμερο 15-19 Ιανουαρίου, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει ένα από τα νεότερα δημιουργήματα του καταξιωμένου συγγραφέα Χρήστου Τσιόλκα που συνυπογράφει μαζί με την επίσης ομογενή Ειρήνη Βέλα και τους Andrew Bovell, Patricia Cornelius και Melissa Reeves.

Στην παγκόσμια πρεμιέρα του, το Anthem μάλλον θα ξυπνήσει μνήμες από το παρελθόν στους παλιούς και πιο “διαβασμένους” του θεάτρου, αφού συνιστά την επιστροφή της ίδιας συγγραφικής ομάδας με τον ίδιο συνθέτη για να αποτυπώσουν για ακόμη μια φορά ωμό το πρόσωπο της αυστραλιανής κοινωνίας.

Πριν 21 χρόνια, μέσα από το πολυσυζητημένο θεατρικό Who’s Afraid of the Working Class? οι δημιουργοί έδωσαν “φωνή” στο περιθώριο, στους “εξοστρακισμένους” του τότε κοινωνικού σύνολα.

Το Anthem είναι ένα κράμα από τέσσερες μικροιστορίες ατόμων που συναντά κανείς καθημερινά, πλην βέβαια εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους. Ενδεικτικά, ο Τσιόλκας προβάλλει ένα σκηνικό αδελφικών εντάσεων, όταν ένας αδελφός επιστρέφει από το εξωτερικό, προτιθέμενος να “καλυτερεύσει” τη ζωή της οικογένειας, ενώ αλλού βλέπουμε την αντίδραση ενός ζευγαριού στο καπιταλιστικό σύστημα και στο άλλο “άκρο” τον ξεπεσμό μιας εύπορης φαινομενικά γυναίκας στην αστεγία μετά από ένα διαζύγιο.

Με τη μετάβαση από την κατά πλειοψηφία εργατική τάξη, στην κατά πλειοψηφία μεσαία τάξη, της χώρας, οι χαρακτήρες των σεναρίων του Anthem μας φέρνουν αντιμέτωπους με ένα εν δυνάμει πορτραίτο της σημερινής Αυστραλίας.

Τα περισσότερα, επί σκηνής αυτή την εβδομάδα.

IRON IN THE BLOOD
Ο ηθοποιός με ελληνικές και αγγλοσαξονικές ρίζες William Zappa συμμετέχει σε μία παράσταση που αναμένεται επίσης να κερδίσει τις καρδιές του ευρύτερου κοινού.

Ο λόγος για το Iron in the blood, μία συναυλία τζαζ με αφήγηση από τον Zappa και τον Patrick Dickson.

Iron in the Blood. Φωτο: Supplied

Τη μουσική σύνθεση επιμελείται ο βραβευμένος σαξοφωνίστας Jeremy Rose με τη 17μελή Earshift Orchestra που θα μεταφέρουν στη σκηνή το δημοφιλές bestseller βιβλίο του Robert Hughes με τίτλο Fatal Shore, μια εξιστόρηση της σκληρής εποχής των καταδίκων στην Αυστραλία.

Οχτώ περίπου χρόνια μετά τον θάνατο του Hughes, η πρωτοποριακή παράσταση λειτουργεί και ως φόρος τιμής για τον συγγραφέα επαναφέροντας αυτό το έργο του που συνεχίζει να συγκλονίζει με την καταγραφή των φωνών των πρώτων αποίκων της χώρας.

Το αμάγαλμα μουσικής και αφήγησης που θα δούμε στο Φεστιβάλ του Σίδνεϊ την επόμενη Πέμπτη 23 Ιανουαρίου είναι πολλά υποσχόμενο αν αναλογιστεί κανείς την εμπειρία των πρωτοπόρων στον τομέα τους συντελεστές που συνδυάζει.

Ο Rose έχει στο ενεργητικό του περισσότερα από 12 άλμπουμ αυθεντικών συνθέσεων και έχει τιμηθεί εκτός των άλλων από τον θεσμό Aria Awards, ενώ η ορχήστρα απαρτίζεται από 17 επίλεκτους καλλιτέχνες της τζαζ σκηνής από Σίδνεϊ και Μελβούρνη.

Όσο για τον ταλαντούχο Zappa, να θυμίσουμε ότι από το 1981 έχει διαγράψει σταδιακά μια σταδιοδρομία στο θέατρο που τον κατατάσσει σήμερα ανάμεσα στους πιο καταξιωμένους του χώρου, έχοντας εργαστεί μεταξύ άλλων για τις Sydney και Melbourne Theatre Companies και Bell Shakespeare.

Τον περασμένο χρόνο μετέφερε στη σκηνή του Φεστιβάλ του Σίδνεϊ το Ομηρικό έπος του Τρωικού πολέμου.

*Το Φεστιβάλ του Σίδνεϊ διαρκεί μέχρι και τις 26 Ιανουαρίου. Για εισιτήρια και περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στην ιστοσελίδα www.sydneyfestival.org.au