Κατάγεται από το νησί, που έζησε και κυβέρνησε ο τύραννος Κλεόβουλος ο Λίνδιος, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας (6ος π.Χ αιώνας) και ο διάσημος Ολυμπιονίκης Διαγόρας ο Ρόδιος, (5ος π.Χ. αιώνας). Βρίσκεται στο νοτιότερο μέρος του Ανατολικού Αιγαίου, το οποίο, κατά γενική ομολογία, κρατούσε για πολλά χρόνια το σκήπτρο του καλύτερου τουριστικού προορισμού.

Σήμερα, με τη βοήθεια του Ροδίτη συμπάροικου κ. Σάββα Αυγουστάκη, θα ταξιδέψουμε στο νησί των Ιπποτών και, συγχρόνως, θα γνωρίσουμε και την πλούσια παροικιακή του δράση και συμμετοχή, μιας και εκ φύσεως χαμηλών τόνων, δεν επιδιώκει τη δημοσιότητα, αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι έχει να πει πολλά.

Ζείτε στη Μελβούρνη από το 1959. Ποιες είναι οι αλλαγές που εντοπίζετε σε παροικιακό επίπεδο;

Πολλές και σημαντικές. Όπως οι δημογραφικές αλλαγές της ομογένειας, η υποχώρηση της πρώτης γενιάς και η ανάδειξη της δεύτερης και τρίτης, η σταδιακή ένταξή μας στην ευρύτερη αυστραλιανή κοινωνία, τα δημιουργήματα και οι επιτυχίες της πρώτης γενιάς: σχολεία ελληνομάθειας, εκκλησίες, ιδρύματα, οργανισμοί κοινωνικής πρόνοιας, εθνικοτοπικές οργανώσεις κλπ. Επίσης, βλέπω αλλαγές στην ευρύτερη αυστραλιανή κοινωνία, όπως οικονομία, πολιτική, διεθνή σκηνή κτλ. να οδεύουν προς το καλύτερο.

Ωστόσο, με συγκινεί και η μεγαλύτερη «ανεκτικότητα/αποδεκτικότητα» της διαφορετικότητας και ποικιλομορφίας εθνοπολιτισμικών ομάδων, η ποικιλία ευκαιριών σε όλους τους τομείς: εργασία, διασκέδαση, παιδεία, η σταδιακή αλλαγή της ομογένειας, που από ανειδίκευτοι εργάτες σε εργοστάσια, νοικάρηδες κατοικιών και μικροεπιχειρηματίες, σε μια ομογένεια που αντιπροσωπεύεται επάξια σε όλους τους τομείς ανθρώπινης δράσης, επαγγέλματα, επιχειρήσεις κλπ.

Γνωρίζω ότι δυο δεκαετίες πριν είχατε δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την πορεία της Ελληνικής Κοινότητας. Βρισκόσασταν στην λεγόμενη «αντιπολίτευση». Έχουν αποκατασταθεί οι σχέσεις σας και πώς βλέπετε την ανέγερση του Ελληνικού Κέντρου στο κέντρο της πόλης;

Θεωρώ αυτή τη σελίδα δράσης μου ως τη μεγαλύτερή μου αποτυχία. Όχι μόνο γιατί έχασα πολύτιμο χρόνο σε μια προσπάθεια ν’ αλλάξουμε τα της Κοινότητας προς το καλύτερο, αλλά παρ΄ολίγο έλειψε να χάσω τη δουλειά μου. Ταυτόχρονα, μαζί με άλλους δυο ομοϊδεάτες, διαγράφτηκα από την Κοινότητα με την κατηγορία ότι με τη δράση μου την ζημίωνα, καθώς και τις αγαθές σχέσεις της με την Αστυνομία, που κατ’ αυτό το διάστημα ήταν ο εργοδότης μου.

Όσον αφορά το Ελληνικό Κέντρο, έχω σοβαρές αμφιβολίες μιας και πιστεύω ότι ο καταλληλότερος ρόλος της Κοινότητας θα ήταν αυτός του καταλύτη, δηλαδή να βλέπει το πώς διαγράφεται το μέλλον και να διευκολύνει την μετάβαση της ομογένειας προς αυτή την κατεύθυνση, όπως το μέλλον των εθνικοτοπικών οργανώσεων, τη διαχείριση των τεράστιων περιουσιών τους και το μελλοντικό τους ρόλο μέσα στη παροικία. Πιστεύω ότι η παροικία διαθέτει πληθώρα επαγγελματιών κάθε λογής. Επιστρατεύοντας τις γνώσεις και τη πείρα τους, η Κοινότητα θα μπορούσε να πάρει τις κατάλληλες ενέργειες όχι για να πιέσει, αλλά για να βοηθήσει και να διευκολύνει ως καταλύτης τη μετάβαση στην επόμενη φάση που αντιμετωπίζουμε αναπόφευκτα.

Οπωσδήποτε, οι διάφορες ομιλίες/διαλέξεις που γίνονται προγραμματισμένα είναι πολύτιμες και αποτελούν μια τονωτική ένεση για πολλούς από εμάς, που έχουμε την ευκαιρία να τις παρακολουθήσουμε.

Διατελέσατε υψηλόβαθμο στέλεχος της Πολιτειακής Αστυνομίας μεταξύ 1974 και 1984. Ποιο είναι το πορτραίτο της ελληνικής παροικίας ως πολίτες του ευρύτερου αυστραλιανού συνόλου;

Πολύ καλύτερο απ’ ό,τι ήταν στα δικά μας πρώτα χρόνια όταν ένα έγκλημα, μια παράβαση ενός ατόμου, κηλίδωνε όλη την παροικία. Δοκίμασα μεγάλη ικανοποίηση όταν μπόρεσα, παρά την αντίθετη γνώμη ορισμένων ανωτέρων στελεχών της Πολιτειακής Αστυνομίας, να επιφέρω αλλαγές που πιστεύω ήταν αναγκαίες και που έχουν ωφελήσει την εικόνα της Αστυνομίας, αλλά και το ρόλο της με τις πολυπολιτισμικές μειονότητες. Οι κυριότερες ήταν: η σύσταση ειδικών ομάδων σε όλες τις περιοχές ο ρόλος των οποίων είναι να κατανοήσουν και να συνεργασθούν με τις πολυπολιτισμικές μειονότητες (Multicultural Liaison Units), η αναγνώριση του επιδόματος αστυνομικών που είχαν και που χρησιμοποιούσαν τη μητρική τους γλώσσα στη εργασία τους, η ανάγκη υιοθέτησης πολιτικής που θα ενθάρρυνε/διευκόλυνε την ένταξη «μεταναστών» στο Αστυνομικό Σώμα και η εκπαίδευση των νεοεντασσόμενων αστυνομικών στη χρήση επαγγελματιών διερμηνέων.

Διαβάζοντας το βιογραφικό σας, οι διακρίσεις από το 1978 διαδέχονται η μια την άλλη. Αναφέρω μόνο την ανώτατη, το Order of Australia (OAM), για τις υπηρεσίες σας στο Victoria Multicultural Communities και την Αναγνώριση των Εξαιρετικών Υπηρεσιών σας από τo Victoria Police. Και οι δυο το 2004.

Η εργάσιμη ζωή μου, με εξαίρεση τα πρώτα τέσσερα χρόνια όταν εργάστηκα σε ένα εργοστάσιο, ήταν στον τομέα της εξυπηρέτησης των μεταναστών, συχνότατα Ελλήνων πρώτης γενιάς. Οι διακρίσεις που αναφέρετε ήταν μεγάλη ικανοποίηση, μιας και η καθημερινή ενασχόληση ήταν μάλλον άχαρη και συχνά δύσκολη όταν πολλοί συμπάροικοι κατέληγαν στις φυλακές, στα ψυχιατρικά νοσοκομεία κτλ. Και αυτό συχνά ως αποτέλεσμα κακής ή ελλιπούς διάγνωσης, ή απλά ασυνεννοησίας, λόγω άγνοιας της γλώσσας. Οι τιμητικές διακρίσεις που αναφέρατε, καθώς και αυτή από το Συμβούλιο Εθνικών Κοινοτήτων Βικτώριας (Ethnic Communities Council of Victoria), πέραν από την οικογένειά μου, μού έδωσαν μεγάλη χαρά.

Ο κ. Σάββας Αυγουστάκης παππούς;

Τόσον εγώ όσο και η σύζυγός μου, δεχτήκαμε με μεγάλη χαρά την πρώτη μας εγγονούλα, την Αθηνά πριν 9 μήνες. Θαρρώ ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για μας τους «παλαιούς», να βλέπουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να μεγαλώνουν και να δημιουργούν.

Ποια είναι η συμμετοχή σας στη Ροδιακή Αδελφότητα και τους Δωδεκανήσιους γενικότερα; Υπάρχει μέλλον στους εθνικοτοπικούς μας Οργανισμούς; Πιστεύετε στην ανανέωση των Διοικητικών Συμβουλίων με νέους της δεύτερης γενιάς;

Έχω διατελέσει πρόεδρος, γραμματέας καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ροδιακής Αδελφότητας για πολλά χρόνια. Εργάστηκα, μάλιστα, προς την κατεύθυνση της πώλησης των Δωδεκανησιακών κτιρίων και την αγορά ενός, που να στεγάσει όλους. Δυστυχώς, η προσπάθεια αυτή δεν καρποφόρησε. Οπωσδήποτε, η μετάβαση στους νέους πρέπει να γίνει, εναλλακτική λύση δεν υπάρχει. Πρέπει όμως να γίνει συστηματικά. Να ενθαρρυνθούν ώστε να αναλάβουν ευθύνες τους σε όλους τους τομείς.

Από πού πήρε το όνομα το νησί σας;

Ο ποιητής Πίνδαρος λέει ότι το νησί αναδύθηκε από τη θάλασσα για να δοθεί ως δώρο στον θεό του φωτός, τον Ήλιο. Αναφέρεται όμως και με άλλα ονόματα, τα οποία σχετίζονται με την βλάστηση, το σχήμα και άλλα χαρακτηριστικά του νησιού. Ωστόσο, αναγνωρίζεται και ως το νησί των Ιπποτών. Να σημειώσω ότι τα Δωδεκάνησα, μετά από πολύχρονη κατοχή υπό διαφόρων κατακτητών, ενώθηκαν μόλις το 1947 με τον εθνικό κορμό.

Να κλείσουμε μ΄ ένα αισιόδοξο μήνυμα στην παροικία μας;

Ως παροικία, θαρρώ ότι έχουμε κάθε λόγο να νοιώθουμε υπερήφανοι για ό,τι έχουμε καταφέρει και επιτύχει ως σήμερα. Βεβαίως, πολλοί συμπάροικοι πέρασαν δύσκολες, τραγικές μέρες και περιόδους. Ας μονιάσουμε περισσότερο, ας ξεχάσουμε για λίγο τυχόν εμπάθειες και κακίες που όλοι μας μπορεί να νοιώσαμε κατά διαστήματα κι ας κοιτάξουμε το μέλλον με ελπίδα και αισιοδοξία.

Ως άτομο, θεωρώ ότι ήμουν τυχερός, γιατί κατά τη διάρκεια της καριέρας μου βρέθηκα σε θέσεις-κλειδιά, όπως το Οικογενειακό Δικαστήριο αμέσως μετά την ίδρυσή του, την Επιτροπή Εθνικών Υποθέσεων, όταν η τότε Εργατική κυβέρνηση έκανε μια ειλικρινή προσπάθεια να πλησιάσει τος εθνοτικές μειονότητες, και, αργότερα στην Αστυνομία, όταν τα ανώτερα στελέχη της ήθελαν να δουν αλλαγές που προσέγγιζαν τις μειονότητες. Θέλω να πιστεύω ότι έβαλα ένα μικρό λιθαράκι…