ΠΑΝΤΑ είχα μια απορία: πότε πιάνει πάτο η ανθρώπινη βλακεία; Και επειδή στο αναπάντητο αυτό ερώτημά μου, απάντησαν και, μάλιστα, πιο πειστικά αυτή τη φορά, οι τύποι που στήνουν καραούλι στον καθεδρικό ναό της… διανόησης (στο Facebook εννοώ) για να διαβάσουν ό,τι γράφω και να με βρίσουν, τους ευχαριστώ.

ΣΥΝΕΠΩΣ, αν με εξέπληξε κάτι από το τηλεφώνημα του αρχισυντάκτη της εφημερίδας την περασμένη Παρασκευή, δεν ήταν ότι μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι πολλοί αναγνώστες της εφημερίδας με έβριζαν, αλλά για να μου διαβάσει και ορισμένα από τα… σχόλιά τους.
Ο αρχισυντάκτης, περισσότερο απ´ οποιονδήποτε άλλο, γνώριζε ότι πάντα αρνιόμουν να διαβάσω και να σχολιάσω τα όσα έγραφαν οι τζαμπατζήδες λαθραναγνώστες του Facebook.

ΤΟΥ επανέλαβα λοιπόν -και το επαναλαμβάνω και σήμερα για άλλη μια φορά- ότι η μόνη υποχρέωση που έχω είναι να απαντώ και να σχολιάζω μόνο σε τηλεφωνήματα και επιστολές αναγνωστών που πληρώνουν για να αγοράζουν την εφημερίδα.

ΔΕΝ έχω, λοιπόν, καμία υποχρέωση να ασχολούμαι με όλους αυτούς που στήνουν καραούλι στο Facebook προκειμένου να «ψαρέψουν» κάτι να διαβάσουν και να το σχολιάσουν με τα περισσεύματα της άγνοιας, του μίσους, της χολής και του φθόνου που τους διακατέχει.

ΤΟΥΣ αφήνω λοιπόν να βράζουν στον μέλανα ζωμό τους, επιζητώντας κάποιο σχόλιο ή αναφορά στο όνομά τους για να δικαιολογήσουν την ανυπαρξία τους.

ΩΣ εκ τούτου, δεν θα τους κάνω τη χάρη να ασχοληθώ με ανύπαρκτους. Στο κάτω-κάτω της γραφής, εγώ είμαι αυτός που είμαι, με 45 χρόνια προσφοράς και ιστορίας σε αυτή την εφημερίδα, αυτοί ποιοι είναι ρε Σωτήρη Χατζημανώλη;

ΑΝ λοιπόν Σωτήρη, εσύ γνωρίζεις και διαβάζεις τι γράφουν ορισμένοι από αυτούς (λόγω της υποχρέωσής σου να είσαι πάντα ενήμερος για ό,τι γράφεται και στα social media) ενημέρωσέ τους να μην με διαβάζουν και χάνουν τον καιρό τους μαζί μου. Δεν αξίζει ο κόπος…

ΑΣΕ που είμαι και αλλεργικός με όλα τα social media. Πάμε λοιπόν πιο κάτω να πούμε δυο κουβέντες για τον κατά φαντασία άρρωστο τούτο κόσμο.

ΤΙ ήταν αυτό που μας βρήκε, ρε παιδιά. Στον κορονοϊό βέβαια αναφέρομαι. Στο μεγάλο τσουνάμι του πανικού, της ανοησίας και των έκτακτων μέτρων του παγκοσμιοποιημένου ηγετικού συνδικάτου, που δεν χάνει την ευκαιρία να μας θυμίζει με έκτακτα δελτία, να μην φοβόμαστε και πως ό,τι κάνουν, για να μας σώσουν το κάνουν…

ΑΥΤΟ έλειπε, να το κάνουν δηλαδή για να μας φοβίσουν, προκειμένου να είμαστε προσεκτικοί και να αποφεύγουμε τον αδίστακτο τρομοκράτη.
Ο Μπιν Λάντεν, με την κελεμπία του και το καλάσνικοφ παραμάσχαλα, δεν είναι τίποτα μπρος σε αυτόν τον αόρατο τρομοκράτη.

ΔΕΝ έχει σημασία ότι το μπόι του δεν υπερβαίνει το ένα τρισεκατομμυριοστό του χιλιοστού, έτσι και τρυπώσει αυτός ο τρομοκράτης στο κορμάκι μας θα στήσει σε ένα τριήμερο τέτοιο ηδονικό πάρτι, που ούτε ο έκφυλος Διόνυσος δεν είχε φανταστεί στα πιο ερωτικά του όνειρα.

ΕΤΣΙ μάλιστα και έχει τα κέφια του, αν τρυπώσει σε ένα γερασμένο κορμί που έχει εδώ και κάτι χρόνια αποκρύψει τον έρωτα, τότε είναι που θα τα κάνει όλα λίμπα και θα αφήσει στο πέρασμά του καμιά εκατοστή τρισεκατομμύρια απογόνους.

ΔΕΝ έχει το Θεό του σας λέω -σύμφωνα βέβαια με την δική μας Ορθόδοξη Χριςτιανική παράδοση- γιατί σύμφωνα με τον Ολλανδοεβραίο φιλόσοφο Μπαρούχ Σπινόζα (1632-1677), ο Θεός ήταν η φύση, που σημαίνει ότι ο κορονοϊός είναι τέκνο της φύσης, τρόπος του λέγειν δηλαδή, ιός του Θεού…

ΕΠ´ ευκαιρία, να προσθέσω εδώ, ότι την ίδια άποψη με τον Μπαρούχ Σπινόζα, είχε και ο μεγάλος Άλμπερτ Αϊνστάιν και απ´ ό,τι μπορώ εκ των υστέρων να συμπεράνω (χωρίς, βέβαια, καμία απολύτως απόδειξη) και ο αρχιεπίσκοπος Στυλιανός.

ΕΧΟΝΤΑΣ, βέβαια, όλα αυτά υπόψη μου, έχω και πολλά άλλα που δεν μπορώ να ομολογήσω, όχι μόνο για να μην σας τρομοκρατήσω, αλλά για να μην έλθω πάλι σε ρήξη με τη διεύθυνση της εφημερίδας, που μου σύστησε να μην κάνω πάλι μπάχαλο τις σχέσεις του «Νέου Κόσμου» με τους αναγνώστες του.

ΚΑΙ δεν είναι μόνο ότι ανάβω κόκκινα τα λαμπάκια των Facebookιστών και λόγω προηγούμενων και Μακεδονικού και όλων των εθνικιστών, δεξιών και αριστερών, μιας και δεν έχουν καμιά διαφορά μεταξύ τους στα… εθνικά θέματα.

ΚΑΙ δεν είναι μόνο αυτά, που δυσκολεύουν το όλο μου έργο, αλλά μπλοκάρουν από τον ορυμαγδό των ύβρεων από ντροπή και οι διαδικτυακές γραμμές.

ΜΕΧΡΙ και ο αυτόματος ηλεκτρονικός λογοκριτής δεν αντέχει την χυδαιολογία των υβριστών. Μιλάμε δηλαδή για πολύ ευαίσθητους και πολιτισμένους συμπάροικους. Ό,τι καλύτερο διέθετε η γενέτειρα. Ευτυχώς που τους ξεφορτώθηκε…

ΑΣ επιλογήσουμε και το σημερινό πόνημα για να ησυχάσετε και εσείς από την παρουσία μου. Ότι ο κορονοϊός είναι δημιούργημα της διαβολικά πανούργας, αλλά τόσο γοητευτικά όμορφης και ψυχολογικά πολύπλοκης και καπριτσιόζας, φύσης δεν υπάρχει αμφιβολία.

ΟΥΤΕ πιστεύω ότι το έκανε για να μας εκδικηθεί, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι επιστήμονες, ούτε για να μας τιμωρήσει, σύμφωνα με πολλούς θρησκόληπτους.

ΕΝΑ τυχαίο γεγονός ήταν η εμφάνιση και αυτού του ιού όπως τόσων άλλων. Η φύση λειτουργεί εντελώς απρόβλεπτα και η σημασία της για το Σύμπαν είναι μικρότερη απ´ ό,τι το βάρος ενός κορονοϊού για την ίδια.

ΜΕ δυο κουβέντες, αυτό το παντοδύναμο χάος (δηλαδή ο Θεούλης για το κεφαλάκι μας το ασήμαντο) γεννάει καθημερινά εκατομμύρια νέα αστέρια, σε έναν κορονοϊό θα κόλλαγε τώρα; Τι λέμε…

ΑΥΤΑ τα λίγα για σήμερα και τα ξαναλέμε μιας και λόγω της διακοπής των πτήσεων μας καταράστηκε ο Θεός να κολλήσουμε στη Μελβούρνη, στη most beautiful city in the world και, μάλιστα, χωρίς χαρτί τουαλέτας…

ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ και το όνειρό μου να γιορτάσω και φέτος την Ανάσταση της φύσης στην πατρίδα. Εκτός εάν η Emirates κάνει πριν την Μεγαλοεβδομάδα το θαύμα της. Μόνο του σπανού τα γένια δεν γίνονται.

ΠΡΙΝ κλείσω να σας πω ότι κερδισμένοι από την καραντίνα είναι, κυρίως, οι σκύλοι που μη έχοντας τίποτα άλλο να κάνουν οι ιδιοκτήτες τους τους βγάζουν βόλτα. Γεια χαρά…

Μπ. Στ.

ΥΓ: Για άτομα σαν εμένα με έμφυτες αντικοινωνικές τάσεις το social distancing λόγω κορονοϊού ήταν κάτι σαν το μάνα εξ ουρανού. Το χάρηκα και εγώ το μέτρο περισσότερο απ’ ό,τι τα σκυλιά την καραντίνα. Περιμένοντας το τραμ την περασμένη Κυριακή το μεσημέρι, ακριβώς απέναντί μας κάθονταν δυο Ασιάτες που προσεύχονταν κοιτάζοντας λατρευτικά τα κινητά τους. Ακριβώς δίπλα τους ήταν και η διαφημιστική αφίσα του social distancing. Και εντάξει κάποια στιγμή θα ξεπεράσουμε την κοινωνική απομόνωση του κορονοϊού. Για να δώσουμε, βέβαια, τα ρέστα μας στην απομόνωση του κινητού τηλεφώνου.